จะเล่าเกริ่นว่าครอบครัวเรามีกัน4คน เราคือคนสุดท้องและมีพี่ชาย แต่ก่อนหน้าคือครอบครัวก็มีตังค์ มีกินมีใช้ มีเก็บ ไม่อดยากขนาดนี้ เริ่มเรื่องจากพี่ชายที่ไม่ค่อยโอเค ไม่สู้อะไรสักอย่าง เกาะพ่อแม่และชอบหยิบขออื่นไปไปโดยไม่ขอในขณะที่ตัวเองอายุ30แล้ว บอกบอกให้ออกไปทำงานหาเงินเองกับแฟนก็ไม่ไปบอกว่าขายของกับพ่อแม่ดีกว่า แต่ยิ่งอยู่กับพ่อแม่ยิ่งพึ่งแต่กับพ่อแม่ ไม่มีอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอัน อารมณ์ร้อน ตอนพี่เรียนมหาลัยครอบครัวซัพพอร์ตทุกอย่างไม่ต้องกู้กยศ เงินขาดก็ส่งให้ มีครั้งนึงพี่แอบเอาเงินจากบช เอาไปใช้โดยที่โกหกพ่อแม่ว่าไม่รู้ว่าเงินหายไปจากบัญชีได้ไง ครอบครัวหมดก็กับพี่ไปเยอะมากตั้งแต่เรียนมหาลัยจนใช้ชีวิตครอบครัว ที่ครอบครัวต้องเอาเงินทั้งหมดในบัญชีและไปกู้เงินเพื่อมาแต่งแฟนของพี่ชายจนเป็นหนี้ เอาสร้อยทองไปจำนำเพื่อมาออกรถให้พี่ชาย พอมาถึงตอนเราเรียนต้องให้เรากู้กยศทั้งค่าเทอม ค่ากิน ปัจจุบันครอบครัวแทบมีเงินประทังชีวิตอยู่เลยในแต่ละวัน แบบมันเครียดไปหมด พ่อเราชอบบ่นตลอด บ่นทุกครั้ง แต่ก่อนเราชอบกลับบ้านมากแต่ปัจจุบันมันทำให้เราไม่อยากกลับบ้าน
บ้านเรามีหนี้เยอะมาก  เราทั้งเหนื่อยทั้งเครียด จนจะเป็นบ้า