วันนี้มาแชร์ประสบการณ์ คบผญ คนนึง มาตลอด2ปี ในกรมทหาร เจอกัน ด้วยความบังเอิญ นี้ไปนั่งเล่นแล้วเจอกัน 2ครั้ง แล้วรู้สึกชอบ เค้าบมาว่าตะจะรอจนปลดทหาร เราก็ไม่เชื่อ เลยบอกไปว่า ไม่ต้องรอหรอก ไม่เชื่อหรอกจะรอไม่มีใครมานั่ง ทน นอ2ปีหรอก แล้วก็แยกกันปผ่านมา3เดือนหลังปฝึกเสร็จ ได้ จับ ทรศ เราก็ งง ว่าทำไม ถึงมีig เค้าเลยทักไปว่าใคร ทำไมหน้าคุ้นจัง เลยเป็นจุดเริ่มต้น เราคุยกันไปเลื่อย จน เดือน ตุลาคมี เราได้เจอกัน ก็เหมือนคน จีบกันปกติ อยุ่ด้วยกันมานอนเล่นด้วยกัน หมดเวลา เราก็ไปทำหน้าที่ในกรมอยู่แบบนี้ ในระหว่างนั้น เรา โดนทิ้งให้อยู่ตอนกลางคืนบ่อยมาก เค้าไปร้านเหล้าฉ่ำ กับตี3-4เกือบทั้งอาทิต เราก็นอนร้องไห้เสียใจอยุ่ในกรม คนเดียว เค้าแรกก็ ใส่ใจ แต่เหมือนเรายังปรับตัวไม่ได้ทรีฝีเค้าก็เลบมีทะเลาะกันบ้าง จนมาถึงวันที่ 19ธันวาคม 66 เราซื้อรองเท้า ไว้ใส่คู่กันซื้อทอง 50 สต. จะเซอร์ไพร์ เราขอไปหาเค้าที่ร้านเหล้า เค้าบอกไม่ต้องมา เราดื้อเอง ขี่รถ จาก กทม ไป รังสิตของ6เราไม่รู้เลบว่าเค้าอยู่ร้านไหน เราเมาขี่ไปด้วย ตอนนี้ ดึกแล้ว แต่เรากับไปเจอเค้า จิงๆ ร้านแรกที่เราไปเลย เราเจอเค้า ใส่เสื้อเกาะอกสี ดำ หนีบผม ตรงสวย ขวามือเป็น ผชหลายๆคน ซึ่งเราเห็นเค้ากำลัง คุยกันอย่างหว่นฉ่ำ คือเป็น ผลด้วยกันน่าจะเข้าใจนะ เรรังบไม่ได้กะสิ่งที่เห็นเลย ขี่รถกับบ้าน สรุป เราขี่รถกับ ล้มทุกอย่างหาย เราตื่นมาถึงบ้าน แบบไม่มีสติอะไรๆ จำไดว่าเดือนบโดนสิบล้อเหยียบหัวนิดเดียวเลย เรา ตื่นมากับไปหาของที่หาย สรุปเจอแค่ รองเท้า ที่จะซื้อให้ผญ อย่างเดียว ทรศ ทอง50สต. รองเท้าของตัวเอง ไอแพด พัง แตกยับ ตอนนี้เหมือน อยากตายอ่ะเจอไรแย่ๆก้พอแล้ว ตัวกูต้องมาแย่อีก เค้าไม่สนใเรารถเล่มเพราะไร เค้าตอบมาแค่ว่าเค้าไม่ผิด เพราะบอกแล้วว่าไม่ต้องมา วันนั้นเค้าขี่ มอไซค์ มาหาเราซึ่งมารู้ทีหลัง ว่ารถผัว ที่อยู่ด้วย จนผ่านไปเลื่อยๆ วันปี ใหม่หายเงียบ ไปกินกะที่ทำงาน วันเกิดเรา มกราคม มีแค่รูป เรา ที่แต่งให้ แล้วก็hbd คือ ตลอดที่ผ่าน มาไม่เคยลงรูปเราเลย สักครั้งแม้แต่วันเกิดก็ไม่ จน มาเดือน กุมภาพันธ์ เค้าเริ่ม บล็อกเราบ่อย เดะ ครึ่งวัน เดะวันนึง เราก็รอ แล้วเรา เริ่มกับไปป่วย โรคซึมเศร้า มันเลยหนักเลื่อยๆ จน เค้าบล็อกเรา ยาวๆ ตลอด1เดือน เราเลยตัดสิ้นใจ ออกกำลังกาย กับมาดูแลตัวเอง จน มีพยบาลมาชอบ เราก็ตามน้ำไปเลื่อย้พราะเรา โสดแล้ว จน มา ครบเดือนนิดที่เค้าบล็อกไป วันนึงเรา พึ่งแยกกะ พยาบาล กับมาบ้านรังสิต อยู่ๆเค้าก็ปลดบล็อกเราถามไถเรา เป็นไงบ้าง แบบนี้ ไปเลื่อยๆ กับมาคุยกัน ทะเลาะกันบ้าง ตีกันบ้าง มาๆหาๆ คอบกันเฉพาะตอนเค้าทำงาน 9:00-17:30 หลังจากนั้นคือติดต่อไม่ได้ พิมได้อย่างเดียว อยู่กะ ความสัมพันธ์แบบนี้ จนตั้งแต่ 4มีนาคมจนถึง 19 พฤษภาคม ถ้าลองนับดู เค้า หายไปจากเรา ร่วมครึ่งปี นะแต่เราก็ ยังให้โอกาสเค้า พอกับมารอบนี้มันรู้สึกยิ่งรักดว่าเดิม กายเป็น หลง ไปเลย เราได้เจอเค้า วันที่19 พฤษภาคม แล้วก็ไม่เจอเค้า เดือนมิถุนา จนมา กรกฏาคม วันที่7 เรา ตัดสินใจ ลากับบ้าน เพื่อไปเซอร์ไพร์ เค้กวันเกิน ที่หน้า ที่ทำงาน เรารีบ ไปหาเค้า อย่างแรก รีบซื้อเค้กทำไรไปเตรียมรอ จนเค้าออกมาจากที่ทำงาน เราเรียกเค้า เค้ามามอง เค้กแล้วก็หันหลัง เดินไปขึ้นรถมอไซค์ แบ้วบอกเราส่าค่อยคุยกัน เรา สติแตกทันที จนมันผ่านเรื่องนี้ไป แต่กูก็โง่เนอะโดนขนาดนี่ไม่เข็ด แล้วเราก็ไปเที่ยวกัน วันที่29 กันยายน เราเก็บตังพาเค้าไปเที่ยวน้ำตก ตอนนั้นมันโครตมีความ จน มันหักมุมอีก วันที่2-3สิงหาคมนี้แหละ เราไม่เค้น ความจิงจากมัน ว่าสรุป มันเป็นใคร ก็ได้ รู้ว่า เราโดนหลอกมาตั้งแต่เข้ากรมแล้ว เค้ามีแฟนอยู่แล้ว ตอนนั้น คือ หนักเลยจิง แทบบ้า อ่ะ แต่เราก็ไม่ยอมเลิกเนอะ คือเค้าก็ทำเหมือนอยากมีเรา ยื้มเรา ใช้คำพูดให้เรา เชื่อ จนมาวันที่4 ธันวาคม เรารู้สึกแปลกๆ อีกรอบ ว่า ทำไม ยอดฟอล มาขึ้นลง จน เรา  ไปามาคนนึงถาม ว่าใครก็บอกว่าเพื่อน เราเลยทักไปหา ผช สรุปก็บอกว่าไม่ได้คิเไร แต่ก็พูเเหมือนยุยง ให้เราเลิกกัน เพราะ มันก็ จ้อง จะเอา เหมือนกัน หลอกให้เราทำแบบนั้นแบบนี้ ให้ผญ เสียใจ ซึ่งตอนนั้นเราก็ทำ โดยไม่คิด ด้วยความโกรธแล้ว ไม่ยั้งคิด เลยพลาเทพสิ่งที่ไม่ควรทำที่สุด คือส่งคลิปหลุดให้ ผช คนนั้น แบบที่เค้าบอดทุกอย่าง สุดท้ายก็จบไป เราก็ ยอมรัวว่าเรา เราเลยไปบอกความจิงทุกอย่างว่าทำไมเราทำไปแบบนั้น เรารู้สึกผิดกะสิ่งที่ทำมาตลอด เราเลย พยามทำดี เพื่อ ลบสิ่งที่เราทำผิด ซื้อนู้นซื้อนี้ให้ใส่ใจเป็น พิเศษ สั่งของให้กินทุกวัน เงินไม่มีโอนให้ อยากได้ ลาบูบี้ซื้อให้ จนเรามานั่งถามกับตัวเองว่า เราทำไปในสถานะไร เราเลย ไป รอเค้าที่ทำงาน ตามเค้าไปถึง บ้าน ผช สรุแ บ้าน ผชไม่รู้ไร แต่ตัว ผช รู่ ว่ามีเรา แต่ก็ยอมให้อยู่แบบนั้น เราติดสินใจ ว่ายังไงก็เบิกถ้าเค้ายังอยู่กะคนๆนี้จนมา วัยที่23มกราคม เรา เด็ดขาดว่ายังไงก่อนวันเกิดต้องออกมาให้ได้ ความสัมพันธ์นี้ แต่สุดท้ายก็ตกมาตาย เพราะคิดถึงเค้า หายจากเค้าได้เดือนนิดๆ  เราก็ กับมาแบบเดิมพยามทำไรให้ดีแบบเดิม จนเดือน เมษายน เราก่อนปลด เรามีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน10วันเพราะเค้าตัดสินใจออกมาจากบ้านนั้นมาอยุ่บ้านตัวเองแล้ว เราเลย ตั้งใต ว่าจะกับมาคบจิงจัง ตังเก็บที่มี เลี้ยงหมด อยากกินไรอยากทำไรอยากไปไหนเต็มที่ เป็นเวลา10วันที่โครตมีความสุข แต่ความสุขก็มักจากผ่านไปไวเสมอ พอเรากับเข้ากรม ตังเราหมด เราต้องทำงาน เสริมด้วย ทำงาน ราขการด้วย เราไม่มีเวลา อยู่เกือบเดือน พอมีเวลาเราก็พักผ่อนไม่ค่อยได้สนใจ เท่าไหร่ เพราะเราตั้งใจ ปลดไปจะไปเที่ยวกัน อยู่ด้วยกัน เราหางานรองรับแถวๆบ้านแล้ว ได้แล้วด้วย แต่เค้าค่อยๆเปลี่ยนไป เริ่มไล่เรา เริ่มถามว่าหาห้องได้ยัง เราเริ่มน้อยใจและเสียใจกะสิ่งที่เราหว้ง จนเรา ปลด เราพยามยื้อแต่ ยังไงเค้าก็ไม่ยอม แต่เค้าก็ยังมีไรกะเรา นะ จนมาตอนเช้าเรารู้ความจิง ว่ามีคน คุยอีกคน นึงตื่นมาเราถามว่าใคร เค้าเงียบ และใส่อารมณ์ใส่เรา เค้าไล่ให้เราเก็บของ พอเราก็จะหมดเค้า ทักคำว่า ถ้าจัเป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องกับมาแล้วนะ เราก็คิดว่าเค้าเสียใจ ที่เราจะไแต่ป่าว เราคิดไปเอง เราพยาม ค่อยๆขนออกทีล่ะวัน เค้าไม่กับบ้านไม่รู้ไปไหน จนเรามาเห็นกุนแจ รถเค้า มีกุนแจบ้านเพิ่มมาดอกนึง จนตอนนี้มันชัดสำผรับเราและว่าเค้าเลือกจะไปอยู่กะคนใหม่  มันมีรายละเอียเอีกเยอะ แต่ที่รู้ๆตลอก2ปีไม่เคยมีรูปสักใบ ไม่เคยมีสถานะี่ชัดเจน และ พึ่งรู้ว่า บ้านเค้า ชอบโกหกทั้งบ้าน