When one door closes, another opens;
but we often look so long and so regretfully upon the closed-door that we do not see the one that has opened for us.

"เมื่อประตูบานหนึ่งปิดลง อีกบานหนึ่งย่อมถูกเปิดออก
แต่เรามักเฝ้าอาวรณ์และเสียดาย กับประตูที่ถูกปิดลงไปจนทำให้มองไม่เห็น"