ขอร้องคุณเฉลิมศักดิ์ให้หยุดปรามาสท่านพุทธทาสเถอะค่ะ
เราไม่ใช่ลูกศิษย์ท่านพุทธทาส  ไม่เคยเจอ ไม่เคยกราบท่าน  แต่เคยไปเที่ยวสวนโมกข์ 2-3 ปีที่แล้ว

นานๆจะเข้าห้องศาสนา  แต่เข้ามาทีไรต้องเห็นกระทู้คุณเฉลิมศักดิ์1 ปรามาสท่านพุทธทาสทุกที   อ้างว่าท่านพุทธทาสบันทึกไว้ว่าท่านไม่ยอมรับพระไตรปิฎกบางส่วน  หรืออรรถกถาบางส่วน  คือถ้าไม่เชื่อทั้งหมดคุณเหลิมก็ฟันธงว่าท่านเป็นมิจฉาทิฏฐิ  ทำให้พุทธศาสนาวิบัติ  ก็ได้แต่สงสัยว่าพระพุทธศาสนาไม่ได้สอนในเชื่อ  แต่สอนให้เข้าใจ  หากยังไม่เข้าใจ ทำไมจะสงสัยไม่ได้  ต้องศึกษาต้องปฏิบัติให้เข้าใจ  ไม่ใช่ให้ท่องจำทุกตัวอักษร  แม้เข้าใจแล้วก็แยกแยะได้ว่าส่วนไหน  เพื่อสอนอะไร หรือเพื่อเสริมอะไร

เรายังไม่ได้ศึกษาพระไตรปิฎกลึกซึ้ง   แต่มีความเห็นส่วนตัวว่า   แม้กระทั่งพระภิกษุผู้ทำคุณประโยชน์มากมายต่อพระพุทธศาสนาในประเทศไทย  พระสุปฏิปันโนผู้เป็นปราชญ์ เช่น สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส พระสังฆราชพระองค์ที่ 10   พระองค์ก็ไม่ได้ยอมรับบางส่วนของพระไตรปิฏก เลือกเชื่อบางอย่าง อย่างที่ไม่เชื่อเข้าใจว่า ผู้หนึ่งซึ่งหาความละอายมิได้แทรกเข้าไว้ ตามที่ปรากฏในหนังสือ "พระประวัติตรัสเล่า" ซึ่งสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงนิพนธ์พระประวัติของพระองค์เอง หน้า 45-46 ดังที่เคยเสนอไว้ให้คุณเฉลิมศักดิ์และท่านอื่นพิจารณาในกระทู้

ว.วชิรเมธี เขียนบทความว่า "ใครทำนิพพานหล่นหาย" ติเตียนสมเด็จพระมหาสมณเจ้าว่าเอาแนวคิดวิทยาศาสตร์มาลดทอนโลกุตตรธรรม
http://www.ppantip.com/cafe/religious/topic/Y13086015/Y13086015.html

ซึ่งใน คห.6  คุณเฉลิมศักดิ๋มั่นใจว่า สมเด็จพระมหาสมณเจ้า คงไม่มีแนวคิดที่จะไม่ยอมรับ พระไตรปิฎก อรรถกถา เช่นเดียวกับท่านพุทธทาสเป็นแน่

....ผมก็เลยเอาบทความข้างต้นมาลงเพื่อให้เห็นว่า บางครั้งหลวงพี่วุฒิชัยก็ยกย่องหลวงพ่อพุทธทาสจนถึงกับติเตียนสมเด็จพระมหาสมณเจ้าและพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้  ก็หวังว่าคุณเฉลิมศักดิ์น่าจะเข้าใจในตัวหลวงพี่วุฒิชัยมากขึ้น ในข้อนี้

จากคุณ : chohokun  
--------------------------------------------------

แต่ในกรณีนี้  ผมเห็นด้วยกับคุณ chohokun  ที่ ท่าน ว. ไม่น่ากล่าวติเตียนสมเด็จพระมหาสมณเจ้าและพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

และผมมั่นใจว่า  เหนือเกล้าทั้งสอง คงไม่มีแนวคิดที่จะไม่ยอมรับ พระไตรปิฏก อรรถกถา เช่นเดียวกับท่านพุทธทาส เป็นแน่

จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1    
เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 13:52:12  
ถูกใจ : bigjinbook, เอิงเอย

*****
ความคิดเห็นที่ 7    

ขออนุญาตนำบางตอนของหนังสือ "พระประวัติตรัสเล่า" ซึ่งสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงนิพนธ์พระประวัติของพระองค์เอง มาให้พิจารณาค่ะ

เรานำเสนอในฐานะเป็นนักอ่านประวัติศาสตร์ศาสนานะคะ  ไม่ใช่นักศึกษาด้านศาสนา

หน้า 45-46

"...ครั้นได้เรียนธรรมที่เป็นปรมัตถ์ แจกเบญจขันธ์ไตรลักษณ์ อริยสัจจ์๔ และปฏิจจสมุปบาท ยิ่งตื่นใหญ่ แต่นิสสัยของเราเป็นผู้เชื่อไม่ลงทุกอย่างไป และธรรมกถานั้นๆมักมีข้อความอันไม่น่าเชื่อปกคลุมหุ้มห่ออยู่  มากบ้างน้อยบ้าง นี้แลเป็นเครื่องสดุดเราให้ชงัก  แต่เมื่อนิยมในธรรมมีแล้ว ทั้งได้ยินท่านผู้ใหญ่ค้านบางเรื่องไว้ก็มี ก็พอจะปลงใจเลือกเอาข้อที่เรารับรองได้ และสลัดข้อที่เรารับรองไม่ได้ออกเสีย  เช่น คำเปรียบว่า ร่อนทองจากทราย เรื่องที่ถูกอารมณ์ของเราคือ กาลามสูตร ที่สอนไม่ให้เชื่ออย่างงมงาย ให้ใช้ความดำริของตนเป็นที่ตั้ง

ความรู้ความเข้าใจของเราในครั้งนั้น เป็นอย่างนักธรรมใหม่ คือไม่เชื่อหัวตายไป เลือกเชื่อบางอย่าง อย่างที่ไม่เชื่อเข้าใจว่า ผู้หนึ่งซึ่งหาความละอายมิได้แทรกเข้าไว้  พอใจจะพิสูจน์ให้ปรากฎว่าเป็นเท็จ เต็มดีก็เพียงทอดไว้ ไม่คำนึงถึงที่เรียกว่า ชั่งเถิด แต่ยังไม่เคยได้ความรู้ในเชิงอักษรวิทยา ว่าเป็น ปฤษณาธรรมก็มี เช่นเรื่องมารวิชัย เหมาเสียว่าไม่จริง ไม่เคยนึกว่าเป็นเรื่องแต่งเปรียบน้ำพระหฤทัยของพระพุทธเจ้า คิดหวนกลับหลังด้วยอำนาจความอาลัย อันพระองค์หักเสียได้ด้วยเอาความมุ่งดีมาข่ม แต่เราไม่ใช่ชะนิดคนอวดรู้ในทางนี้ ที่เขาตั้งชื่อว่า "ทำโมห์"

เราลงสันนิษฐานว่า จะรู้ธรรมเป็นหลักและกว้างขวาง ต้องรู้ภาษามคธ จะได้อ่านพระไตรปิฎกได้เอง ไม่เช่นนั้น จะอ่านได้แต่เรื่องแปล เรื่องแต่ง ที่มักเป็นไปตามใจของผู้แปล ผู้แต่ง.........."

จากคุณ : เสาริมทะเล  
เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 16:10:42  
ถูกใจ : F=9b