สวัสดีค่ะ ตอนนี้จขกท.กำลังดรอปเรียนเพื่อเตรียมสอบหมอค่ะ (อาจจะเคยเห็นจากประวัติการตั้งกระทู้) เราตัดสินใจดรอปหลังจากจบเทอม 1 ปี 1 ซึ่งตอนแรกเราดรอปด้วยไฟแรงกล้า ว่าจะต้องเป็นหมอ เข้าหมอให้ได้ ด้วยความที่ตอน ม.6 ไม่ได้สอบเพราะตอนนั้นตั้งใจเข้าบีบีเออย่างเดียว เลยเป็นความเสียดายลึกๆในใจ
เหตุผลที่เราอยากเป็นหมอก็คือ เราอยากใช้ชีวิตให้มีความหมายด้วยส่วนนึง และเราไม่ได้อยากทำงาน 9-5 ไปวันๆ คือเราแบบอยากเปิดคลินิกเองต่างจังหวัดหลังเรียนจบทุกอย่างแล้ว ซึ่งเวลามันดูยืดหยุ่นกว่าทำงานบริษัทน่ะค่ะ
พอมาวันนี้ผ่านมาเกือบสี่เดือนที่เตรียมสอบ ก็คำถามเกิดขึ้นในหัวเยอะมากค่ะ ว่าใช่ทางเราอยากเป็นจริงๆเหมือนที่คิดจริงๆหรอ แล้วปัญหามันอยู่ที่ว่ามหาลัยให้ดรอปได้แค่ 2 เทอม หมายความว่าตอนเดือนธันวา ตอนนั้นเราต้องตัดสินใจแล้วที่จะลาออกหรือเรียนในคณะเดิมต่อ ซึ่งตอนนี้เราเรียนอยู่คณะบีบีเอจุฬาค่ะ
แบบพอได้มาเตรียมสอบจริงๆ นั่งทบทวนตัวเอง เราก็คิดว่าถ้าจะเรียนหมอ เราต้องอ่านหนังสือวนไปแบบนี้ไปอีก 6 ปี แล้วต่อด้วยใช้ทุน+เรียนเฉพาะทางอีกอย่างต่ำ 4 ปี รวมๆแล้ว 10 ปีกว่าจะเริ่มมั่นคง เราจะได้เริ่มเรียนปี 1 ตอนอายุ 20 ย่าง 21 กว่าจะจบหมอคืออายุ 26 ถ้าเรียนต่อเฉพาะทางอีกก็ 30 แปลว่าแทบจะไม่ได้ใช้ชีวิตช่วงอายุ 20s เลย และยังเสียเวลาที่จะมีรายได้ไปหลายปี ถ้าเทียบกับงานสายบชตอนนั้นรายได้คงจะแตะหลักแสนต่อเดือนแล้ว
คือสมมุติกลับไปเรียนบีบีเอตอนนี้ ก็จะจบตอนอายุ 23 และเริ่มมีรายได้ (ถ้าเรียนหมอคงยังอยู่ ปี3 อยู่เลย) และคิดว่าจะทำงานสายบัญชีน่ะค่ะ คงเก็บชั่วโมงการทำงานแล้วสอบ cpa ไต่ขึ้นไปตามระบบ แต่ก็คงต้องทำงานสาย corporate ไปเรื่อยๆเลย (ที่บ้านไม่ได้มีธุรกิจอะไรรองรับ)
และพอได้หาข้อมูลมากขึ้น ก็พบว่าจริงๆแล้วชีวิตหมอก็มีการแข่งขันสูงหลายด้าน ทั้งตอนเรียนต่อและตอนทำงาน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าจะสามารถสู้คนอื่นได้หรือเปล่าในคณะแพทย์ และถึงแม้เราสอบติดหมอ ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้สถาบันดีๆรึเปล่า ซึ่งก็ได้ยินมาว่าโอกาสในอนาคตมันต่างกันอีก
เทียบกับตอนเรียนบีบีเอ เราเรียนได้ค่อนข้างดี คิดว่าตอนเรียนจบก็สามารถจบเกียรตินิยมได้ แต่เราก็ไม่ได้โดดเด่นถึงขนาดเป็นตัวท้อปรุ่น ที่เราทำได้ดีก็มีแค่เรื่องเรียน แต่ในสายนี้เรียนดีอย่างเดียวมันไม่พอ มันมีทั้งเรื่องโปรไฟล์ กิจกรรม คอนเนคชั่นและอะไรหลายๆอย่าง และพอไม่ได้เป็นตัวท้อป ก็ไม่สามารถการันตีโอกาสในหน้าที่การงานได้ ต่างจากหมอที่อย่างน้อยก็มีงานรองรับแน่นอน
เราจึงตัดสินใจจะเลือกสายบัญชี เพราะมันเน้นที่เกรดมากกว่ากิจกรรมอื่นๆ แต่ลึกๆเราก็ไม่ได้ชอบสายนี้เลย มันดู meaningless มากสำหรับเรา ระยะยาวก็ไม่รู้ว่าจะมั่นคงมั้ย เราเลยคิดว่าถ้าอย่างนั้นเรียนหมอน่าจะดีกว่า อย่างน้อยก็มั่นคงและมีงานให้ทำ แต่เราก็ไม่ได้ชอบอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืนอีก (แต่ถ้าให้ทำเพื่ออนาคตเราก็ยอมค่ะ)
ตอนนี้เลยมีคำถามที่อยากถามคร่าวๆประมาณนี้ค่ะ
1. การเรียน 6 ปีในคณะแพทย์ เรารู้ว่าเหนื่อยและหนักมาก แต่พอจบมาแล้วมันคุ้มค่ามั้ยคะ คิดว่าจะคุ้มกับเวลาที่เสียไปรึเปล่า ถ้ามองในระยะยาว เทียบกับบีบีเอแล้วเป็นยังไง
2. สายงานบัญชีมันรายได้ดีและมั่นคงจริงๆหรอ คือที่เราลังเลก็เพราะเรากลัวลำบากตอนแก่น่ะค่ะ สมมุติที่บ้านไม่ได้มีธุรกิจอะไร เราไม่ได้มีหัวธุรกิจอะไร (ไม่ได้มีแพชชั่นในการทำธุรกิจ ไม่ได้เก่งด้านนี้) สมมุติทำงานไปอยู่ๆถูก lay off ตอนแบบ 40-50 กว่าคงจะเคว้งน่าดูเลย (ก็เลยมีความคิดจะเรียนหมอน่ะค่ะ ยังไงก็น่าจะมีงานให้ทำไปตลอดชีวิต) แบบที่บ้านเราไม่มีใครทำสายงานนี้เลยไม่เห็นเส้นทางงานหรืออะไรเลยในระยะยาว เลยกลัวๆค่ะ แล้วรายได้คนจบบชฬส่วนใหญ่ประมาณเท่าไหร่กันคะแบบช่วง 40-50 กว่า และมักจะทำงาน ทำตำแหน่งอะไรอยู่กัน
3. บีบีเอจุฬา vs แพทย์ ถ้าต้องเลือกจะเลือกอะไร แบบสมมุติจะแนะนำคนรู้จักหรือลูกหลานจะเชียร์อะไรดี เหตุผลเพราะอะไรคะ (อยากรู้ข้อดีข้อเสียเด่นๆออกมาเลย)
(2 คำถามล่างนี้มันอาจจะยังดูไกล แต่คงช่วยให้เราตัดสินใจได้ดีขึ้น)
4.การ fix ward นี่แข่งขันสูงมั้ยคะ สมมุติจบสถาบันธรรมดาเกรดกลางๆมีโอกาส fix รึเปล่าคือคิดไว้ว่าถ้าเรียนหมออยากจะจบเฉพาะทางก่อน 30 ค่ะ
5.การเปิดคลินิกที่ต่างจังหวัดรายได้ดีขนาดไหนคะ สบายจริงรึเปล่า
ยอมรับว่าเคว้งค่ะตอนนี้ รู้สึกว่าชีวิตช่วงนี้มันสับสน และไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ส่วนที่บ้านก็แล้วแต่เราเลยค่ะ (จริงๆที่บ้านค่อนข้างไม่อยากให้เรียนหมอเพราะมันหนัก แต่พอเราถามถึงชีวิตระยะยาวกับสายบีบีเอ ก็ไม่มีใครการันตีอนาคตเราได้เลยค่ะ ด้วยความที่ไม่มีคนในครอบครัวทำงานสายนี้ มีแต่พี่ชายที่เรียนอยู่ แต่เค้าคนละสายกับเราค่ะ พี่ชายเราสาย finance จ๋าๆเลย แต่เราไม่ใช่ คือถ้าทางหมอยังไงเส้นทางชีวิตมันก็มั่นคงแน่ๆ)
แต่ยอมรับว่าหลังจากดรอปมาอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืนหลายเดือน เราไม่ชอบเลย มันเหนื่อย แค่คิดว่าต้องใช้ชีวิตแบบนี้อีก 10 ปีก็อธิบายไม่ถูกเลย เทียบกับตอนเรียนบีบีเอนี่สนุกมาก แทบไม่เครียดอะไร แต่ถ้าเพื่ออนาคตระยะยาวแล้วหมอมันดีกว่าจริงๆเราก็ยอมเหนื่อยค่ะ อยากเรียนอะไรก็ได้ที่จะไม่ลำบากตอนแก่ (แต่ตอนนี้ก็เริ่มไม่มั่นใจว่าหมอมันดีกว่าจริงๆรึเปล่า)
และเรารอให้สอบติดก่อนแล้วค่อยคิดไม่ได้ค่ะ เพราะถึงตอนนั้นเราต้องตัดสินใจลาออกก่อน ตอนนี้เลยกังวลอยู่ค่ะ
ถ้ามีตรงไหนพิมพ์แล้วดูวกวนหรือทำให้งงก็ขอโทษด้วยนะคะ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ ยังไงถ้ามีคำแนะนำอะไรสามารถแนะนำได้เลยนะคะ
หมอ vs Bba จุฬา เลือกเรียนอะไรดี
เหตุผลที่เราอยากเป็นหมอก็คือ เราอยากใช้ชีวิตให้มีความหมายด้วยส่วนนึง และเราไม่ได้อยากทำงาน 9-5 ไปวันๆ คือเราแบบอยากเปิดคลินิกเองต่างจังหวัดหลังเรียนจบทุกอย่างแล้ว ซึ่งเวลามันดูยืดหยุ่นกว่าทำงานบริษัทน่ะค่ะ
พอมาวันนี้ผ่านมาเกือบสี่เดือนที่เตรียมสอบ ก็คำถามเกิดขึ้นในหัวเยอะมากค่ะ ว่าใช่ทางเราอยากเป็นจริงๆเหมือนที่คิดจริงๆหรอ แล้วปัญหามันอยู่ที่ว่ามหาลัยให้ดรอปได้แค่ 2 เทอม หมายความว่าตอนเดือนธันวา ตอนนั้นเราต้องตัดสินใจแล้วที่จะลาออกหรือเรียนในคณะเดิมต่อ ซึ่งตอนนี้เราเรียนอยู่คณะบีบีเอจุฬาค่ะ
แบบพอได้มาเตรียมสอบจริงๆ นั่งทบทวนตัวเอง เราก็คิดว่าถ้าจะเรียนหมอ เราต้องอ่านหนังสือวนไปแบบนี้ไปอีก 6 ปี แล้วต่อด้วยใช้ทุน+เรียนเฉพาะทางอีกอย่างต่ำ 4 ปี รวมๆแล้ว 10 ปีกว่าจะเริ่มมั่นคง เราจะได้เริ่มเรียนปี 1 ตอนอายุ 20 ย่าง 21 กว่าจะจบหมอคืออายุ 26 ถ้าเรียนต่อเฉพาะทางอีกก็ 30 แปลว่าแทบจะไม่ได้ใช้ชีวิตช่วงอายุ 20s เลย และยังเสียเวลาที่จะมีรายได้ไปหลายปี ถ้าเทียบกับงานสายบชตอนนั้นรายได้คงจะแตะหลักแสนต่อเดือนแล้ว
คือสมมุติกลับไปเรียนบีบีเอตอนนี้ ก็จะจบตอนอายุ 23 และเริ่มมีรายได้ (ถ้าเรียนหมอคงยังอยู่ ปี3 อยู่เลย) และคิดว่าจะทำงานสายบัญชีน่ะค่ะ คงเก็บชั่วโมงการทำงานแล้วสอบ cpa ไต่ขึ้นไปตามระบบ แต่ก็คงต้องทำงานสาย corporate ไปเรื่อยๆเลย (ที่บ้านไม่ได้มีธุรกิจอะไรรองรับ)
และพอได้หาข้อมูลมากขึ้น ก็พบว่าจริงๆแล้วชีวิตหมอก็มีการแข่งขันสูงหลายด้าน ทั้งตอนเรียนต่อและตอนทำงาน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าจะสามารถสู้คนอื่นได้หรือเปล่าในคณะแพทย์ และถึงแม้เราสอบติดหมอ ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้สถาบันดีๆรึเปล่า ซึ่งก็ได้ยินมาว่าโอกาสในอนาคตมันต่างกันอีก
เทียบกับตอนเรียนบีบีเอ เราเรียนได้ค่อนข้างดี คิดว่าตอนเรียนจบก็สามารถจบเกียรตินิยมได้ แต่เราก็ไม่ได้โดดเด่นถึงขนาดเป็นตัวท้อปรุ่น ที่เราทำได้ดีก็มีแค่เรื่องเรียน แต่ในสายนี้เรียนดีอย่างเดียวมันไม่พอ มันมีทั้งเรื่องโปรไฟล์ กิจกรรม คอนเนคชั่นและอะไรหลายๆอย่าง และพอไม่ได้เป็นตัวท้อป ก็ไม่สามารถการันตีโอกาสในหน้าที่การงานได้ ต่างจากหมอที่อย่างน้อยก็มีงานรองรับแน่นอน
เราจึงตัดสินใจจะเลือกสายบัญชี เพราะมันเน้นที่เกรดมากกว่ากิจกรรมอื่นๆ แต่ลึกๆเราก็ไม่ได้ชอบสายนี้เลย มันดู meaningless มากสำหรับเรา ระยะยาวก็ไม่รู้ว่าจะมั่นคงมั้ย เราเลยคิดว่าถ้าอย่างนั้นเรียนหมอน่าจะดีกว่า อย่างน้อยก็มั่นคงและมีงานให้ทำ แต่เราก็ไม่ได้ชอบอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืนอีก (แต่ถ้าให้ทำเพื่ออนาคตเราก็ยอมค่ะ)
ตอนนี้เลยมีคำถามที่อยากถามคร่าวๆประมาณนี้ค่ะ
1. การเรียน 6 ปีในคณะแพทย์ เรารู้ว่าเหนื่อยและหนักมาก แต่พอจบมาแล้วมันคุ้มค่ามั้ยคะ คิดว่าจะคุ้มกับเวลาที่เสียไปรึเปล่า ถ้ามองในระยะยาว เทียบกับบีบีเอแล้วเป็นยังไง
2. สายงานบัญชีมันรายได้ดีและมั่นคงจริงๆหรอ คือที่เราลังเลก็เพราะเรากลัวลำบากตอนแก่น่ะค่ะ สมมุติที่บ้านไม่ได้มีธุรกิจอะไร เราไม่ได้มีหัวธุรกิจอะไร (ไม่ได้มีแพชชั่นในการทำธุรกิจ ไม่ได้เก่งด้านนี้) สมมุติทำงานไปอยู่ๆถูก lay off ตอนแบบ 40-50 กว่าคงจะเคว้งน่าดูเลย (ก็เลยมีความคิดจะเรียนหมอน่ะค่ะ ยังไงก็น่าจะมีงานให้ทำไปตลอดชีวิต) แบบที่บ้านเราไม่มีใครทำสายงานนี้เลยไม่เห็นเส้นทางงานหรืออะไรเลยในระยะยาว เลยกลัวๆค่ะ แล้วรายได้คนจบบชฬส่วนใหญ่ประมาณเท่าไหร่กันคะแบบช่วง 40-50 กว่า และมักจะทำงาน ทำตำแหน่งอะไรอยู่กัน
3. บีบีเอจุฬา vs แพทย์ ถ้าต้องเลือกจะเลือกอะไร แบบสมมุติจะแนะนำคนรู้จักหรือลูกหลานจะเชียร์อะไรดี เหตุผลเพราะอะไรคะ (อยากรู้ข้อดีข้อเสียเด่นๆออกมาเลย)
ยอมรับว่าเคว้งค่ะตอนนี้ รู้สึกว่าชีวิตช่วงนี้มันสับสน และไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ส่วนที่บ้านก็แล้วแต่เราเลยค่ะ (จริงๆที่บ้านค่อนข้างไม่อยากให้เรียนหมอเพราะมันหนัก แต่พอเราถามถึงชีวิตระยะยาวกับสายบีบีเอ ก็ไม่มีใครการันตีอนาคตเราได้เลยค่ะ ด้วยความที่ไม่มีคนในครอบครัวทำงานสายนี้ มีแต่พี่ชายที่เรียนอยู่ แต่เค้าคนละสายกับเราค่ะ พี่ชายเราสาย finance จ๋าๆเลย แต่เราไม่ใช่ คือถ้าทางหมอยังไงเส้นทางชีวิตมันก็มั่นคงแน่ๆ)
แต่ยอมรับว่าหลังจากดรอปมาอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืนหลายเดือน เราไม่ชอบเลย มันเหนื่อย แค่คิดว่าต้องใช้ชีวิตแบบนี้อีก 10 ปีก็อธิบายไม่ถูกเลย เทียบกับตอนเรียนบีบีเอนี่สนุกมาก แทบไม่เครียดอะไร แต่ถ้าเพื่ออนาคตระยะยาวแล้วหมอมันดีกว่าจริงๆเราก็ยอมเหนื่อยค่ะ อยากเรียนอะไรก็ได้ที่จะไม่ลำบากตอนแก่ (แต่ตอนนี้ก็เริ่มไม่มั่นใจว่าหมอมันดีกว่าจริงๆรึเปล่า)
และเรารอให้สอบติดก่อนแล้วค่อยคิดไม่ได้ค่ะ เพราะถึงตอนนั้นเราต้องตัดสินใจลาออกก่อน ตอนนี้เลยกังวลอยู่ค่ะ
ถ้ามีตรงไหนพิมพ์แล้วดูวกวนหรือทำให้งงก็ขอโทษด้วยนะคะ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ ยังไงถ้ามีคำแนะนำอะไรสามารถแนะนำได้เลยนะคะ