รู้สึกเหมือนตัวเองมีหน้าที่อยู่ตลอดเวลา

เรามีพี่สาวอยู่1คน อายุมากกว่าเราเป็นสิบปี เขาเป็นลูกติดพ่อ พอพ่อมีเมียใหม่(แม่เรา) เขาก็ไม่ค่อยชอบกับแม่เรามาตลอด จนมีเราออกมา เขากับแม่เราก็ยังไม่ชอบกันอยู่ดีแถมเพิ่มมาคือไม่ชอบเราไปด้วย(แบบไม่แสดงออก) พอเราเริ่มโตพี่เราก็ออกไปใช้ชีวิตเอง แต่ก็ยังมาขอเงินพ่ออยู่ตลอด​ พ่อเราค่อนข้างไม่กล้าพูดทำร้ายจิตใจพี่เรามากเพราะว่าพี่ชอบพูดว่าไม่เหลือใครเลยในชีวิต แล้วก็ชอบเล่าปัญหาชีวิตให้พ่อฟังว่าเงินไม่พอใช้ แฟนทิ้งนู้นนี้(แม่เขาหลังเลิกกับพ่อก็หนีหายไป) พ่อเลยตามใจและซัพพอร์ตตลอด ช่วงเราเริ่มโตเราก็รู้มาบ้างว่าพี่แอบขอเงินพ่อตลอด เราเลยพยายามหาเงินกินขนมเองเช่นพวกขายของออนไลน์​นู้นนี้ พอมีเงินของตัวเองอยู่บ้าง เวลาพ่อแม่ขัดสนก็มีมายืมเราบ้าง เราก็ให้ไม่ได้คิดอะไร จนเราเริ่มโตขึ้นมหาลัย(เรายังทำออนไลน์อยู่ตลอดเพียงแค่เปลี่ยนไปทำนู้นบ้างนี้บ้างตามกระแสสังคม) เรารู้สึกว่าแม่ชอบพูดประมาณว่าเราไม่ใช่ลูกรักพ่อขนาดนั้น ต้องพยายามมากๆพ่อถึงจะรักจะภูมิใจ ตอนนี้ก็ภูมิใจมากแล้วแต่ถ้าดีกว่านี้จะได้ให้พ่อหมดห่วง เวลาเราได้ยิน เรารู้สึกหนักตัวมาก เหมือนเราเป็นคนเดียวที่แบกทุกอย่างในอนาคตไว้บนหัว ทั้งๆที่เราก็มีพี่ แต่ทำไมพี่เราถึงพึ่งพาไม่ได้เหมือนคนอื่น เวลาเห็นพวกคลิปพี่น้องบ้านอื่นในโซเซียลแต่ก่อนเราอิจฉามากอยากทำนู้นทำนี้กับพี่ แต่ไม่เคยได้ทำเลย ​จนเราจะจบมหาวิทยาลัยอยู่แล้วพี่เราก็ยังขอเงินพ่ออยู่ เวลาที่อยู่ด้วยกันเขาไม่เคยแสดงออกตรงๆว่าเกลียดเรา แต่ชอบยุให้เรารู้สึกเหมือนแม่ทำให้เราเป็นแบบนั้นแบบนี้ ประมาณว่า เคยกินเหล้ามั้ย ทำไมถึงไม่เคย ​แม่เข้มงวดเกินไปรึป่าว ไว้พี่จะพาไปกิน แอบแม่ไปถ้าเขาว่าก็ช่างมัน ประมาณพวกนี้ เรารู้ตัวอยู่ตลอดไม่เคยเอาไปพูดให้แม่ฟังเพราะรู้ว่าพูดไปก็มีแต่จะสร้างปัญหาเพิ่ม แค่พ่อหาเงินคนเดียวก็เคลียดจะตาย ยังต้องมาจัดการปัญหาพวกนี้อีก

ปัญหาหลักๆคือ เรารู้สึกเหมือนตัวเองต้องดีอยู่ตลอด บางทีเราก็อยากจะทิ้งจากเรื่องเรียนดีทำมาหากินเก่งอะไรพวกนี้ไปบ้าง แต่ถ้าวันไหนเราพูดถึงเรื่องอื่นให้แม่ฟังก็จะชอบได้แต่ประโยคแนวๆเดิมกลับมา เราคิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นซึมเศร้า เพราะไม่เคยคิดอยากตายเคยแต่คิดว่าจะตายยังไงหลังจากที่จัดการเรื่องทุกอย่างในชีวิตแล้ว(ประมาณว่า พ่อแม่มีกินมีใช้ ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อย หลังจากที่ทุกอย่างปลดล็อคแล้ว) ​แต่บางทีเวลาได้ยินแม่พูดบ่อยๆก็เริ่มไม่แน่ใจในตัวเองแล้วเหมือนกัน

ปล.บ้านเราแต่ก่อนพ่อแม่ไม่มีเงินแต่ปัจจุบันทำงานหาเงินจนอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างรวยในหมู่บ้านพ่อแม่เลยชอบบอกว่าอย่าทำตัวไม่ดีเดี๋ยวคนเขาจะว่าเอา แต่ก็รวยแค่บางเวลา​ เพราะทำฟรีแลนซ์มีช่วงขัดสนให้เห็นบ้างตามแต่รายได้

กระทู้นี้เหมือนมาบ่นปัญหาชีวิตให้ฟังซะส่วนใหญ่ แต่ไม่มีที่ไหนจะให้ระบายแล้วจริงๆ ใครมาอ่านแล้วหดหู่ก็ขอโทษด้วยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่