ไม่มีใครทำให้เราเจ็บปวดได้ มากเท่ากับความคิดของตัวเราเอง (ใยไหม)
เขียนโดย : มาบุชี่
ฉันอาจจะไม่ใช่คนที่มองโลกในแง่มุมที่สวยงามนัก ฉันก็แค่อยากมีความรักแบบไม่ประมาท...ก็เท่านั้น เพราะนับตั้งแต่วันแรกที่ฉันผ่านความผิดหวังมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง คนบางคนก็ใช้คำว่า รัก มาหลอกให้ฉันหวัง ก่อนจะทิ้งฉันไปให้ต้องเดียวดายลำพังอย่างเจ็บปวด และคนบางคนก็ทำให้ฉันเรียนรู้ว่า ไม่ว่าฉันจะจริงจังกับความรักมากแค่ไหน แต่ถ้ามัน ไม่ใช่ ... คนสองคนก็ไปด้วยกันไม่ได้อยู่ดี
เมื่อ ความรัก ไม่ได้มีแค่ความสุขสมหวังเพียงอย่างเดียว ถ้าฉันจะคิดมาก แล้วเหมือนฉันทำร้ายตัวฉันเอง อย่างน้อยก็ยังดีกว่า...ไม่คิดอะไรเลย เพื่อปล่อยให้คนอื่นทำร้ายฉันอยู่ฝ่ายเดียว ใครหลายคนเคยพูดให้ได้ยินว่า ความทุกข์ของคนเรา ก็เหมือนกับก้อนหินที่เราหยิบมันขึ้นมากำเอาไว้ในมือ ยิ่งกำแน่นก็ยิ่งเจ็บ...แต่เราก็ไม่ยอมปล่อย
ประสบกางที่ทำให้เรานึกหวาดกลัวความผิดหวัง หลายครั้งมันก็ทำให้เราระวังจนเกินเหตุ แทนที่จะมีความรักเพื่อทำให้เรามองเห็นอะไรสวยงามขึ้น แต่เราก็เลือกจะมีชีวิตอยู่กับมัน แค่เพียงในมุมที่โหดร้าย แทนที่จะอยู่ในอ้อมกอดของคนที่เรารักได้อย่างอบอุ่นใจ แต่เราก็ทำให้มันมีอะไรมาทำให้เราเสียจำได้ตลอด
ที่เป็นเช่นนั้น...ไม่ใช่เพราะว่าความจริงทำร้ายเราหรอก แต่เป็นเพราะว่า ความคิดของเรา นั่นแหละ...ที่ทำร้ายตัวเราเอง และบางทีมันก็ทำร้าย ความรัก ที่เรามีอยู่ด้วย
ถ้าบางอย่างที่เราคิด แล้วมันทำให้เราเป็นทุกข์ ทางออกที่ดีที่สุดมีอยู่แค่ทางเดียว เลิกคิด หรือถ้าหลีกเลี่ยงที่จะคิดไม่ได้ บางอย่างที่เราคิดว่ามันแย่ ทำไมเราไม่คิดว่ามันดีดูบ้างล่ะ?
กับอะไรที่ทำให้เราเจ็บปวด บางทีเราไม่ได้เจ็บเพราะว่ามันทำให้เราเจ็บหรอก แต่เราเจ็บเพราะมันทำให้เราเจ็บต่างหาก แม้ว่ามันอาจจะยากไปสักนิด...กับการห้ามควาดของตัวเราเอง แต่ถ้าเรารู้จักใช้ ความคิด ของเราเป็นเชื้อไฟ เพื่อเติมพลังให้ตัวเราเองมีกำลังใจดี ๆ หากความรักจะทุกข์มากหน่อย หรือสุขน้อยหน่อย สุดท้ายแล้ว...มันก็จะไม่มีวันแย่ไปกว่าที่เราคิดได้เลย
ความรักทำร้ายใครไม่ได้หรอก มีแต่เราเท่านั้นที่ทำร้ายความรัก
ส่วนตัวคิดว่า ประโยคนี้
"ความทุกข์ของคนเรา ก็เหมือนกับก้อนหินที่เราหยิบมันขึ้นมากำเอาไว้ในมือ ยิ่งกำแน่นก็ยิ่งเจ็บ...แต่เราก็ไม่ยอมปล่อย
ไม่ใช่แค่เรื่องความรัก แต่ใช้ได้กับทุกๆ เรื่อง
ไม่มีใครทำให้เราเจ็บปวดได้ มากเท่ากับความคิดของตัวเราเอง
เขียนโดย : มาบุชี่
ฉันอาจจะไม่ใช่คนที่มองโลกในแง่มุมที่สวยงามนัก ฉันก็แค่อยากมีความรักแบบไม่ประมาท...ก็เท่านั้น เพราะนับตั้งแต่วันแรกที่ฉันผ่านความผิดหวังมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง คนบางคนก็ใช้คำว่า รัก มาหลอกให้ฉันหวัง ก่อนจะทิ้งฉันไปให้ต้องเดียวดายลำพังอย่างเจ็บปวด และคนบางคนก็ทำให้ฉันเรียนรู้ว่า ไม่ว่าฉันจะจริงจังกับความรักมากแค่ไหน แต่ถ้ามัน ไม่ใช่ ... คนสองคนก็ไปด้วยกันไม่ได้อยู่ดี
เมื่อ ความรัก ไม่ได้มีแค่ความสุขสมหวังเพียงอย่างเดียว ถ้าฉันจะคิดมาก แล้วเหมือนฉันทำร้ายตัวฉันเอง อย่างน้อยก็ยังดีกว่า...ไม่คิดอะไรเลย เพื่อปล่อยให้คนอื่นทำร้ายฉันอยู่ฝ่ายเดียว ใครหลายคนเคยพูดให้ได้ยินว่า ความทุกข์ของคนเรา ก็เหมือนกับก้อนหินที่เราหยิบมันขึ้นมากำเอาไว้ในมือ ยิ่งกำแน่นก็ยิ่งเจ็บ...แต่เราก็ไม่ยอมปล่อย
ประสบกางที่ทำให้เรานึกหวาดกลัวความผิดหวัง หลายครั้งมันก็ทำให้เราระวังจนเกินเหตุ แทนที่จะมีความรักเพื่อทำให้เรามองเห็นอะไรสวยงามขึ้น แต่เราก็เลือกจะมีชีวิตอยู่กับมัน แค่เพียงในมุมที่โหดร้าย แทนที่จะอยู่ในอ้อมกอดของคนที่เรารักได้อย่างอบอุ่นใจ แต่เราก็ทำให้มันมีอะไรมาทำให้เราเสียจำได้ตลอด
ที่เป็นเช่นนั้น...ไม่ใช่เพราะว่าความจริงทำร้ายเราหรอก แต่เป็นเพราะว่า ความคิดของเรา นั่นแหละ...ที่ทำร้ายตัวเราเอง และบางทีมันก็ทำร้าย ความรัก ที่เรามีอยู่ด้วย
ถ้าบางอย่างที่เราคิด แล้วมันทำให้เราเป็นทุกข์ ทางออกที่ดีที่สุดมีอยู่แค่ทางเดียว เลิกคิด หรือถ้าหลีกเลี่ยงที่จะคิดไม่ได้ บางอย่างที่เราคิดว่ามันแย่ ทำไมเราไม่คิดว่ามันดีดูบ้างล่ะ?
กับอะไรที่ทำให้เราเจ็บปวด บางทีเราไม่ได้เจ็บเพราะว่ามันทำให้เราเจ็บหรอก แต่เราเจ็บเพราะมันทำให้เราเจ็บต่างหาก แม้ว่ามันอาจจะยากไปสักนิด...กับการห้ามควาดของตัวเราเอง แต่ถ้าเรารู้จักใช้ ความคิด ของเราเป็นเชื้อไฟ เพื่อเติมพลังให้ตัวเราเองมีกำลังใจดี ๆ หากความรักจะทุกข์มากหน่อย หรือสุขน้อยหน่อย สุดท้ายแล้ว...มันก็จะไม่มีวันแย่ไปกว่าที่เราคิดได้เลย
ความรักทำร้ายใครไม่ได้หรอก มีแต่เราเท่านั้นที่ทำร้ายความรัก
ส่วนตัวคิดว่า ประโยคนี้
"ความทุกข์ของคนเรา ก็เหมือนกับก้อนหินที่เราหยิบมันขึ้นมากำเอาไว้ในมือ ยิ่งกำแน่นก็ยิ่งเจ็บ...แต่เราก็ไม่ยอมปล่อย
ไม่ใช่แค่เรื่องความรัก แต่ใช้ได้กับทุกๆ เรื่อง