หนูไม่ไหวแล้วค่ะ พี่ๆ ในพันทิปมีอะไรแนะนำหนูได้บ้างไหมคะ หรือมีโรงเรียนดัดนิสัยเด็กแบบเข้มๆ โหดๆ ใน จ.อุบลราชธานีบ้างไหมคะ ตอนนี้น้องหนูยิ่งแย่ลงทุกวันจริงๆ
คือหนูอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ก็จริง แต่แทบไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย หนูไปโรงเรียนแต่เช้า กลับค่ำ เรียนเสร็จก็เข้าห้องอ่านหนังสือ ติวสอบ เพราะใกล้สอบแล้วค่ะ พ่อก็ไปทำงานข้างนอก ไปเช้ากลับดึกทุกวัน สรุปในบ้านก็มีแค่แม่กับน้องชาย
เมื่อก่อนแม่ก็ไม่ได้ทำงาน แค่อยู่บ้านเลี้ยงน้องเฉยๆ น้องก็ยังน่ารัก พูดเพราะ มีมารยาท ชอบไปโรงเรียน เรียบร้อยดีมากๆ แต่มาช่วงหลัง แม่เริ่มหันไปทำสวนซึ่งอยู่ใกล้บ้าน เดินไปถึง แต่แม่ก็ยุ่งกับสวนหนักมาก ถึงขั้นไม่สนใจงานบ้านเลย ทั้งจานชามก็ไม่ล้าง เสื้อผ้าไม่ซัก ข้าวไม่หุง กับข้าวไม่ทำ บ้านรกมาก ตอนนี้งานบ้านทุกอย่างตกมาอยู่ที่หนูหมด ทั้งที่หนูเองก็ยุ่งสุดๆ กับการเรียนและติวสอบ เหนื่อยมากจริงๆ
แม่ต้องเอาน้องไปที่สวนด้วย เพราะไม่มีใครเฝ้า แล้วก็ยอมน้องทุกอย่างเพื่อไม่ให้น้องกวน เอาแต่ยื่นโทรศัพท์ให้เล่น น้องเลยติดมือถือหนักมาก เล่นเกม ดูยูทูบทั้งวันทั้งคืน ไม่อยากไปโรงเรียนเลย ไปเดือนนึงแค่ 2–3 วัน ตอนนี้น้องจะขึ้น ป.1 แล้ว แต่น้องนับเลขไม่ได้เลย อ่าน ก-ฮ ไม่ออกอะไรสักอย่าง ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เหมือนไม่ได้เรียนอะไรมาเลยสักอย่าง
เมื่อก่อนน้องเรียนโรงเรียนอินเตอร์ในเมือง เรียนดีมาก คุณครูใส่ใจ เด็กมีระเบียบ แต่พอแม่เริ่มทำสวนก็บอกว่าไม่มีเวลาไปส่งน้อง เลยย้ายน้องมาเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้าน ซึ่ง...แย่มากค่ะ ครูบางคนพูดคำหยาบใส่เด็ก เด็กในโรงเรียนก็พูดหยาบแบบไม่น่าเชื่อ เด็ก ป.1 ชูนิ้วกลางใส่หนูเฉยเลย เห็นแล้วแบบ…นี่มันอะไรกัน
น้องหนูก็ไปสนิทกับเด็กข้างบ้านอีกคน อายุไล่เลี่ยกัน เรียนโรงเรียนวัดเหมือนกัน นิสัยเสียสุดๆ พูดคำหยาบสารพัด ไม่รู้จักกาลเทศะ ฟังไม่ได้เลยค่ะ แล้วน้องหนูก็เริ่มซึมซับพฤติกรรมแบบนั้น กลายเป็นเด็กก้าวร้าว พูดจาหยาบ ไม่มีมารยาท เอาแต่ใจ ไม่ฟังใคร
ที่บ้านไม่มีใครพูดคำหยาบเลยนะคะ แต่ตอนนี้น้องคือ...พูดหยาบเกือบทุกคำ แล้วพอหนูสอนหรือว่ากล่าว น้องก็ร้องไห้เสียงดัง กรี๊ดๆๆ แล้วไปฟ้องแม่ สุดท้ายหนูคือคนผิด พ่อแม่ก็เข้าข้างน้องตลอด ให้ท้ายแบบไม่ดูเหตุผล น้องเลยยิ่งเอาใหญ่ ได้ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่ได้ก็กรี๊ดใส่จนบ้านแตก
เคยกรี๊ดหนักจนต้องพาไปหาหมอ แล้วคนที่โดนด่าคือหนูอีก บอกว่าหนูทำให้น้องเป็นแบบนี้ หนูคือแบบ…พอแล้ว เหนื่อยเกินคำว่าเหนื่อยอะค่ะ
แถมเรื่องอนามัยก็คือแย่มาก น้องเข้าห้องน้ำเองไม่เป็น อาบน้ำเองไม่ได้ ใส่เสื้อผ้าเองไม่ได้ ปวดฉี่ก็ฉี่หน้าบ้านเฉย ปวดอึก็อึทิ้งไว้แล้วเอาไปซ่อนตามตู้เสื้อผ้า ห้องเหม็นมากแบบทนไม่ได้ ทำตัวสกปรกแบบ...ทุเรศจนพูดไม่ออกจริงๆ หนูอยากด่าดังๆ ว่า "ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอนเลยเหรอ" แต่มันก็เจ็บเองอะค่ะ เพราะด่าไปสุดท้ายก็ไม่มีใครฟัง หนูกลายเป็นคนผิดตลอด
คือหนูเข้าใจว่าตัวเองก็มีส่วนผิดที่ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับน้อง ไม่ค่อยได้ช่วยสอนน้อง แต่ทุกครั้งที่พยายามทำอะไรก็มีแต่โดนต่อต้าน หนูต้องแบกทั้งงานบ้าน ทั้งเรียน ทั้งความกดดัน ทั้งอารมณ์ ทั้งความหงุดหงิดที่ไม่มีใครเข้าใจ
หนูอยากถามว่าพี่ๆ มีอะไรแนะนำหนูได้บ้างไหมคะ หนูควรทำยังไงดี? หรือตอนนี้มีโรงเรียนดัดนิสัยเด็กในจังหวัดอุบลราชธานีที่รับเด็กดื้อๆ แบบนี้ไหมคะ แบบโหดๆ เข้มๆ หน่อยก็ได้ค่ะ ไม่ต้องสวยหรูอะไร ขอแค่สอนให้เด็กกลับมาเป็นคนมีระเบียบ มีวินัย มีมารยาท เหมือนเมื่อก่อนหน่อยก็ยังดี
หนูไม่ไหวแล้วจริงๆ ค่ะ
น้องนิสัยเสียสุดๆ
คือหนูอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ก็จริง แต่แทบไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย หนูไปโรงเรียนแต่เช้า กลับค่ำ เรียนเสร็จก็เข้าห้องอ่านหนังสือ ติวสอบ เพราะใกล้สอบแล้วค่ะ พ่อก็ไปทำงานข้างนอก ไปเช้ากลับดึกทุกวัน สรุปในบ้านก็มีแค่แม่กับน้องชาย
เมื่อก่อนแม่ก็ไม่ได้ทำงาน แค่อยู่บ้านเลี้ยงน้องเฉยๆ น้องก็ยังน่ารัก พูดเพราะ มีมารยาท ชอบไปโรงเรียน เรียบร้อยดีมากๆ แต่มาช่วงหลัง แม่เริ่มหันไปทำสวนซึ่งอยู่ใกล้บ้าน เดินไปถึง แต่แม่ก็ยุ่งกับสวนหนักมาก ถึงขั้นไม่สนใจงานบ้านเลย ทั้งจานชามก็ไม่ล้าง เสื้อผ้าไม่ซัก ข้าวไม่หุง กับข้าวไม่ทำ บ้านรกมาก ตอนนี้งานบ้านทุกอย่างตกมาอยู่ที่หนูหมด ทั้งที่หนูเองก็ยุ่งสุดๆ กับการเรียนและติวสอบ เหนื่อยมากจริงๆ
แม่ต้องเอาน้องไปที่สวนด้วย เพราะไม่มีใครเฝ้า แล้วก็ยอมน้องทุกอย่างเพื่อไม่ให้น้องกวน เอาแต่ยื่นโทรศัพท์ให้เล่น น้องเลยติดมือถือหนักมาก เล่นเกม ดูยูทูบทั้งวันทั้งคืน ไม่อยากไปโรงเรียนเลย ไปเดือนนึงแค่ 2–3 วัน ตอนนี้น้องจะขึ้น ป.1 แล้ว แต่น้องนับเลขไม่ได้เลย อ่าน ก-ฮ ไม่ออกอะไรสักอย่าง ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เหมือนไม่ได้เรียนอะไรมาเลยสักอย่าง
เมื่อก่อนน้องเรียนโรงเรียนอินเตอร์ในเมือง เรียนดีมาก คุณครูใส่ใจ เด็กมีระเบียบ แต่พอแม่เริ่มทำสวนก็บอกว่าไม่มีเวลาไปส่งน้อง เลยย้ายน้องมาเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้าน ซึ่ง...แย่มากค่ะ ครูบางคนพูดคำหยาบใส่เด็ก เด็กในโรงเรียนก็พูดหยาบแบบไม่น่าเชื่อ เด็ก ป.1 ชูนิ้วกลางใส่หนูเฉยเลย เห็นแล้วแบบ…นี่มันอะไรกัน
น้องหนูก็ไปสนิทกับเด็กข้างบ้านอีกคน อายุไล่เลี่ยกัน เรียนโรงเรียนวัดเหมือนกัน นิสัยเสียสุดๆ พูดคำหยาบสารพัด ไม่รู้จักกาลเทศะ ฟังไม่ได้เลยค่ะ แล้วน้องหนูก็เริ่มซึมซับพฤติกรรมแบบนั้น กลายเป็นเด็กก้าวร้าว พูดจาหยาบ ไม่มีมารยาท เอาแต่ใจ ไม่ฟังใคร
ที่บ้านไม่มีใครพูดคำหยาบเลยนะคะ แต่ตอนนี้น้องคือ...พูดหยาบเกือบทุกคำ แล้วพอหนูสอนหรือว่ากล่าว น้องก็ร้องไห้เสียงดัง กรี๊ดๆๆ แล้วไปฟ้องแม่ สุดท้ายหนูคือคนผิด พ่อแม่ก็เข้าข้างน้องตลอด ให้ท้ายแบบไม่ดูเหตุผล น้องเลยยิ่งเอาใหญ่ ได้ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่ได้ก็กรี๊ดใส่จนบ้านแตก
เคยกรี๊ดหนักจนต้องพาไปหาหมอ แล้วคนที่โดนด่าคือหนูอีก บอกว่าหนูทำให้น้องเป็นแบบนี้ หนูคือแบบ…พอแล้ว เหนื่อยเกินคำว่าเหนื่อยอะค่ะ
แถมเรื่องอนามัยก็คือแย่มาก น้องเข้าห้องน้ำเองไม่เป็น อาบน้ำเองไม่ได้ ใส่เสื้อผ้าเองไม่ได้ ปวดฉี่ก็ฉี่หน้าบ้านเฉย ปวดอึก็อึทิ้งไว้แล้วเอาไปซ่อนตามตู้เสื้อผ้า ห้องเหม็นมากแบบทนไม่ได้ ทำตัวสกปรกแบบ...ทุเรศจนพูดไม่ออกจริงๆ หนูอยากด่าดังๆ ว่า "ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอนเลยเหรอ" แต่มันก็เจ็บเองอะค่ะ เพราะด่าไปสุดท้ายก็ไม่มีใครฟัง หนูกลายเป็นคนผิดตลอด
คือหนูเข้าใจว่าตัวเองก็มีส่วนผิดที่ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับน้อง ไม่ค่อยได้ช่วยสอนน้อง แต่ทุกครั้งที่พยายามทำอะไรก็มีแต่โดนต่อต้าน หนูต้องแบกทั้งงานบ้าน ทั้งเรียน ทั้งความกดดัน ทั้งอารมณ์ ทั้งความหงุดหงิดที่ไม่มีใครเข้าใจ
หนูอยากถามว่าพี่ๆ มีอะไรแนะนำหนูได้บ้างไหมคะ หนูควรทำยังไงดี? หรือตอนนี้มีโรงเรียนดัดนิสัยเด็กในจังหวัดอุบลราชธานีที่รับเด็กดื้อๆ แบบนี้ไหมคะ แบบโหดๆ เข้มๆ หน่อยก็ได้ค่ะ ไม่ต้องสวยหรูอะไร ขอแค่สอนให้เด็กกลับมาเป็นคนมีระเบียบ มีวินัย มีมารยาท เหมือนเมื่อก่อนหน่อยก็ยังดี
หนูไม่ไหวแล้วจริงๆ ค่ะ