เราเป็นสาวออฟฟิศธรรมดา ๆ คนนึงค่ะ
ทำงานที่นี่ได้มาจะครึ่งปีละ
จากหัวกระทู้ เราขออธิบายว่า ออฟฟิศเราเป็นออฟฟิศเล็ก ๆ มี พนง แค่สามคน
ส่วนระดับหัวหน้าก็คือ พ่อ=ประธาน แม่=รองประธาน ลูก= วิศวกร

เรื่องมันเริ่มจาก ขุ่นแม่หรือรองประธาน เขาเป็นสาวใหญ่มาก (60+)
ฐานะทางบ้านท่านมาจากการทำธุรกิจ ไม่ได้มีเชื้อเจ้าหรืออะไรทำนองนั้น
ท่านรวย ไฮโซ ผู้ดี มีความมั่นใจในตัวเองสูง ผิดไม่ยอมรับผิด ชอบแถถถถถถถถ เหนียวเป็นที่สุด และมักบ่นเรื่องไม่เกี่ยวกับงาน
หลาย ๆ ครั้งที่เขาผิดพลาด แต่ถ้าเราทัก ท่านจะทำเป็นพูดว่า "เออ ก็อย่าให้ผิดละกัน" "อย่าให้พลาดนะ"
แบบไม่ยอมรับอ่ะ ก็พอทน

แต่ถ้าหากเราพลาดละก็ แม่เอ้ยย บ่น ๆ ไม่พอ ลามมาถึงหน้าหนูอีก เราโดนว่า ๆ ทำหน้าไม่เข้าใจที่เข้าพูด
คือออออ หน้ายังไงวะ? เขาว่าเราแบบนี้ 2-3 ครั้งค่ะ เรางงอ่ะ ถามเพื่อนที่ทำงานด้วยกัน เขาก็ไม่เข้าใจ
ท่านบ่นแบบ "ฉันไม่ชอบหน้าเธอแบบนี้ ทำหน้าไม่อะไรเลย ไม่รู้คิดอะไรอยู่" หน้ายังงั้ยยยยยยวะ เว้ยเฮัย
เราสาบานได้ ว่าตอบ"ค่ะ" ทุกครั้งที่เขาถาม มองตาด้วย ตั้งใจฟัง (ต่อให้ไม่อยากฟังก็ตาม)

วันก่อนท่านว่าเรา "เธอคิดเป็นไหม....." เราก็ค่ะ ปรากฏว่าท่านไม่จบ ต่ออีกว่า "หรือคิดไม่เป็น แต่เธอดูไม่น่าจะเข้าใจ"
มองแบบค่อดเหยียด เออออออ ดูถูกกันเข้าไปปป เพราะคำนี้แหละค่ะ เราหางานใหม่ไว้รอเลย
เรามาทำงานแลกเงินค่ะ ไม่ได้มาขอข้าวกิน เรื่องงานว่าได้ แต่อย่าลามเรื่องไม่งานค่ะ

ท่านมักจะยกยอตัวเองและครอบครัวเสมอ เช่นเย็นนี้ เราคุยกับลูกค้าอยู่ ลูกค้าอยากคุยกับลูกเขาหรือวิศวกร
เราก็บอกว่า "เขา" ไม่อยู่ค่ะ วางสาย ท่านรีบแทรกเลย ห้ามเรียกลูกท่าน ว่า "เขา" มันดูแล้ว ไม่มีความนับถือ เขาเป็นใคร เธอเป็นใคร
เราก็ ห๊ะ(ในใจ) ท่านกล่าวว่า มันดูไร้มารยาทมาก เธอต้องพูดว่า วิศวกรฝ่ายขาย ฝ่ายการตลาด ท่านวิศวกร <<  อันหลังนี่เติมเอง
ถ้าบอกว่ามันไม่ทางการ เราเข้าใจ แต่.....ไร้มารยาทเลยเหรอ? ไม่ได้เรียกว่า "มัน" นะเฮ้ยยย

ตอนมาทำงานแรก ๆ พี่คนเก่าเล่าให้ฟังว่า ท่านไม่ชอบให้สนิทแม่บ้านมาก
เราก็ถามว่า ทำไม? พี่เขาตอบว่า ท่านบอกว่าพวกเรากับแม่บ้านมันคนละชั้น
เราหัวเราะเลยอ่ะ งงง ตีนติดดินเหมือนกัน มันคนละชั้นยังไงวะ
แม่บ้านที่ทำงานเป็นต่างด้าวค่ะ นั่นแหละคนละชั้นของท่าน

มีครั้งนึง ท่านเรียกแม่บ้านมาคุย แต่ดูเหมือนแม่บ้านไม่ค่อยเข้าใจ
ท่านหันมาถามเราว่า "นี่ฉันพูดภาษาไทยรึเปล่า ทำไมมันไม่เข้าใจ"
เรานึกว่าท่านมุกนะ ก็แม่บ้านต่างด้าวอ่ะ ไม่เข้าใจก็ไม่แปลก

ท่านมักจะใช้เราขึ้นไปบนบ้าน (ชั้นล่างออฟฟิศ ชั้นเหนือกว่านั้นเป็นบ้านค่ะ)
เพื่อทำอะไร ก็ว่ากันไป แต่มีวันนึง จู่ ๆ ท่านก็พูดขึ้นว่า "ที่จริง ฉันก็ไม่ชอบนะ ให้พวกเธอขึ้นไปบนบ้าน
แต่ฉันให้"เกียรติ"พวกเธอ เข้าใจไหม ไม่ใช่เอะอะ อะไรก็ขึ้นบ้านฉันนะ ฉันไม่ชอบ"
โอ้ยยยย กุอยากขึ้นตายล่ะ คร้าาาาาา บ้านท่านพระแม่อนันตลานตา มหาโคตะระไฮโซ
อีกหน่อยเราต้องคุกเข่ากราบรับเสด็จ แล้วมอบคลานเข้าถวายมั้ย????

ความเป็นผู้ดีของท่านยังไม่หมด ท่านชอบอาละวาด เวลาอะไรไม่ได้ดั่งใจ
คือตะโกนด่าค่ะ เคยทะเลาะกับน้องท่าน แล้วเหมือนจะแพ้ สิ่งที่ท่านทำคือ หันมาหาเรา แล้วถามว่า เธอคิดเหมือนฉันไหม
งานงอกไหมละกุ ทำงานอยู่ดี ๆ เราก็ยิ้ม แล้วถามกลับว่า อะไรคะ? ทำหน้าโง่ ๆ เข้าไว้

ท่านลูกเลี้ยงน้องหมาไว้ตัวนึง เวลาลูกอยู่ก็โอ๋ ๆ แต่ที่นี้มีวันนึง หมาก็คือหมา
มันก็ซนของมัน ฟังภาษาคนไม่ค่อยเก็ท ท่านก็เหวี่ยงเลย
"ดื้อเหลือเกินนะ......(ชื่อหมา) เดี๋ยวเถอะ! ฉันจะเอาเธอไปปล่อย!! จำไว้นะ!!" เรานี่แบบ เอาจริงดิ (อยู่ในใจ)......

เราคุยลูกค้าอยู่ ท่านก็พูดแทรก แสดงความฉลาดอันปราดเปรื่องของท่าน
พอวางสาย ต้องรีบพูดเลย "เห็นมะ ฉันฟังไม่กี่คำ ฉันก็เข้าใจ" ดีออกกกก กุคุยกะลูกค้าไม่รู้เรื่องเว้ย
เพราะต้องหันมา ค่ะ ให้ท่านทุกคำเนี่ยยย

ท่านบอกเราคุยลูกค้าไม่ได้เรื่อง ท่านคุยนี่มีสง่า มีอำนาจ แค่คุยอีกฝ่ายก็ต้องเกรงขาม
และสุดท้ายก็ไม่ชื้อ ก็เล่นข่มลูกค้าซะขนาดนั้น ถถถถถ

พฤติกรรมผู้ดีของท่านยังมีอีกมาก เช่น จ้างช่างมาทะลวงท่อ ช่างคิดจุดละ 1,500
ท่านก็จ่ายแค่หนึ่งจุด ทิป 800 ให้ไปทำอีกจุด 555 (กุเห็นแววนักการเมืองว่ะ)

บีบแตรไล่ทุกคน ทุกคัน ที่บังอาจขวางทางเสด็จ ไม่ว่าเขาจะยกของอยู่ ถอยรถ รอจอด รถเสีย บลา ๆ

เราเคยติดต่อช่างประปาให้เขา พอช่างมาดูหน้างานเสร็จ กลับไปช่างประปาไลน์มาหาเราเลย
"ช่วยปฏิเสธให้ผมหน่อย ผมไม่อยากทำ บอกว่าผมติดงานอื่นนะ ๆ  ถือว่าช่วย ๆ กัน
ถ้าผมไปทำ ดูแล้วยังไงก็ไม่คุ้ม ดีไม่ดีเข้าเนื้อตัวเองอีก...."
เราก็ช่วยนะ เราเข้าใจค่ะ เพราะท่านจะต่อคุณจนไม่ให้เหลือกำไร และงานต้องออกมา Perfect ด้วย

พูดถึงเรื่องนี้ งานทุกงาน ที่มีช่างมาทำที่บ้าน ไม่มีงานไหนไม่แก้ ไม่ทำรอบสอง
เพราะ ตอนช่างมาทำ ก็ไม่ไปดู ปล่อยช่างทำ ท่านก็นั่งดูยูทูปไป
เพราะช่างเสร็จส่งงาน ก็บอกให้เราไปดูที แต่แล้วไง เราก็ไม่รู้ งานจะเอาดีขนาดไหน? เนี๊ยบขนาดไหน?

แค่นั้นแหละ ช่างกลับไป คือช่างออกบ้านไปปั๊บ ท่านก็ออกใจไปดู และทุกครั้งก็...
"พวกเธอตามงานเลย งานไม่ดี นั่น นู่น นี่ บลาๆๆๆ" เฮ้อ ท่านขาาาาาาา
ช่างมาทำตั้งนานสองนาน ท่านก็ไม่ดู คนตามงานอ่ะ ลำบากใจนะ เราเคยโดนเขาว่าเลยนะคะ
ทำไมตอนทำ พี่ไม่บอก มันเสียเวลานะคะ ต้องจัดคิวใหม่อีก.....ค่ะ เราเข้าใจ

บางครั้งงานผิดนิดเดียว นิดเดียวจริง ๆ เขาก็ตามจิก แบบจะวันนี้ พรุ่งนี้ ด่วนนนน
เชื่อไหมคะ ช่างบางที่มาแก้งานเป็นสิบครั้ง มันหลายครั้ง เพราะท่านไม่ดูไง
ไม่เคยมีช่างคนไหนกลับมาที่นี่อีก 555

สุดท้ายค่ะ ท่านจะคิดเรื่องเงินเป็นอันดับแรก
ให้ พนง ไปจ่ายค่ารถ สามหมื่น เสียธรรมเนียม สิบห้าบาท
ท่านบอกเปลี่ยนวิธี เอาเงินไปฝากเลย จะได้ไม่เสียธรรมเนียม
แต่ปรากฏว่าเสียธรรมเนียมเหมือนกัน ท่านนี่โวย ยังกะบ้านไฟไหม้

ซื้อของแต่ละอย่างก็ต่อ ต่อแบบสงสารคนขายเลย
ลูกชายท่านเคยสั่งซื้อผ้าม่าน เขาก็มาวัด มาเซอร์วิสให้ฟรี เลือกเจ้านี้เพราะเขาไม่คิดค่ามาดูหน้างาน
ปรากฏพอตกลงจะทำ ต่อราคาสะบั้นห่นแหลกเลย จบด้วยคำพูดที่ว่า
"คุณอยากได้งานไหม ผมก็ให้ราคานี้ คุณมาแล้ว คงไม่อยากกลับไปมือเปล่า
ตกลงกันได้ ก็วิน-วินทั้งสองฝ่าย" โอ้ยยย ค่อดบีบคั้นอ่ะ พี่ที่มาทำม่านหน้าจ๋อยเลย มาก็ฟรีแล้ว
ราคาที่ต่อมากกว่า 30-40% นะคะ สุดท้ายพี่ผ้าม่านก็ยอม คงไม่อยากเสียลูกค้า
สรุปแล้วที่ต่อขนาดนั้น เพราะท่านขุ่นแม่เคยตัดผ้า เลยเอาเนื้อผ้ามาคำนวนราคาต้นทุน (เสี้ยมกันจุง)
แต่ไม่คิดเหรอว่าค่าตัด ค่าแรงอีกล่ะ ค่าน้ำมัน ถถถถถ

ล่าสุดสั่งทำตู้ ท่านอยากได้ไม่มีกระจก ถามคนขายไม่เอากระจกลดได้ไหม
คนขายไม่ลด ท่านบอกงั้นก็ไม่คุ้มถ้าราคาเท่ากัน เอากระจกด้วย
อึ้งไหมล่ะ แบบที่อยากได้ไม่เอา ไม่คุ้ม.......

แถมอีกเรื่อง ที่จอดรถหน้าบ้าน เป็นประเด็นทะเลาะกับเพื่อนบ้านบ่อยมาก
(บ้านเป็นแบบทาวโฮม จอดได้หน้าบ้านละคัน และก็มีถนนส่วนกลาง
กว้างพอให้จอดซ้อนแนวขวางได้อีกคัน แบบไม่ใส่เบรกมือ จะได้เลื่อนได้ค่ะ)
ที่นี่ส่วนใหญ่เป็นออฟฟิศ ก็จะมีคนละสองล็อคเป็นส่วนใหญ่ ที่นี้บ้านท่านรถหลายคัน ก็มีวันนึงไปจอดที่ถนนส่วนกลางนี่แหละค่ะ
แต่เป็นฝั่งตรงข้าม แล้วพอดีลูกค้าเขาเยอะ คนโบกรถเขาก็ขอให้เราย้ายมาฝั่งเราได้ไหม? ก็ให้เขาย้ายให้ค่ะ

ปรากฎท่านกลับมา โมโหมาก ใครย้ายรถฉัน เราก็แจงไปตามจริง ท่านโกรธมากว่า จอดแค่นี้ไม่ได้ อย่ามาจอดบ้านกุนะ
(จะ บอก ว่า ก็ ไม่ เคย มี ใคร มา จอด นะ จ๊ะ)
ก็ทำการเอาเชือกมาร้อยรอบหน้าบ้าน ตรงที่จอดรถอ่ะคะ ผลเหรอคะ ขอฮาแปป......(55555)
ลำบากตัวเองสิ แก้ก็ยาก เข้ายาก ออกยาก ลำบากค่อด ๆ ทำได้วันเดียว เอาออกเลย โอ้ย อิหอกกกก กุขรรมมมมม

ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัวโดยแท้

สุดท้ายท่านลูกไปเจรจาให้ ก็ได้ผลประมาณว่า แฟร์-แฟร์ จอดได้เหมือนกันนะ ไม่ เป็น ไร
แต่ผลคือ ท่านและลูกก็เอารถไปจอดหน้าบ้านเขาเกือบทุกวัน ส่วนหน้าบ้านท่านนะเหรอ
เคยมีขาจรผู้ไม่รู้อะไรเลยมาจอด ท่านให้เราออกไปบอกเลยค่ะ "จอดได้แค่ 5 นาทีนะคะ"
นี่แหละ แฟร์-แฟร์....ถถถถถถถถ

ทุกอย่างแสดงให้เห็นค่ะ อะไรคือดำว่าผู้ดีของท่าน รอบ ๆ บ้านท่าน ใคร ๆ ก็เรียก ผู้ดีจอมปลอม
สำหรับเราพอแล้ว มันไม่มีคำว่า พนง แต่แรกแล้ว มีแต่คำว่า ขี้ข้า เท่านั้น

เราชอบแม่บ้านนะคะ เขาก็ชอบพวก พนง เพราะเรามักซื้อของฝากเล็ก ๆ ให้เขา
อะไรคือคนละชั้น ชาตินี้เราไม่มีวันเข้าใจ คนเหมือนกันทั้งนั้น
เกิดบนดิน อยู่บนดิน ตายบนดิน จะอะไรนักหนากับยศถาบรรดาศักดิ์

ขอบคุณค่ะ หากอ่านจนจบ เรายอมรับเลยว่า เกลียดคนเหยียดคนที่สุด
พอกันที ถ้าได้งานใหม่ก็ บ้าย บาย ค่ะ