สมมติ (นะครับ) ว่า…
คนไทยครึ่งประเทศ
เริ่มออมเงินก่อนใช้
เริ่มไม่ผ่อนของเกินจำเป็น
เริ่มซื้อทอง เก็บหุ้น ซื้อ RMF
...ระบบจะเปลี่ยนไปแค่ไหน?
เราแค่คิดเล่นๆ ว่า
ถ้าวันหนึ่ง...คนทั่วไปเริ่มเข้าใจว่า
“ความมั่นคงไม่ได้อยู่ที่เงินเดือนแสน แต่คือการไม่ต้องดิ้นทุกสิ้นเดือน”
จะเกิดอะไรขึ้น...
ห้างจะเงียบลงไหม?
คนจะลาออกจากงานที่ฝืนใจมากขึ้นไหม?
ธุรกิจที่เคยขายของจาก “ความอยาก” จะอยู่ได้ไหม?
หรือเราจะเริ่มเห็น “สังคมที่ช้าลง แต่มั่นคงขึ้น”?
คนอาจจะเริ่มใช้ชีวิตเรียบง่ายขึ้น
แต่ไม่จน ไม่ทุกข์ ไม่ติดกับดักหนี้อีกต่อไป
เราไม่ได้บอกว่าเงินไม่สำคัญนะครับ
แค่กำลังสงสัยว่า…
ทำไมพอเรามีเงินมากขึ้น
เรากลับรู้สึก “ไม่มีเวลา” มากขึ้น?
ใครที่เคยเปลี่ยนวิธีคิดเรื่องเงิน ช่วงอายุเท่าไหร่?
แล้วมันเปลี่ยนชีวิตยังไงบ้างครับ?
มาแชร์ประสบการณ์กันครับ
บางทีคำตอบของคุณ
อาจเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคน
ขอบคุณมากๆ นะครับ
สมมตินะครับ... ถ้าคนสักครึ่งประเทศ ตื่นเรื่องการเงิน (อะไรจะเกิดขึ้น) ?
คนไทยครึ่งประเทศ
เริ่มออมเงินก่อนใช้
เริ่มไม่ผ่อนของเกินจำเป็น
เริ่มซื้อทอง เก็บหุ้น ซื้อ RMF
...ระบบจะเปลี่ยนไปแค่ไหน?
เราแค่คิดเล่นๆ ว่า
ถ้าวันหนึ่ง...คนทั่วไปเริ่มเข้าใจว่า
“ความมั่นคงไม่ได้อยู่ที่เงินเดือนแสน แต่คือการไม่ต้องดิ้นทุกสิ้นเดือน”
จะเกิดอะไรขึ้น...
ห้างจะเงียบลงไหม?
คนจะลาออกจากงานที่ฝืนใจมากขึ้นไหม?
ธุรกิจที่เคยขายของจาก “ความอยาก” จะอยู่ได้ไหม?
หรือเราจะเริ่มเห็น “สังคมที่ช้าลง แต่มั่นคงขึ้น”?
คนอาจจะเริ่มใช้ชีวิตเรียบง่ายขึ้น
แต่ไม่จน ไม่ทุกข์ ไม่ติดกับดักหนี้อีกต่อไป
เราไม่ได้บอกว่าเงินไม่สำคัญนะครับ
แค่กำลังสงสัยว่า…
ทำไมพอเรามีเงินมากขึ้น
เรากลับรู้สึก “ไม่มีเวลา” มากขึ้น?
ใครที่เคยเปลี่ยนวิธีคิดเรื่องเงิน ช่วงอายุเท่าไหร่?
แล้วมันเปลี่ยนชีวิตยังไงบ้างครับ?
มาแชร์ประสบการณ์กันครับ
บางทีคำตอบของคุณ
อาจเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคน
ขอบคุณมากๆ นะครับ