@@ จำไว้ว่า เราต้องตั้งเงื่อนไขให้เด็กทำตาม ไม่ให้เด็กสั่งเรา เพราะเด็กเกิดมาเป้น Boss อยู่แล้วในสัญชาติญาณของเค้าค่ะ @@


ตอนนี้หลายๆบ้านเด็กๆคงมีอาการ Terrible 2  3  4 กันทำเอาพ่อแม่ปวดหัวกันมากมายเลยทีเดียว........... ว่าแต่ว่าแต่ละบ้านอาการเป็นยังไงกันบ้างคะ ....... แล้วแม่ๆพ่อๆ จัดการกันอย่างไร  แบบไหน  ได้ผลหรือไม่ ลองบอกเล่าเก้าสิบกันดูเผื่อคนอื่นๆจะได้ลองทำตามกันดูนะคะ

ขอบอกไว้ก่อนว่าแต่ละบ้านเลี้ยงลูกถูกทุกบ้าน ไม่มีบ้านไหนเลี้ยงผิดหรือดีกว่ากัน ทั้งนี้ทุกๆอย่างขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม เวลา ความใกล้ชิด และคนเลี้ยงนะคะ อ่านแล้วอย่าเอาไปเปรียบเทียบกัน แค่เอาไปประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับบ้านเราจะดีที่สุดค่ะ

===================


โคลอี้กับอาการ Terrible Two..... ...วันก่อนเราไม่ยอมให้เล่นกระเป๋าตังค์ ชีกระโดดทิ้งตัวลงกับพื้นร้องไห้(ไม่มีน้ำตา) แล้วกรี้ดดดดด เรากับคุณย่ากะแดดดี้ เห็นแล้วระเบิดหัวเราะ 555555555555555 ตลกโคตร สักพักไม่มีใครสนใจชีก็ลุกขึ้นมานั่งมองเฉยๆ...

เรื่องอุ้มก็เหมือนกันอี้จังร้องให้อุ้มแดดดี้บอกว่าอี้จังมีขา 2 ข้างเดินเองได้ ถ้าไม่เดินก็ไม่ต้องออกไปไหนกลับบ้าน ! ... เท่านั้นแหล่ะอี้จังวิ่งอ้าวเลย 5555555 เรื่องอุ้มนี่ตากับยายถ้ามาเลี้ยงเมื่อไหร่ทำเอาโคลอี้กลายเป็นเบบี๋ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ทุกทีเลยจริงๆ เราหล่ะหนักใจเหมือนกันค่ะ ทะเลาะกันประจำเพราะยายชอบอุ้มตามใจ โอ๋ตลอด บอกอะไรก็ชอบทำตรงข้าม จนแดดดี้บอกว่าถ้ายังเป็นแบบนี้มันจะขายบ้านทิ้งแล้วหนีไปอยู่ที่อื่นซะ !!! แม่เราเลยกลัวมากเพราะแดดดี้พูดจริงทำจริงทุกอย่างอย่าไปท้าเชียว........... เค้าไม่สนใจใครเลยหล่ะ

ของเราคงโชคดีมากๆที่โคลอี้ไม่เป็นหนัก เป้นแค่ไม่กี่ครั้งครั้งเท่านั้นเองคงรู้ตัวว่าทำไปก็เท่านั้นทุกคนนั่งหัวเราะหมด แล้วถ้าไม่ทำตามที่เราตั้งกฏไว้ร้องไปก็เท่านั้นยังไงก็ไม่ได้ของหรือทำอย่างที่อยากทำ เช่นถ้าร้องดีดดิ้นแล้วไม่เงียบนั่งตรงที่เราาบอกก็อย่าหวังว่าจะได้เล่นต่อหรือได้ของสิ่งนั้น เรากับแดดดี้ก็นั่งมองอยู่แบบนั้นแหล่ะ เวลาไปห้างอี้จังไปชั้นของเล่นหรือชั้นไหนๆก็วิ่งเล่นทั่วไปพอบอกให้ไปกลับชีก็วิ่งตามแล้วหันไปโบกมือบ๊ายบาย toys บ๊ายบาย malls คือไม่มีร้องโวยวายติดที่ไหนเลย พอถึงเวลานอนอี้จังจะเดินมาลากมือแล้วบอก bedroom , sleep ไม่ว่าใครจะอยู่เล่นหรือยังไงชีก็จะโบกมือบ๊ายๆบอก nite nite แล้วเดินขึ้นชั้นสองเองเลย.......... สรุปบ้านเราโหด ใจแข็ง หรือเพี้ยนกันแน่ฟะเนี่ย 55555

เรื่องการฝึกต้องใจแข็งค่ะ.... ไม่ปลอบด้วยบ้านเราเดินไปเอาเท้าเขี่ยๆโคลอี้ แล้วถามว่าเป็นอะไร ไม่มีปลอบด้วยค่ะจนกว่าจะเงียบเองจะได้รู้ว่านี่เป็นสิ่ง่ที่ไม่ดีต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองคนถึงจะสนใจ เรากะแดดดี้ก็นั่งมองไปเรื่อยๆไม่สนใจเดินไปทำโน่นนี่ปรกติทิ้งไว้แบบนั้น เป้นที่ห้างก็ปล่อยให้นอนดิ้นอยู่นั่นแหล่ะค่ะ แดดดี้เดินหนีไปเลย ทำจริงจัง....

ถ้ามาแนวอาละวาดบ้านพี่จะจับโคลอี้หิ้วไปไว้อีกห้องนึงแยกจากทุกคน แล้วบอกให้สงบสติอารมณ์ ถ้าไม่เงียบ ก็ไม่ต้องออกไปเจอคนอื่นเพราะไม่มีใครอยากเล่นกับเด็กเกเร.......... ร้องให้ตายก็ไม่ให้ออกค่ะจนกว่าจะเงียบแล้วพูดดีๆได้ ก็ถึงถามว่าพร้อมจะออกไปเล่นนะ ถ้าอี้จังตอบ yes เงียบ...ก็ถึงให้ออกไปเล่นต่อ

วิธีของบ้านเรายังไม่ใช่ time out อ่าค่ะ แต่เป็นการนั่งมองและไม่สนใจแต่เราอยู่ในพื้นที่เดียวกับเค้า แยกเค้าออกมาจากคนอื่นให้อยู่กับเรา ถ้าไม่นิ่งก็อยู่แบบนั้นแหล่ะ ไม่ต้องออกไปเจอคนอื่น..... ยิ่งขว้างของ เราจับแยกไปนั่งห้องสองคนเลยค่ะ ถ้ากัดเราหรือตีเรา เราทำกลับให้รู้ว่าเจ็บแบบนี้ ไม่ให้จับก็ไม่ต้องจับดีดดิ้นไปเหอะเราก็นั่งดูทีวีไปในห้องเล็กนั่น ไม่พาออกมาเจอคนจนกว่าจะเงียบ

ร่ายยาวเลย แล้วแม่ๆพ่อๆทำยังไงกับเด็กน้อยที่บ้านบ้างคะเนี่ย ????