ตอนนี้ผมอยู่ปี 2 ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีแฟน หรือความรักที่ดีๆเลย พยายามทำความเข้าใจว่ามันคืออะไรแต่ก็อ่านไม่ขาดซะที เห็นเพื่อนคนนู้นมีแฟน เพื่อนคนนี้มีแฟน แล้วก็รู้สึกอยากมีบ้างเหมือนกัน แต่.. วัยนี้ การมีแฟนมันมีจุดประสงค์เพื่ออะไรครับ อยากรู้ เพราะเท่าที่เคยเจอ มีบางคนที่มีแฟนให้ดูโก้ หรือตามกระแสนิยม หรือเพื่อเอาไปคุยกับเพื่อนได้ น้อยคนที่จะรักกันจริงๆ(เท่าที่ผมเคยพบเจอ)

ผมคิดอยากจะมีแฟน แต่ความคิดอีกส่วนนึงก็เข้ามาค้านทันที ว่ามันจะเป็นยังไง ถ้าสภาพของเรายังไม่พร้อมแล้วเราไปมีแฟน เช่น สภาพจิตใจหรือฐานะหรือหน้าตาบุคลิกต่างๆ ถ้าผมมีแฟน แล้วบ้านผมอยู่ไกลขนาดนี้ มันจะดูแลกันยังไง พอมีแฟนแล้วต้องออกมาเจอกันทุกวันน่ะหรือ มีแฟนเพื่อให้ผู้หญิงเอาเรื่องของเราไปเมาส์ หรือมีแบบไม่จริงใจต่อกันงั้นหรือ

ผมเคยคิดจะจีบสาว แต่เห็นบางคนแล้วทำให้ผมถอยเลย เพราะบางคน(หลายคนเลยหล่ะ)มีความคิดต่อต้านผู้ชายที่ไม่หล่อหรือบุคลิกไม่ได้เรื่องอย่างรุนแรง ต่อต้านในใจยังไม่เป็นไร แต่ต่อต้านด้วยคำพูดแรงๆเนี่ยสิ ผมรับไม่ได้ ส่วนตัวไม่เคยเจอเหตุการณ์นี้นะ แต่เคยเห็นผู้หญิงเป็นแบบนี้แล้วมันรู้สึกท้อ 5555+ ถ้าไม่ชอบก็บอกกันดีๆก็ได้นี่นา ทำไมต้องมีคำว่า ไม่เจียมตัว ด้วย

ผมเป็นคนที่อ้วน หน้าตาก็ธรรมดา บุคลิกก็ไม่ดีอะไรมากมาย เป็นคนธรรมดาๆคนนึงนี่หล่ะ ผมวาดภาพการมีแฟนของตัวเองไว้สวยหรู อยากให้แฟนกับผมใจตรงกัน คิดเหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องเจอกันบ่อย เราต่างคนต่างดูแลตัวเองได้ คำว่าไม่บ่อยนี่หมายถึงอาจจะอาทิตย์ละ 3-4 วัน เพราะผมเองก็บ้านไกล อยากให้แฟนเข้าใจ เราจะเข้าใจกันซึ่งกันและกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง แม้แต่ถ้าแฟนจะมีคนอื่นก็ขอให้บอกตรงๆ เพราะผมเองก็ไม่ได้ดีเด่อะไร ถ้าเจอคนที่ดีกว่าผมก็ขอให้โชคดี เป็นไงล่ะ 555+ เหมือนนิยายมั้ย แต่ผมอยากมีแบบนี้จริงๆนะ

ความจริงเคยมีแบบนี้ แต่เป็นรักข้างเดียว แล้วมารู้ทีหลังว่าทุกสิ่งที่เค้าทำ ไม่มีเศษเสี้ยวของความจริงใจอยู่เลย นึกไปแล้วก็ขำปนเศร้า ยอมให้เค้าหลอกตั้งนานเนอะ

จากคุณ นิรนาม ( Ticket ID : 211574)