จะเล่าเป็นซีรีย์นะครับ ประสบการณ์ผมก็ทำงานที่ไทยด้าน อิมปอร์ต เอ็กซ์ปอร์ตอยู่ 4 ปี
จากนั้นก็บินไปทำงานที่จีนอยู่ปีกว่า แน่นอนว่าได้ทั้งภาษาอังกฤษ และจีน ภาษาจีนจะเน้นพูดครับ
เรื่องอ่านก็ต้องจับใจความสำคัญ ส่วนเขียนได้บ้าง ไม่เหมือนภาษาอังกฤษคล่องทั้งพูด ฟัง อ่าน เขียน

ทำงานที่จีนก็เนื่องจากเพื่อนแนะนำ (เพื่อนคนจีนนี่แหระ) รู้จักกันครั้งพันธมิตรปิดสนามบิน แล้วผมดำเนินการช่วยเหลือเขา
ทั้งหาโรงแรม ติดต่อกับ ททท. ดำเนินเรื่องตม. จนกระทั่งประสานงานตั๋วเดินทางกลับให้

ทำงานที่จีน ก็หาของให้กับผู้ผลิตทั้งในอาเซียน และตะวันออกกลาง ไม่ค่อยเน้นยุโรป อเมริกามากเท่าไร
ก็ได้เรียนรู้ประสบการณ์ และประสานงานส่งของให้กับลูกค้า ลูกค้ามีหลากหลาย ทั้งรูปแบบบริษัทฯ บริษัทฯ ส่วนตัว
ทั้งรายใหญ่ รายเล็ก แต่ไม่ว่ารายใหญ่ รายเล็ก ส่วนใหญ่จะขี้โม้ครับ เคยดีลกับลูกค้าไทยด้วย
แต่เขาไม่รู้ว่าผมเป็นคนไทย อยากจะบอกว่าคนไทยขี้นินทามั่ก ๆ และแน่นอนขี้โม้มั่ก ๆ ด้วย

ถ้าจะเปรียบคนแต่ละชาตินะครับ

คนไทย ขี้นินทา และปั้นหน้าเก่ง แต่ตรงไปตรงมา

คนสิงคโปร์ จ้องเอาทุกเม็ด ห้ามเผอเรอ ต้องรอบคอบ

คนจีนมาเลย์ คล้ายคนสิงคโปร์ แต่ดีกรีจะน้อยกว่า

คนอินโด สุภาพกว่าคนไทย

คนฟิลิปปินส์เหมือนคนจีน ขี้โวยวาย

คนเวียดนาม ชอบขี้โกง ไม่ค่อยอยากดีลด้วย

คนตะวันออกกลางนี่ก็หลากหลาย แต่ชอบมาสายเป็นประจำ นัดเช้ามาบ่าย นัดบ่ายโมงของวันนึงมาอีกวันนึง

แขกดูไบ ชอบสร้างภาพใหญ่โต แต่ซื้อของน้อย เอาอนาคตมาหลอกเรา หวังไปเถอะ

แขกซีเรีย จอร์แดน เลบานอน พวกนี้ดีสุดสำหรับคนตะวันออกกลาง

แขกอิรัก ต่อรองไม่รู้จักหยุด cheap cheap bottom price ๆ มาอีกวันนึงเอาอีกแระ bottom price
เคยแกล้งหยอกว่าให้ฟรี แมร่งยังจะเอาอีก จอร์จ อยากจะเอาหัวโขลกคีย์บอร์ดเลยซาร่าห์ แต่ถึงเวลาโอนเงินไม่มีปัญหา

แขกอินเดีย ชอบหลอกว่าต่อไปจะสั่งของเยอะ เอาจำนวนประชากรมาหลอก เชอะตรูเคยทำ feasibility study
การเปิดตลาดประเทศมรึงมาแล้ว อย่ามาหลอกตรูให้ยากส์

แน่นอนว่าการดีลกับลูกค้า มีเอาเปรียบลูกค้าบ้าง ฟันลูกค้าบ้าง สิ่งที่ลูกค้ามักละเลย วันนี้จะมาเล่าให้ฟัง เป็นซีรีย์ ๆ  นึกออกเรื่องไหน เอาเรื่องนั้นนะครับ