พอตามก็เหนื่อย พอเหนื่อยก็มา. พอไม่หาก็เข้าใจ พอเข้าใกล้กับถอยห่าง พอทิ้งห่างกับตามหา พอรอท่ากับตั้งที พอจะหนีกับไล่ตาม .... จะมาก็มาจะไปก็ไป จะรู้ก็ได้ไม่รู้ก็ได้ ....ยังไงก็จะเหมือนเดิม.... เวลาทั้งมีและไม่มี... แค่อย่าหยุดเดินกลางทางก็พอแล้ว...จุดหมายมีที่เดียว