คือเราอ่ะค่ะ หันมาหัดแต่งหน้า คือเราก็ เป็นคนแต่งอ่อนๆมาโดยตลอดนะคะ แต่เมื่อตอนที่ปิดเทอมใหญ่เราได้ไปหางานทำแล้วเราก็เลยได้ลองไปสั่งซื้อเครื่องสำอางมาแล้วลองแต่งหน้าดูค่ะแบบว่าปกติก็แต่ง ทาลิปกับปัดแก้มแค่นี้ค่ะแต่ พอเราทำงานได้เงิน ติดตาสองชั้นค่ะเพราะเราเป็นคนตาตี่ไม่มีตาชั้นเลย ทุกครั้ง ที่แม่เราเห็นนะคะแม่เราจะไม่พอใจอย่างมากเขาจะบอกว่าแต่งหน้าอีกแล้วหรอ กูเป็นแม่นะ บอกสอนอะไรไม่เคยจะฟัง เราไม่รู้นะคะว่าทำไมเขาถึงห้ามเราแต่งเป็นเพราะว่าเราเป็นสาว2รึป่าวไม่รู้นะคะ เราไม่รู้ว่าความคิดแม่ของเราเป็นยังไงนะคะเขาอาจจะยึดติดกับคนสมัยก่อนที่ว่าเด็กนักเรียนแต่งหน้าเท่ากับ ก็คือปัจจุบันที่แม่เราทำงานอยู่อ่ะค่ะ ที่ทำงานเขาก็ไม่ได้ให้แม่แต่งหน้านะคะแล้วแม่ หนูก็ ไม่เคยแต่งหน้า ด้วยอาจจะแค่ทาปากทารองพื้นแค่นี้ค่ะ แล้วก็เขียนคิ้ว แม่เราบอกว่าไปโรงเรียนไปเรียนนะไม่ใช่ไปแรดแหลมไปมั่นหน้ามั่นโหนก เขาบอกว่านี่มันวัยเรียนไม่ใช่วัยที่จะมาลั้นลา เราก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เขายอมรับเราให้ได้เขาว่าแต่งหน้าแล้วมันผิดตรงไหน   แล้วคือเราแต่งหน้าเพื่อนๆต่างก็ชมกันว่าแต่งหน้าสวยมากเราก็รู้สึกภูมิใจแล้วรู้สึกว่าเรามั่นใจ แต่เราใช้เหตุผลนี้ไปพูดกับแม่แม่ก็บอกมันจงมั่นใจอะไร หน้าก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไรขนาดนั้น แก่แล้วหรอถึงไปแต่งหน้าเขาพูดอย่างนี้ เหมือนแม่เขา จะไม่ค่อย ชอบเวลาเห็นเราแต่งหน้าค่ะแต่ว่าเขาไม่เคยว่าเรานะคะกับสิ่งที่เราเป็นอยู่  ปัจจุบันนี้ค่ะ โรงเรียนเราให้ไว้ผมได้แล้วตามเพศวิถี แม่เราก็ไม่ได้บอกให้ไปตัดหรืออะไรแล้วค่ะ แต่เหมือนแค่ช่วงแรกๆเริ่มตอนที่เรากำลังจะไว้แต่พอเราไว้มาและระดับหนึ่งเขาก็ไม่พูดแล้ว