เรื่องมีอยู่ว่า เราก็ฝันเห็นผี 2ตนในบ้านร้างหลังหนึ่งแต่มันไม่ได้แบบดูรกอะไรขนาดนั้น และเขาไม่ได้มาในรูปแบบน่ากลัวนะคะ มาแบบปกติเลย คนนึงเป็นเด็กเรียนอนุบาล ยังเด็กมากๆน่ารักด้วย แต่เสียเพราะอุบัติเหตุรถชนน้องกระเด็นอัดเข้ากำแพงหน้าโรงเรียนตอนกำลังจะมาโรงเรียนภาพมันแบบหดหู่มากๆ อีกคนนึงเป็นผู้ชายมอต้นไม่ทราบว่าเสียเพราะอะไรเพราะเขาแทบไม่พูดเลย เราจำได้ว่าเราเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้นก่อนจะยื่น เชือกสีแดงให้เขาเป็นเชือกเรียบๆเหมือนใส่เป็นเครื่องประดับได้ เรายิ้มๆให้เขา ก่อนจะพูดว่า ถ้าชาติหน้ามีจริงเรามาเป็นเพื่อนกันนะ อย่าลืมใส่สร้อยเส้นนี้ด้วยกลัวจำไม่ได้ อยู่ๆเราก็พูดออกไป เขาก็ยิ้มกลับมาแล้วก็รับไว้ แล้วเราก็เดินออกมาจากบ้านหลังนั้น ก่อนจะรู้สึกตัวตื่น ก่อนหน้านี้เราไม่เคยมีภาพจำเรื่องอุบัติเหตุเลย ไม่ได้ดูหนังอ่านนิยาย อยู่ๆก็ฝันขึ้นมา ใจเราก็เชื่อว่าอาจจะเป็นเพราะเราจิตปรุงแต่ง แต่หลังจากตื่นมาเรารู้สึกใจโหวงๆภาพจำตอนยื่นสร้อยหรือเชือกสีแดงให้เขาชัดเจนมาก รู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อยเพราะอาจจะคิดมากร่วมด้วย เราจำได้ลางๆว่ามีชื่ออนุบาลด้วยแต่อยู่ๆก็ลืมไปจนนึกไม่ได้