หนูยังเรียนอยู่ชั้นมัธยม ไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่ตอนนี้หนูอาศัยอยู่ที่บ้านเพื่อนสนิท ที่บ้านมียายที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แล้วก็มักมีปากเสียงทะเลาะกับเพื่อนหนูบ่อยๆ จนเพื่อนหนูก็เป็นซึมเศร้าไปด้วย

ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่หนูพยายามช่วยทั้งยายและเพื่อน คอยรับฟังยายและเพื่อนหนู แต่มันก็ยังมีเรื่องให้ทะเลาะกันแล้วแต่ละครั้งรุนแรงมากๆเลยไม่มีใครยอมใคร(ไม่มีการทำร้ายร่างกายนะคะแค่มีปากเสียงและคำพูดที่รุนแรง) ยายคือคนที่เลี้ยงเพื่อนหนูมาตั้งแต่คลอดเลยค่ะ

บางทีหนูก็เหนื่อยมากๆต้องรับพลังลบแทบทุกวัน ตัวหนูก็มีปัญหาครอบครัวอยู่แล้วด้วย ซึ่งเวลาหนูเหนื่อยมากๆหนูก็จะไม่สนใจที่เขาทะเลาะกันปล่อยให้เขาเถียงกันจนกว่าเขาจะเงียบไปเองทั้งคู่ แต่หนูก็มารู้สึกผิดกับตัวเองที่ช่วยอะไรใครไม่ได้เลย อยากให้เขาเข้าใจกันมากกว่านี้แต่ทำยังไงเขาก็ไม่เข้าใจกันสักที ทุกวันนี้หนูต้องเจอกับความกดดันเรื่องการเรียนจากแม่ และอึดอัดกับสถานการณ์ที่ต้องเจอแทบทุกวัน