คือเรื่องนี้มันเริ่มมาตั้งแต่เราอยู่ม.3
(อยู่ห้องเดียวกันกับคู่กรณี555)
ปัจจุบันที่เกิดเรื่องนี้เราอยู่ม.5นะคะ(อยู่คนละห้องกับคู่กรณี)
ตอนนั้นเรามีเพื่อนอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ๆกลุ่มนึง ไม่ได้สนิทกันมากค่ะ แต่เล่นด้วยกันพักนึงเพราะเรากับเพื่อนสนิทผิดใจกันเลยไม่ได้เล่นด้วยกัน แต่ตอนนี้คืนดีกันแล้วนะคะ เพราะเป็นกลุ่มที่เล่นบาสด้วยกัน จนมีครั้งนึงเพื่อนในกลุ่มเรา เริ่มสนใจในตัวเรา แต่เราคิดแค่เพื่อนค่ะ ไม่เคยอยากเกินเลยไปมากกว่านี้ เราปฏิเสธไป แต่ๆ ไม่ใช่แค่คนเดียวนะคะ มันหลายคนเลยประมาณ2-3คย เราปฏิเสธทุกคนค่ะ เพราะไม่อยากเสียเพือนไป และเราไม่ได้สนใจในด้วยใครเลย ผ่านไปสักพักใหญ่เลยค่ะที่เราไม่ไปเล่นบาสอีก จนตอนนี้ก็ไม่ได้ไปอีกแล้ว เพราะเราอึดอัดกับเพื่อนที่สนใจในตัวเรา เราไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่เลยถอยออกมาก่อน <เหตุการณ์นี้เกิดตอนม.3 ม.4>
เข้าเรื่อง คือพวกเพื่อนๆที่ชอบเราหน่ะค่ะ เขามีเพื่อนอยู่คนนึง นายคนนี้เป็นคนรุ่นเดียวกัน หมายถึงอยู่ชั้นปีเดียวกันนะคะ แต่อายุมากกว่าเรา1ปี
สิ่งที่เราเห็นในตัวเค้านะคะคือ เค้าเป็นคนที่น่ารักมาก ไม่ใช่แค่หน้าตาค่ะที่เราจะบอก เราจะบอกด้วยว่าเค้าเป็นคนนิสัยน่ารักมากๆ ตอนม.3เพื่อนๆผู้หญิงเราเกรงใจนายคนนี้มากๆ เอ็นดูมากๆเลยแหละค่ะ ตอนนั้นเราไม่เคยสนใจในตัวเค้าเลย เพราะนายคนนี้เค้าเป็นคนที่เพื่อนๆผู้ชายที่เราเล่นบาสด้วยชอบไปปรึกษาเรื่องความรักที่พวกเขาสนใจในตัวเรากับนายคนนี้ตลอดเลยค่ะ เรารู้สึกดีเวลาได้อยู่ใกล้นายคนนี้มากๆ เป็นคนที่นิสัยน่ารักมากจริงๆค่ะ ธงเขียวหนึ่งร้อยเปอเซ็นเลย
แต่เวลานั้นเราอยู่ม.3และม.4ค่ะ ก็คือเราไม่รู้ตัวเลยว่าความจริงเราไม่เคยสนใจใครเลยยกเว้นนายคนนี้ ทุกครั้งเราอยากดูดีในสายตาเค้ามากๆเลยค่ะ ขอบอกอีกนิดนะคะว่าเราพึ่งมารู้ตัวไม่กี่วันนี้เองค่ะระยะเวลาผ่านมาเกือบ2ปีได้ ตอนนี้เราอยู่ม.5ค่ะ ตอนที่เราพึ่งรู้ตัวคือ
ช่วงท้ายเทอมม.4เรางานเยอะมากๆจนแทบไม่ได้ออกไปเดินด้านนอกห้องเลย ทำให้เราแทบไม่ได้เจอนายคนนี้กับกลุ่มเพื่อนที่เคยชอบเราเลยค่ะ เราไม่ได้คุยกันเลยอาทิตย์สุดท้าย((เหตุการณ์ตอนนี้เรายังไม่รู้ใจตัวเองหน่ะค่ะ))
พอเปิดเทอมม.5มาวันแรก ปกติเราจะทักทายกันตลอดเวลาเดินผ่าน แต่พอเดินผ่านหลังเจอกันครั้งแรกในรอบหลายเดือน เรากลับไม่ได้ทักทายเค้า เรารู้สึกแปลกมากๆค่ะ รู้สึกผิดค่ะเพราะตัวแข็ง ทำอะไรไม่ถูก หน้าร้อน เลิ่กลั่กสุดๆค่ะ555 พอมานึกดีๆ เราก็ไม่เคยมองใครยกเว้นนายคนนี้จริงๆค่ะ
ปัญหาที่เราหนักใจมากๆตอนนี้คือ จากเบื้องต้นที่เราเล่าว่าเพื่อนในกลุ่มของเราที่สนใจในตัวเรา ชอบปรึกษาปัญหาความรักกับนายคนนี้ แล้วนายคนนี้เค้าก็รับรู้ทุกอย่างว่าเพื่อนของเขารู้สึกยังไง และเรารู้สึกยังไง เราเสียดายที่ตอนนั้นไม่ชัดเจนพอที่จะบอกเพื่อที่ชอบเราได้ว่าเราสนใจนายคนนั้น ถ้าย้อนกลับไปได้เราอยากชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองมากกว่านี้ อย่างที่บอกค่ะเรารู้สึกไม่ค่อยดีกับเพื่อนที่มาชอบเราเท่าไหร่ เพราะเราไม่ค่อยสนใจใครเลย
ทั้งชีวิตยังไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน มีแต่คนคุยๆแล้วก็เลิกคุยแค่นั้น เรากลายเป็นคนที่ทำลายคำว่าเพื่อนอย่างที่เราไม่ชอบให้เพื่อนเขาทำแล้วค่ะ หนักใจมากๆ เพราะมันแทบเป็นไปไม่ได้เลย ด้วยความที่เพื่อนสนิทชอบถามว่าเราชอบเขาหรอ((เพื่อนสนิทเป็นเพื่อนนายคนนี้สมัยประถม)) เราปฏิเสธตลอด บอกแค่เอ็นดู ความจริงที่พึ่งคิดออกว่าเราชอบเค้ามากจริงๆ พี่ๆคนไหนมีประสบการณ์ แนะนำได้นะคะ เราทำอะไรไม่ถูกค่ะ ใจนึงเราอยากลุยต่อ ใจนึงเราอยากลืมๆมันไป เพราะไม่มีหวังอะไรเลย ไม่เคยมีโมเม้นต์นี้เลย ทำอะไรไม่ถูกค่ะ5555. ((ปัจจุบันไม่มีใครรู้เลยค่ะ เพื่อนสนิทก็ไม่รู้ค่ะ555))
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ<3
รู้สึกชอบคนที่ไม่ควรชอบควรทำยังไงดีคะ
(อยู่ห้องเดียวกันกับคู่กรณี555)
ปัจจุบันที่เกิดเรื่องนี้เราอยู่ม.5นะคะ(อยู่คนละห้องกับคู่กรณี)
ตอนนั้นเรามีเพื่อนอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ๆกลุ่มนึง ไม่ได้สนิทกันมากค่ะ แต่เล่นด้วยกันพักนึงเพราะเรากับเพื่อนสนิทผิดใจกันเลยไม่ได้เล่นด้วยกัน แต่ตอนนี้คืนดีกันแล้วนะคะ เพราะเป็นกลุ่มที่เล่นบาสด้วยกัน จนมีครั้งนึงเพื่อนในกลุ่มเรา เริ่มสนใจในตัวเรา แต่เราคิดแค่เพื่อนค่ะ ไม่เคยอยากเกินเลยไปมากกว่านี้ เราปฏิเสธไป แต่ๆ ไม่ใช่แค่คนเดียวนะคะ มันหลายคนเลยประมาณ2-3คย เราปฏิเสธทุกคนค่ะ เพราะไม่อยากเสียเพือนไป และเราไม่ได้สนใจในด้วยใครเลย ผ่านไปสักพักใหญ่เลยค่ะที่เราไม่ไปเล่นบาสอีก จนตอนนี้ก็ไม่ได้ไปอีกแล้ว เพราะเราอึดอัดกับเพื่อนที่สนใจในตัวเรา เราไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่เลยถอยออกมาก่อน <เหตุการณ์นี้เกิดตอนม.3 ม.4>
เข้าเรื่อง คือพวกเพื่อนๆที่ชอบเราหน่ะค่ะ เขามีเพื่อนอยู่คนนึง นายคนนี้เป็นคนรุ่นเดียวกัน หมายถึงอยู่ชั้นปีเดียวกันนะคะ แต่อายุมากกว่าเรา1ปี
สิ่งที่เราเห็นในตัวเค้านะคะคือ เค้าเป็นคนที่น่ารักมาก ไม่ใช่แค่หน้าตาค่ะที่เราจะบอก เราจะบอกด้วยว่าเค้าเป็นคนนิสัยน่ารักมากๆ ตอนม.3เพื่อนๆผู้หญิงเราเกรงใจนายคนนี้มากๆ เอ็นดูมากๆเลยแหละค่ะ ตอนนั้นเราไม่เคยสนใจในตัวเค้าเลย เพราะนายคนนี้เค้าเป็นคนที่เพื่อนๆผู้ชายที่เราเล่นบาสด้วยชอบไปปรึกษาเรื่องความรักที่พวกเขาสนใจในตัวเรากับนายคนนี้ตลอดเลยค่ะ เรารู้สึกดีเวลาได้อยู่ใกล้นายคนนี้มากๆ เป็นคนที่นิสัยน่ารักมากจริงๆค่ะ ธงเขียวหนึ่งร้อยเปอเซ็นเลย
แต่เวลานั้นเราอยู่ม.3และม.4ค่ะ ก็คือเราไม่รู้ตัวเลยว่าความจริงเราไม่เคยสนใจใครเลยยกเว้นนายคนนี้ ทุกครั้งเราอยากดูดีในสายตาเค้ามากๆเลยค่ะ ขอบอกอีกนิดนะคะว่าเราพึ่งมารู้ตัวไม่กี่วันนี้เองค่ะระยะเวลาผ่านมาเกือบ2ปีได้ ตอนนี้เราอยู่ม.5ค่ะ ตอนที่เราพึ่งรู้ตัวคือ
ช่วงท้ายเทอมม.4เรางานเยอะมากๆจนแทบไม่ได้ออกไปเดินด้านนอกห้องเลย ทำให้เราแทบไม่ได้เจอนายคนนี้กับกลุ่มเพื่อนที่เคยชอบเราเลยค่ะ เราไม่ได้คุยกันเลยอาทิตย์สุดท้าย((เหตุการณ์ตอนนี้เรายังไม่รู้ใจตัวเองหน่ะค่ะ))
พอเปิดเทอมม.5มาวันแรก ปกติเราจะทักทายกันตลอดเวลาเดินผ่าน แต่พอเดินผ่านหลังเจอกันครั้งแรกในรอบหลายเดือน เรากลับไม่ได้ทักทายเค้า เรารู้สึกแปลกมากๆค่ะ รู้สึกผิดค่ะเพราะตัวแข็ง ทำอะไรไม่ถูก หน้าร้อน เลิ่กลั่กสุดๆค่ะ555 พอมานึกดีๆ เราก็ไม่เคยมองใครยกเว้นนายคนนี้จริงๆค่ะ
ปัญหาที่เราหนักใจมากๆตอนนี้คือ จากเบื้องต้นที่เราเล่าว่าเพื่อนในกลุ่มของเราที่สนใจในตัวเรา ชอบปรึกษาปัญหาความรักกับนายคนนี้ แล้วนายคนนี้เค้าก็รับรู้ทุกอย่างว่าเพื่อนของเขารู้สึกยังไง และเรารู้สึกยังไง เราเสียดายที่ตอนนั้นไม่ชัดเจนพอที่จะบอกเพื่อที่ชอบเราได้ว่าเราสนใจนายคนนั้น ถ้าย้อนกลับไปได้เราอยากชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองมากกว่านี้ อย่างที่บอกค่ะเรารู้สึกไม่ค่อยดีกับเพื่อนที่มาชอบเราเท่าไหร่ เพราะเราไม่ค่อยสนใจใครเลย
ทั้งชีวิตยังไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน มีแต่คนคุยๆแล้วก็เลิกคุยแค่นั้น เรากลายเป็นคนที่ทำลายคำว่าเพื่อนอย่างที่เราไม่ชอบให้เพื่อนเขาทำแล้วค่ะ หนักใจมากๆ เพราะมันแทบเป็นไปไม่ได้เลย ด้วยความที่เพื่อนสนิทชอบถามว่าเราชอบเขาหรอ((เพื่อนสนิทเป็นเพื่อนนายคนนี้สมัยประถม)) เราปฏิเสธตลอด บอกแค่เอ็นดู ความจริงที่พึ่งคิดออกว่าเราชอบเค้ามากจริงๆ พี่ๆคนไหนมีประสบการณ์ แนะนำได้นะคะ เราทำอะไรไม่ถูกค่ะ ใจนึงเราอยากลุยต่อ ใจนึงเราอยากลืมๆมันไป เพราะไม่มีหวังอะไรเลย ไม่เคยมีโมเม้นต์นี้เลย ทำอะไรไม่ถูกค่ะ5555. ((ปัจจุบันไม่มีใครรู้เลยค่ะ เพื่อนสนิทก็ไม่รู้ค่ะ555))
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ<3