คือยายเราเป็นดูแลเรามา8กว่าปีแล้วมันมีช่วนหนึ่งที่ปิดเทอมป.3ตอนที่เรากลับมาเขาก็มาบอกว่าเราเปลี่ยนไป แล้วคือยายกับแม่คุณทะเลาะกันแล้วยายก็ไม่ชอบแม่มาตลอด เราก็ชอบอยู่กับแม่อยู่แล้วแต่ยายเขาก็ต้องมาหาหมอแล้วเขาก็มาด่าเราเรื่องแม่ให้ฟังส่วนตัวนะคือไม่ชอบเลยที่มาด่าแม่เราให้ฟัง คือบ้านเราลูกพี่ลูกน้องก็ไม่ชอบยายเขาเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมาก ถ้าเขาทำไรผิดคือจะไม่โทษตัวเองแต่จะโทษคนอื่นเพราะไม่รู้ผิดไม่รู้ถูก เราก็ด้วยเขางอนมากี่รอบแล้วไม่รู้ เขาชอบพูดว่าแบบ รักเรากว่าใครๆ แต่เราก็งงว่ารักต้องด่าในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมันวันๆหนึ่ง
เราไปแหลมทองกับเพื่อนแล้วเราบอกเขาไปว่าจะไปเดินเต้นแต่จริงจะไปร้องเพลงเรื่องนี้เราก็ผิด แต่เขาบอกจะมาสี่โมงเย็น เราเลยออกจากห้าโมงเย็นเพราะแม่เราจะไปส่งเราก่อนแต่ยายเรามาต้องห้าโมงคือตอนนั้นเราภคงแหลมทองแล้ว คือเขาก็มาว่าแม่เราว่าไม่รอเลยคือเราก็งงว่าบอกจะมาหกโมงเย็นแล้วมาห้าโมงทำทำไมถ้ารู้ว่าจะมาถึงเร็วแล้วไมไม่บอกให้เวลาเยอะๆจะได้รอ เรากลับมาจากแหลมทองก็มางอนใส่เราเรื่องที่ไม่ยอมบอกว่าจะร้องเพลงกับเพื่อนทำไมไม่บอก คือเรางงว่าเรื่องงอนเป็นที่มันไม่น่าที่จะงอนคือไงคือเขาจะเขาไปร้องด้วยหรอ เราก็อยากจะร้องเพลงกับเพื่อนมั้ย แล้วเรื่องมันก็จบไปนานมาก แต่มันก็มางอนเราอีกแล้วเพราะเราอ่านไม่ตอบคือเราไม่ว่าแล้วก็ไม่รู้จะตอบไร เขาก็มาด่าแบบ อ่านไม่ตอบ ก็บล็อดไปเลย คือปกติเขาจะอยู่บ้านลูกพี่ลูกน้องเราแต่คือลูกพี่ลูกน้องไม่อยู่บ้านแล้วมันก็เป็นวันที่เขาต้องมาหาหมออีกแล้วเขางอนเราอยู่ แล้วเขาหาหมอเสร็จเขาก็มาบ้านเราก็คือเราไม่อยากทำไรเลยอยากนอนอยากบินได้มาก แล้วเดินให้บ้านมาคือไม่พูดไรเลย เราเหนื่อยมากไม่รู้ต้องทำไงถึงจะเข้าใจว่าเขารักเราจริงๆเพราะสิ่งที่เขาพูดกับสิ่งที่ทำมันดูเกียจเรามากๆ เราก็ก็ว่าเขาหวงแต่หวงแบบเราต้องมีน้ำตาอะ มันได้หรอ.       เราไม่ว่าเราผิดมั้ยนะหรือไม่เข้าใจคนแก่