สวัสดีครับ ผมชื่อ ‘เบนซ์ ’ ตอนนี้อายุ18แล้วครับ เอาจริงๆผมไม่ค่อยชอบมาพิมพ์หรือแพร่มอะไรแบบนี้หรอกครับ ตอนที่ยังเป็นเด็กทุกคนเคยคิดเล่นๆกันมั้ยครับว่า ‘‘โตขึ้นอยากเป็นอะไร ’’ เอาจริงๆทุกคนก็ต้องเคยคิดอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะครับ ผมเองก็ถามเอาเป็นพิธีแบบนั้นแหละ ฮ่าฮ่าฮ่า

ตอนเด็กของผมอะนะ ผมอยากเป็นยูทูปเบอร์แหละ ผมอยากทำคลิปมอบความสุขให้กับทุกๆคนได้รับชม แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนครึ่งๆกลางๆ ทำไรก็ไม่สุดสักทาง ตั้งแต่เล็กๆแล้ว ตอนป.1ผมได้เข้าเรียน ห้องเรียนพิเศษ ของโรงเรียนประจำอำเภอแห่งหนึ่ง ในเมื่อขึ้นชื่อว่าเป็นห้องเรียนพิเศษ แน่นอนอยู่แล้วที่จะมีแต่เด็กเก่งๆเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเนี่ยเป็นคนไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ แถมการบ้านก็ไม่ส่ง แถมชอบจุกขยะไว้ใต้โต๊ะ ก็เลยโดนครูบ่นแทบทุกวันเลย ที่บ้านผมก็ไม่ได้รวยมากก็พอกินพอใช้ในทุกๆวันนี่แหละ ผลสอบของทุกเทอมแน่นอนอยู่แล้วว่าผมต้องอยู่ที่ท้ายๆ แต่ไม่โหล่นะบอกก่อน ด้วยผลการเรียนที่ไม่ดีการบ้านไม่ยอมส่ง เลยทำให้ผมตกลงไปอยู่ห้องสุดท้ายในตอนป.4 ตอนแรกก็รู้สึกเกร็งๆนะด้วยความที่ไม่รู้จักใครเลย แต่ทุกรู้มั้ยผมใช้เวลาวันเดียวในการปรับตัวผมมีเพื่อนเพิ่มขึ้นมาก ผมรู้สึกได้เลยว่านี้แหละ คือที่ของผม ผมไม่ต้องอายหรือเกร็งอะไรเลย เพื่อนก็ซัพพอร์ทกันดี ผมสนุกสุดๆเลยล่ะ ช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่แอป ยูทูป กำลังบูมในไทยเลย ตอนนั้นผมอยากทำคลิปร่วมกับเพื่อนๆเป็นแนวเกม ใช้โทรศัพท์ทรูเครื่องละ590ในเซเว่น แต่อยากเป็นคนดังอะ อยากสร้างรอยยิ้มให้ทุกคน นี่แหละคือจุดเริ่มต้นความฝันวัยเด็กของผม แม้ว่าตอนนี้ผมไม่ได้ทำมันแล้ว แต่ผมยังจำช่วงเวลาตอนนั้นได้ดีเลย ตอนผมทำคลิปผู้ติดตามมันก็ไม่ได้มากหรอกครับ40กว่าคนก็เพื่อนผมเองทั้งนั้น ฮ่าฮ่า ไม่รู้ตอนนี้เป็นไงกันบ้างแต่ขอบคุณที่ซัพพอร์ตกันนะ ในตอนนั้นผมมีความสุขมากที่ได้สร้างรอยยิ้มให้คนกลุ่มหนึ่ง แม้จะเป็นเพียงกลุ่มเล็กๆกลุ่มนึง แต่ผมก็มีความสุขมาก แต่เรื่องราวก็ผ่านมาจะ10ปีแล้ว ตอนนี้ผมกำลังจะเป็นนักศึกษา ครูภาษาไทย แต่ผมไม่เคยลืมความฝันเก่าของผม สักวันผมจะกลับมารันวงการให้ได้ แล้วครั้งนี้มันต้องจะประสบความสำเร็จ #เมื่อเราได้ทำในหน้าที่ของเราสำเร็จแล้ว#อย่าลืมมาสารฝันวัยเด็กไปพร้อมๆกันนะ