สวัสดีค่ะคือเราพ่อติดเหล้า (เราเป็นลูกคนเดียวนะคะ) ตั้งเเต่โตมาจำความได้ก็เห็นพ่อกับเเม่ทะเลาะกันมาตลอด เราพยายามจะไม่ยุ่งเดินหนี เข้าห้องล็อกห้องตลอดเเต่พ่อก็ไม่วายจะมายุ่ง มาเสียงดังใส่ชอบหาเรื่องด่าหาเรื่องทะเลาะ เวลาเขาทะเลาะกับเเม่ก็เอาเราเข้าไปเกี่ยวเป็นคนกลางตลอด พ่อชอบเสียงดัง ชอบทำตัวเป็นที่สนใจจนบางครั้งมันทำให้เรากับเเม่เดือดร้อน พ่อชอบบอกว่ามีเเต่คนไม่เข้าใจพ่อ เราก็พยายามนั่งคุยกับพ่อ เป็นเพื่อนพ่อหลายครั้ง เราชอบเเวลาที่พ่อไม่เมา เรารู้สึกว่ามันเป็นเหมือนครอบครัวที่ปกติมากๆมีความสุขที่สุด อยากอยู่ตรงนั้นนานๆ พ่อกับเเม่เล่นกันคุยกันอย่างปกติ ชอบเวลาที่พ่อกับเเม่รักกันเเบบนี้  จนตอนนี้เราก็อายุ20 พ่อก็ยังเป็นเหมือนเดิม เราเหนื่อยมาก อายคนรอบข้าง
               คือเราสังเกตตัวเองมานานเเล้วค่ะ ว่าเรามีอารมณ์ร้อน พูดไม่ดีกับพ่อเเม่ (เเบบว่าชอบตะคอกใส่) คือเราทำไปเเล้วมานั่งนึกได้ว่ามันไม่ดี รู้สึกไม่ดีกะบตัวเองกับเเม่ เเละพ่อ เราชอบหงุดหงิดง่ายใส่คนในบ้าน เเต่ถ้าเป็นคนอื่นเราคุยดีมากเรายอมตลอดใครให้ทำไรก็ทำ เเต่อยู่บ้านเป็นอีกคนเลยค่ะ เรารู้สึกกลัวโดนคนอื่นทิ้งเรา เล่นเพื่อน เเฟน คนรอบตัว กลัวเป็นคนที่ไม่อยู่ในสายตา เป็นคนไม่มั่นใจ เห็นหน้าพ่อกับเเม่ก็อารมณ์เสียไม่อยากคุย ไม่อยากไปไหนกับเขา  (เราเเค่อยากให้พ่อกับเเม่เป็นครอบครัวเเค่นั้นเลย)
               อยากถามทุกคนคือ เราเป็นเเบบนี้มันมีส่วนจากครอบครัวไหมคะคือเราสับสน เเละสงสัยว่ามันเป็นที่เราเองรึป่าว อยากเเก้นิสัยเเบบนี้ค่ะ