ไม่รู้ตั้งถูกห้องหรือเปล่านะครับ
อยากจะขอบอกกับคนที่ชอบให้ทานกับคนขอทานนะครับว่าอย่าให้เลย ผมรู้นะครับว่าอาจจะไม่ใช่เรื่องของผมถ้าอยากให้จริงๆ ทำบุญให้กับวัดหริือทางบ้านเด็กกำพร้า บ้านคนแก่คนชราดีกว่าครับคือที่บอกเหตุเกิดกับตัวเองเมื่อกี้นี้ ก็รู้นะครับว่าคนขอทานทำเป็นกระบวนการแต่ยังไม่เคยเห็นสักที

เมื่อครู่เจอกับตัวตรงสะพานทางขึ้นบีทีเอสตรงข้าม MRT ผมกำลังเดินกลับไปทางสยามเพื่อกลับบ้านได้เจอ รถ มิตซู ไททัน สีขาวป้ายแดง ขนเด็กและ ผญ มาประมาณ 4-5 คน เห็นจะๆคือ ผช วัยกลางคนเดินถือวอ และสมุดจดชี้จุดให้ ผญที่อุ่มเด็กนั่งจุดไหน คือจังหวะนั้นผมเลยมา ข้างรถแล้วมองทะเบียนข้างหลังไม่ทันมันมืดมาก พยายามมองก็มองไม่เห็นเพราะมีฝากระบะที่พักลงมาบังอีก อยากจะกลับไปมองทะเบียนข้างหน้าก็ไม่กล้ากลัวโดนปืนมากๆเลยเดินออกมาดีกว่า

แต่วันนี้สังเกตุได้ว่าสยามซึ่งไม่มีของขายคนขอทานเยอะมาก ผมเดินจาดสยามไป MBK ขอทานนั่งกันตลอดทาง คือผมใจก็สงสารแต่ขอไม่ให้เงินกับพวกเค้าดีกว่า เพราะให้ไปก็รู้เลยว่า เงินที่ให้ไปเข้ากระเป๋าใคร ใครสบาย ใครที่ได้เงินเหล่านั้น คนที่มานั่งขอทานก็ได้แค่ ข้าวกับน้ำทานไปวันๆ ซึ่งก็ไม่มีชีวิตการเป็นอยู่ที่ดีขึ้น แต่บางคนก็ให้ด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์สงสารไม่ได้คิดอะไรถือว่าให้ค่าข้าวและอาหารอันนี้ก็เป็นสิ่งดี นานาจิตตังครับ

สุดท้ายผมแค่เสียดายที่ไม่เห็นป้ายทะเบียน มิตซู ไททั่นป้ายแดงคันนั้น