ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เป็นหมู่บ้านเล็กๆในจังหวัดเชียงใหม่ ตำบลแม่แฝก อำเภอสันทราย เรื่องมันมีอยู่ว่าเราจะไปสมัครงานที่บริษัทหนึ่งซึ่งเป็นบริษัทใหญ่ของเซเว่นของภาคเหนือค่ะ ในการสมัครเอกสารที่ต้องใช้ก็มีเอกสารส่วนตัวทั่วไปและมีเอกสารของผู้ค้ำ1คน ใครก็ได้ ทางบริษัทมีตัวเลือกมาให้
1.ข้าราชการ
2.พนักงานเอกชน
3.เจ้าของกิจการ
4.ผู้ค้ำประกัน หรือพ่อแม่
ตอนแรกเราจะใช้เอกสารพี่เป็นผู้ค้ำประกันค่ะเพราะพี่ชายเป็นพนักงานของเทศบาลแต่พี่ชายเราบอกว่าอาจต้องรอสลิปเงินเดือนนานหน่อย(กรณีพนักงานเอกชนใช้สลิปเงินเดือนด้วย) แม่เราเลยตัดสินใจไปขอให้ผู้ใหญ่บ้านเป็นผู้ค้ำให้ แต่จริงๆแล้วในกรณีพาร์ทไทม์สามารถให้พ่อแม่เป็นผู้ค้ำให้ได้เพราะเป็นแค่ตำแหน่งพาร์ทไทม์(กำนันเป็นคนอธิบาย)แต่ตอนแรกเราไม่รู้ค่ะว่าพ่อแม่สามารถค้ำได้ก็เลยไปรบกวนผู้ใหญ่บ้าน แต่ด้วยความที่ว่าอดีตภูมิหลังครอบครัวเรากับครอบครัวเขาไม่ถูกกันมาตั้งนานแล้ว ครอบครัวของผู้ใหญ่บ้านพึ่งจะมาทักทายเราตอนหาเสียง ครั้งแรกที่แม่เราไปเขาไม่ยอมเอาเอกสารให้ซึ่งเราไม่รู้แน่ชัดว่าเขาได้คุยอะไรกันบ้าง ครั้งที่สองแม่เรียกเราไปคุยกับเขาเราก็บอกตามที่บริษัทเขียนในใบว่า เอกสารของผู้ค้ำประกันต้องใช้อะไรไปยื่นบ้าง บริษัทไม่ได้มีใบอะไรมาให้เขาเซ็น บริษัทแค่ให้เขานำเอกสารไปค้ำประกันซึ่งใช้เอกสารสำเนาบัตรข้าราชการ สำเนาทะเบียนบ้าน เราเข้าใจที่เขาจะห่วงความปลอดภัยของตัวเองและไม่ยอมให้ แต่เราไปถึงเขาคุยกับเรากับแม่ไม่ดีเลยค่ะ หลังจากนั้นเราเริ่มไม่อยากเคารพเขาเราพยายามข่มกลั้นอารมณ์ตัวเอง ไม่ให้ปะทุ เขาไล่ให้พวกเราไปหาคนอื่น เขาบอกว่าตัวเลือกก็มีตั้งเยอะ ไปที่อื่นเลย เขาไม่รับทำ ถ้าเกิดเราไปทำใครเดือดร้อนไปทำเรื่องเดือดร้อนเสียหายอะไรเดี๋ยวเขาต้องรับผิดชอบอีกซึ่งเราสงสัยหน่อยๆค่ะ เราเป็นเด็กผู้หญิงที่แค่ต้องการทำงานเพื่อส่งตัวเองเรียน แค่ไปใช้ชีวิตในเมืองเรายังกลัว สภาพแบบเรายังมีแรงไปทำใครเดือดร้อนอีก อันนี้เราเข้าใจตรงเขาห่วงความปลอดภัยตัวเองแต่ทำไมต้องไล่แม่กับเราเหมือนหมูเหมือนหมา เรายื่นหลักฐานให้เขาดูทุกอย่าง เขาดูแต่เขาก็ยังไล่ เรากับแม่เลยตัดสินใจกลับบ้านกลับถึงบ้านเราปล่อยโฮเลย ต้องทำกับเด็กคนนึงขนาดนี้เลยเหรอทำไมคิดว่าเราไม่ดีขนาดนั้น  ถ้าเกิดผู้ใหญ่ทะเลาะกันจริงแล้วเกี่ยวอะไรกับเด็ก แม่เราเลยตัดสินใจไปหากำนันและกำนันได้โทรไปเคลียร์ทางฝั่งนั้น และใช่ค่ะเขาเอาเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยวจริงๆ กำนันโกหกเขาว่าแม่เรากลับแล้วมีอะไรก็พูดมาเลย หลังจากนั้นมันก็หลุดโพ่งๆว่าถ้าอยากรู้ว่าครอบครัวหนูไม่ดียังไงให้โทรไปถามผู้ใหญ่บ้านคนเก่าได้เลย เราได้ยินคำนี้เราจุกมากค่ะพ่อเราเป็นปู่จ๋าน บ้านไหนมีงานอะไรพ่อเราเป็นคนนำพิธีงานขาวดำงานมงคลต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นช่างไฟฟ้าใครมาขอให้ไปซ่อมนั่นซ่อมนี่ก็ไปคือทำทุกอย่าง พ่อเราไม่เคยว่าร้ายอะไรใครเลย จะมีแต่แม่ที่เวลาโดนใครเอาเปรียบนางจะเป็นคนชอบเอะอะโวยวายบ้าบอๆนั่นแหละค่ะ
พอแม่เราได้รู้แบบนั้นเลยให้พ่อโทรไปถามผู้ใหญ่บ้านคนก่อนว่าสรุปเรื่องราวมันเป็นอย่างไร ทางนั้นก็บอกว่าจะไปตักเตือนให้เขาก็ไม่พอใจทำไมต้องลากเขาเข้าไปเกี่ยวข้องในช่วงหาเสียง หรือเราอาจจะผิดด้วยก็ได้ที่ไม่ได้ขอเอกสารของบริษัทมาให้เขาเซ็นมาให้เขาดู แต่เรายืนยันว่าเราได้ให้หลักฐานเขาไปหมดแล้วค่ะ ถ้าเรารู้ว่าใช้พ่อแม่ค้ำก็ได้เราไม่ไปรบกวนเขาเลยค่ะเพราะรู้ว่าไม่ถูกกัน แต่ทางบริษัทไม่ได้แจ้งว่าถ้าตำแหน่งพาร์ทไทม์เอาของพ่อแม่ก็ได้ เราไม่โทษบริษัทเพราะเขาไม่ได้ผิดอะไรเลย แต่มันก็เป็นครั้งแรกของเราเหมือนกันที่สมัครงานนี้ เสียใจและโกรธค่ะทำไมเขาต้องเอาเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยว ทำไมต้องเขาต้องมาว่าครอบครัวเราด้วย