จุดเริ่มต้นคือ
ระหว่างดูของโฮมโปรกันอยู่เพลินๆ เดินไปเจอตู้นี้เข้า...
ญ “นี่ๆ เธอ เราอยากได้ตู้อันนี้อะ”
ช “ห้องก็แคบมากจะไม่มีที่จะเดินอยู่แล้วจะเอาไปทำไมอีก”
ญ “เฮ้ย มันเจ๋งนะเธอ ดูสิมีบานพับด้วย”
เราก็พูดไปเอามือยกบานพับตู้ตัวอย่างขึ้นๆ ลงๆ
ช “ถ้าซื้อแล้วแล้วประกอบเองได้ป่ะละ ทำได้จะซื้อให้”
ญ “ต่อได้ดิ จะยากตรงไหนกันเชียว ขอให้ซื้อเถอะ”
ตอนเห็นหน้าตามันเป็นงี้ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ คือเราไปเดินเจอมา ด้วยความอยากได้ก็เลยพูดไป จริงๆ
เราก็ไม่รู้หรอกว่าของพวกนี้มันต้องมานั่งต่อด้วย นึกว่า สั่งซื้อจ่ายตังแล้วเขาก็ยกมาให้เลย
แล้วอีกอย่างนึงเราก็เข้าใจนะว่าแฟนเราประชดน่ะ แต่ด้วยความอยากได้ไง อย่าท้าเหอะ เราบ้ายุอยู่แล้ว
วันต่อมา ของมาส่งที่คอนโด แบบอย่างที่บอกตอนแรก เราคิดจริงๆ
นะว่าเขาเอาตู้สำเร็จแบบตัวโชว์มาให้ คำว่าต่อที่ว่ามาเราก็นึกว่าแค่
ปรับไขให้มันเข้าที่อย่างพวกลิ้นชัก ข้อต่อเล็กๆ น้อยๆ
ที่มันอาจแตกหักระหว่างขนส่งก็เท่านั้น ที่ไหนได้
นี่คือสภาพที่พนักงานขนเข้ามาอยู่ในห้อง และช่างเขาก็กำลังจะประกอบให้ตามหน้าที่
แต่แฟนก็ดี๊ดีจริงค่ะ เชิญช่างกลับไป เพราะตามที่ตกลงกันไว้ตอนซื้อ คือยังไงก็ต้องประกอบเอง
ตามนั้น ดูท่าเขาจะเอาจริงซะด้วย ไม่รู้จะจริงจังทำไมขนาดนี้ ทีเรื่องอื่นไม่เห็นเป็น แฟนเตรียมอุปกรณ์ให้เสร็จสรรพ
สังสัยจะฝึกให้เราทำจริงๆ ล่ะเนี้ย เอาเป็นว่าลงมือเลย มาถึงขั้นนี้แล้ว
จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้สึกจะสักเท่าไรกันเชียว ของแบบนี้มีแบบแปลนมาใครก็ประกอบได้ทั้งนั้นแหละ
ว่าแต่จะไม่ช่วยจริงๆ เหรอเธอ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้“ไม่ช่วยต่อยัยนี่ตาย”
เว้าวอนไม่สำเร็จ ก็ต้องลุยเองโดนปริยาย
คือแกะออกมาทีแรกยอมรับว่าหน้ามืดค่ะ นี่มันอะไรกันเยอะแยะไปหมด
ส่วนใบแปลนประกอบยิ่งไม่ต้องพูดเลย ดูแล้วอยากยาดมจริงจัง
ยืนงงอยู่นานกว่าจะเริ่มได้ กว่าจะได้สติเริ่มแยกของออกมากองก่อนว่าได้มาครบไหม
เริ่มจากง่ายๆ ต่อน็อตลงไปที่ส่วนของฝาตู้ก่อน
เป็นการเคลียร์ตัวน็อตมีจำนวนความเกะกะน้อยลงไปในตัว
จากนั้นคิดอยู่นานเพราะว่าชิ้นส่วนมันคล้ายกันมาก หยิบมาลองประกอบอยู่ หลายที
แต่ก็เอาแบบนี้แหละต่อชิ้นกลางประกบกันก่อน ต้องอาศัยแรงกดพอสมควร
จะใช้ค้อนตอกก็กลัวไม้จะพังไปก่อน
ตอนนนี้พอเห็นภาพแล้วว่าจะต่อไปยังไง
จับเอาส่วนที่เป็นช่องชั้นแยกเข้ามาต่อพอ ทริกง่ายๆ
หาทางต่ออันที่เป็นชิ้นใหญ่ๆ ก่อนแล้วก็จะพอรู้ว่าชิ้นเล็กๆ มันจะไปอยู่ตรงไหนได้
เพิ่งคิดได้ว่าต้องรวบผมก็ตอนต่อไปพักนึงแล้วนี่แหละ
เพิ่มความทะมัดทะแมงขึ้นอีกเท่าตัว
ต่อไปก็ประกอบส่วนของลิ้นชักเตรียมไว้ก่อนลดความรกของพื้นที่
ต่อไปว่าด้วยเรื่องของสว่านไฟฟ้า หนักค่ะ
แต่จริงๆ ก็อยากลองมานานละ ต้องจับให้มั่นๆ เหมาะกับเวลาที่ต้องไขแบบรวดเร็ว
สำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเรา ต้องใช้แรงคุมมือเยอะกว่าปกตินิดหน่อยแต่เอาอยู่ค่ะ
แหม่ เก่งจริงๆ เลยเรา ชื่นชมผลงานแป๊บนะ
หลังจากพักยืนดูได้แป๊บนึงก็ทำจับเอาแผ่นกระดานรองหลังมาสอดดู
เหยยยย ทำไมมันมาอย่างละครึ่งละเนี่ย คือตอนนั้นสงสัยจริงๆ นะว่ามันหักหรือเปล่า
แต่ก็ลองยัดลงไปดู
แต่พอคิดดีๆ มันก็ถูกแล้วนี่เพราะช่องวางก็ยังแยกเป็นช่องเล็กเลย
ใส่เส้นที่เป็นที่ประกบมันก็จะล็อกเข้ากันได้สนิท
ทีนี้ก็เป็นอีกงานยากแล้วค่ะ คือ เอาฝาอีกแผ่นมาประกบ
คือแค่หนักก็เรื่องนึงละ ไหนจะวางให้มันลงล็อคเข้าจุดอีก
เริ่มยิ้มไม่ค่อยออกละ
บอกเลยค่ะว่าไม่ใช้สลิงไม่ใช้สตั๊นนี่ต้องอาศัยความระมัดระวังเป็นอย่างมาก
ทับเท้าขึ้นมาละงานงอกแน่นอนค่ะ ส่วนตานี่ก็หนักแน่นค่ะ เห็นเราเหนื่อย
เราลำบาก ก็ยังคงยืนถ่ายเราหัวเราะคิกคัก ด้วยความสะใจ แหม่คงคิดในใจละสิว่า
เป็นไงละ อยากได้ดีนัก แต่ก็นะ มาไกลขนาดนี้ แม่บ้านใจกล้าอย่างเราอย่าไปท้อค่ะ ยกต่อไป
อันนี้สำคัญค่ะ ประกอบลงล็อคเสร็จ ก็ไขเข้าไปให้แน่นๆ
ถ้าเกิดหลุดออกมาตอนตั้งหรือขยับแล้วมันมีหวังจะพังเป็นแถบๆ ได้
เช่นแบบนี้ เผยอซะน่าจนกลัวเลยต้องตอกเข้าไปให้แน่น
อันนี้สิ ยากหนักหนา ยกตู้ตั้งค่ะ ยกอยู่สองนานก็ไม่ไหวจริงๆ
ยกอยู่นาน ไม่ได้เลยขอใช้ไม้ตายละกัน ทำท่าเศร้าเรียกความเห็นใจ
งอนได้แป๊บๆ ก็คิดว่า เอ่อ มันแข็งแรงพอจะเข้าไปได้แล้วเหรอ
เช็กอีกทีเดี๋ยวมีหวังเข้าไปอีกโดนตู้ทับ
จนแล้วจนรอดก็เว้าวอนให้นางมาช่วยตั้งตู้ได้สำเร็จ
ใกล้ความเป็นจริงเข้าไปทุกที
ผ่านมาเกือบ 2 ชั่วโมง
ตู้ก็ตั้งได้ เราปีนขึ้นไปขันน็อตซ้ำอีกหน่อย
อีกส่วนสำคัญที่ลืมไม่ได้เลย คือตัวดันล็อคหลังตู้ให้แผ่นไม้ไม่ขยับ
ต่อไปก็ต่อบานพับ
ติดสิ่งนี้เข้าไปเป็นสำคัญเลย มันคือแม่เหล็กค่ะ
ติดให้ตรงมันกันระหว่างเหล็กกับแม่เหล็กยึดช่อง
ทดสอบจากตอนแรกไม่ติดเหล็กยึด ไม้มันลงแอ่นลงมา แต่พอมีเหล็กแล้วมันพอดีมากๆ
ลองปิดเปิดก็ดูไม่ก่องแก่งอย่างที่รู้สึกตอนแรกนะว่าประกอบเอง
เสร็จละเกือบลืมใส่ลิ้นชัก
เย้! เรียบร้อย แบบโคตรภูมิใจอะ
แบบเป็นไงล่ะในที่สุดเราก็ต่อเสร็จ
ต่อเสร็จก็ต้องทดสอบวางคอมดูไหวไหม
ว่าแล้วอยากเก็บเอาความรันทดไปลงทู้พันทิปซะเดี๋ยวนั้นเลย
มีแฟน แฟนก็ไม่ช่วยกันเลยฮือๆ แต่เหนื่อยเอาไว้ก่อนเหอะ
เสร็จเรียบร้อยมิชชั่นคอมพีส ใช้เวลาเกือบๆ ไป 4 ชั่วโมง
ตั้งแต่ตู้มาส่งจนประกอบเสร็จ ทำบ้างหยุดบ้างเพราะบางจุดก็คิดไม่ออกนะว่าต่อตรงไหนยังไง
สำหรับมือใหม่เราว่าเราทำได้ดีที่สุดแล้วแหละเนอะ
เป็นสาวเป็นนางซื้อของแต่งบ้านมาประกอบเองก็ได้ล่ะ
จุดเริ่มต้นคือ
ระหว่างดูของโฮมโปรกันอยู่เพลินๆ เดินไปเจอตู้นี้เข้า...
ญ “นี่ๆ เธอ เราอยากได้ตู้อันนี้อะ”
ช “ห้องก็แคบมากจะไม่มีที่จะเดินอยู่แล้วจะเอาไปทำไมอีก”
ญ “เฮ้ย มันเจ๋งนะเธอ ดูสิมีบานพับด้วย”
เราก็พูดไปเอามือยกบานพับตู้ตัวอย่างขึ้นๆ ลงๆ
ช “ถ้าซื้อแล้วแล้วประกอบเองได้ป่ะละ ทำได้จะซื้อให้”
ญ “ต่อได้ดิ จะยากตรงไหนกันเชียว ขอให้ซื้อเถอะ”
ตอนเห็นหน้าตามันเป็นงี้ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ คือเราไปเดินเจอมา ด้วยความอยากได้ก็เลยพูดไป จริงๆ
เราก็ไม่รู้หรอกว่าของพวกนี้มันต้องมานั่งต่อด้วย นึกว่า สั่งซื้อจ่ายตังแล้วเขาก็ยกมาให้เลย
แล้วอีกอย่างนึงเราก็เข้าใจนะว่าแฟนเราประชดน่ะ แต่ด้วยความอยากได้ไง อย่าท้าเหอะ เราบ้ายุอยู่แล้ว
วันต่อมา ของมาส่งที่คอนโด แบบอย่างที่บอกตอนแรก เราคิดจริงๆ
นะว่าเขาเอาตู้สำเร็จแบบตัวโชว์มาให้ คำว่าต่อที่ว่ามาเราก็นึกว่าแค่
ปรับไขให้มันเข้าที่อย่างพวกลิ้นชัก ข้อต่อเล็กๆ น้อยๆ
ที่มันอาจแตกหักระหว่างขนส่งก็เท่านั้น ที่ไหนได้
นี่คือสภาพที่พนักงานขนเข้ามาอยู่ในห้อง และช่างเขาก็กำลังจะประกอบให้ตามหน้าที่
แต่แฟนก็ดี๊ดีจริงค่ะ เชิญช่างกลับไป เพราะตามที่ตกลงกันไว้ตอนซื้อ คือยังไงก็ต้องประกอบเอง
ตามนั้น ดูท่าเขาจะเอาจริงซะด้วย ไม่รู้จะจริงจังทำไมขนาดนี้ ทีเรื่องอื่นไม่เห็นเป็น แฟนเตรียมอุปกรณ์ให้เสร็จสรรพ
สังสัยจะฝึกให้เราทำจริงๆ ล่ะเนี้ย เอาเป็นว่าลงมือเลย มาถึงขั้นนี้แล้ว
จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้สึกจะสักเท่าไรกันเชียว ของแบบนี้มีแบบแปลนมาใครก็ประกอบได้ทั้งนั้นแหละ
ว่าแต่จะไม่ช่วยจริงๆ เหรอเธอ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เว้าวอนไม่สำเร็จ ก็ต้องลุยเองโดนปริยาย
คือแกะออกมาทีแรกยอมรับว่าหน้ามืดค่ะ นี่มันอะไรกันเยอะแยะไปหมด
ส่วนใบแปลนประกอบยิ่งไม่ต้องพูดเลย ดูแล้วอยากยาดมจริงจัง
ยืนงงอยู่นานกว่าจะเริ่มได้ กว่าจะได้สติเริ่มแยกของออกมากองก่อนว่าได้มาครบไหม
เริ่มจากง่ายๆ ต่อน็อตลงไปที่ส่วนของฝาตู้ก่อน
เป็นการเคลียร์ตัวน็อตมีจำนวนความเกะกะน้อยลงไปในตัว
จากนั้นคิดอยู่นานเพราะว่าชิ้นส่วนมันคล้ายกันมาก หยิบมาลองประกอบอยู่ หลายที
แต่ก็เอาแบบนี้แหละต่อชิ้นกลางประกบกันก่อน ต้องอาศัยแรงกดพอสมควร
จะใช้ค้อนตอกก็กลัวไม้จะพังไปก่อน
ตอนนนี้พอเห็นภาพแล้วว่าจะต่อไปยังไง
จับเอาส่วนที่เป็นช่องชั้นแยกเข้ามาต่อพอ ทริกง่ายๆ
หาทางต่ออันที่เป็นชิ้นใหญ่ๆ ก่อนแล้วก็จะพอรู้ว่าชิ้นเล็กๆ มันจะไปอยู่ตรงไหนได้
เพิ่งคิดได้ว่าต้องรวบผมก็ตอนต่อไปพักนึงแล้วนี่แหละ
เพิ่มความทะมัดทะแมงขึ้นอีกเท่าตัว
ต่อไปก็ประกอบส่วนของลิ้นชักเตรียมไว้ก่อนลดความรกของพื้นที่
ต่อไปว่าด้วยเรื่องของสว่านไฟฟ้า หนักค่ะ
แต่จริงๆ ก็อยากลองมานานละ ต้องจับให้มั่นๆ เหมาะกับเวลาที่ต้องไขแบบรวดเร็ว
สำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเรา ต้องใช้แรงคุมมือเยอะกว่าปกตินิดหน่อยแต่เอาอยู่ค่ะ
แหม่ เก่งจริงๆ เลยเรา ชื่นชมผลงานแป๊บนะ
หลังจากพักยืนดูได้แป๊บนึงก็ทำจับเอาแผ่นกระดานรองหลังมาสอดดู
เหยยยย ทำไมมันมาอย่างละครึ่งละเนี่ย คือตอนนั้นสงสัยจริงๆ นะว่ามันหักหรือเปล่า
แต่ก็ลองยัดลงไปดู
แต่พอคิดดีๆ มันก็ถูกแล้วนี่เพราะช่องวางก็ยังแยกเป็นช่องเล็กเลย
ใส่เส้นที่เป็นที่ประกบมันก็จะล็อกเข้ากันได้สนิท
ทีนี้ก็เป็นอีกงานยากแล้วค่ะ คือ เอาฝาอีกแผ่นมาประกบ
คือแค่หนักก็เรื่องนึงละ ไหนจะวางให้มันลงล็อคเข้าจุดอีก
เริ่มยิ้มไม่ค่อยออกละ
บอกเลยค่ะว่าไม่ใช้สลิงไม่ใช้สตั๊นนี่ต้องอาศัยความระมัดระวังเป็นอย่างมาก
ทับเท้าขึ้นมาละงานงอกแน่นอนค่ะ ส่วนตานี่ก็หนักแน่นค่ะ เห็นเราเหนื่อย
เราลำบาก ก็ยังคงยืนถ่ายเราหัวเราะคิกคัก ด้วยความสะใจ แหม่คงคิดในใจละสิว่า
เป็นไงละ อยากได้ดีนัก แต่ก็นะ มาไกลขนาดนี้ แม่บ้านใจกล้าอย่างเราอย่าไปท้อค่ะ ยกต่อไป
อันนี้สำคัญค่ะ ประกอบลงล็อคเสร็จ ก็ไขเข้าไปให้แน่นๆ
ถ้าเกิดหลุดออกมาตอนตั้งหรือขยับแล้วมันมีหวังจะพังเป็นแถบๆ ได้
เช่นแบบนี้ เผยอซะน่าจนกลัวเลยต้องตอกเข้าไปให้แน่น
อันนี้สิ ยากหนักหนา ยกตู้ตั้งค่ะ ยกอยู่สองนานก็ไม่ไหวจริงๆ
ยกอยู่นาน ไม่ได้เลยขอใช้ไม้ตายละกัน ทำท่าเศร้าเรียกความเห็นใจ
งอนได้แป๊บๆ ก็คิดว่า เอ่อ มันแข็งแรงพอจะเข้าไปได้แล้วเหรอ
เช็กอีกทีเดี๋ยวมีหวังเข้าไปอีกโดนตู้ทับ
จนแล้วจนรอดก็เว้าวอนให้นางมาช่วยตั้งตู้ได้สำเร็จ
ใกล้ความเป็นจริงเข้าไปทุกที
ผ่านมาเกือบ 2 ชั่วโมง
ตู้ก็ตั้งได้ เราปีนขึ้นไปขันน็อตซ้ำอีกหน่อย
อีกส่วนสำคัญที่ลืมไม่ได้เลย คือตัวดันล็อคหลังตู้ให้แผ่นไม้ไม่ขยับ
ต่อไปก็ต่อบานพับ
ติดสิ่งนี้เข้าไปเป็นสำคัญเลย มันคือแม่เหล็กค่ะ
ติดให้ตรงมันกันระหว่างเหล็กกับแม่เหล็กยึดช่อง
ทดสอบจากตอนแรกไม่ติดเหล็กยึด ไม้มันลงแอ่นลงมา แต่พอมีเหล็กแล้วมันพอดีมากๆ
ลองปิดเปิดก็ดูไม่ก่องแก่งอย่างที่รู้สึกตอนแรกนะว่าประกอบเอง
เสร็จละเกือบลืมใส่ลิ้นชัก
เย้! เรียบร้อย แบบโคตรภูมิใจอะ
แบบเป็นไงล่ะในที่สุดเราก็ต่อเสร็จ
ต่อเสร็จก็ต้องทดสอบวางคอมดูไหวไหม
ว่าแล้วอยากเก็บเอาความรันทดไปลงทู้พันทิปซะเดี๋ยวนั้นเลย
มีแฟน แฟนก็ไม่ช่วยกันเลยฮือๆ แต่เหนื่อยเอาไว้ก่อนเหอะ
เสร็จเรียบร้อยมิชชั่นคอมพีส ใช้เวลาเกือบๆ ไป 4 ชั่วโมง
ตั้งแต่ตู้มาส่งจนประกอบเสร็จ ทำบ้างหยุดบ้างเพราะบางจุดก็คิดไม่ออกนะว่าต่อตรงไหนยังไง
สำหรับมือใหม่เราว่าเราทำได้ดีที่สุดแล้วแหละเนอะ