บางครั้งความรักมันก็ไม่ใช่แค่เรื่องของเวลาที่ผ่านไป แต่มันคือความทรงจำ ความผูกพัน และช่วงชีวิตบางช่วงที่เรารู้สึกว่า “ตรงนั้นเรามีความสุขที่สุดแล้ว” แล้วพอมันจบลง มันเหมือนเราหลุดออกมาจากโลกใบเดิม แต่ตัวเรากลับยังติดอยู่ตรงนั้น ในขณะที่เขาเดินต่อไปได้แล้ว

ผมว่ามันไม่ผิดเลยที่ยังรู้สึก ยังคิดถึง ยังฝันถึง บางคนถึงจะผ่านไป 10 ปีก็ยังฝังอยู่ในใจ เพราะมันไม่ใช่แค่คนรัก แต่มันคือ “ช่วงชีวิตหนึ่งของเรา” และเราก็ผูกพันกับตัวเองในตอนนั้นด้วย ไม่ใช่แค่กับเขา

ความรู้สึกที่คุณมีตอนนี้มันไม่เห็นแก่ตัวนะครับ มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ยังรัก ยังเสียดาย ยังโหยหา เพราะเราก็แค่คนธรรมดาที่เคยรักใครสักคนสุดหัวใจ แล้ววันหนึ่งต้องยอมรับว่าเรากลายเป็นคนอื่นในชีวิตเขาไปแล้ว มันเจ็บ และมันไม่มีคำตอบที่ปลอบใจได้จริงๆ หรอก

แต่ในขณะเดียวกัน ผมก็อยากให้คุณรู้ว่า การที่คุณรู้สึกแบบนี้มันแปลว่าคุณเคยรักใครบางคนด้วยความจริงใจ และมีหัวใจที่อบอุ่นมากๆ ต่อให้คุณยังมูฟออนไม่ได้ตอนนี้ มันก็ไม่ได้แปลว่าคุณจะอยู่ที่เดิมไปตลอดนะครับ แค่ยังไม่ถึงเวลา

อย่ากดดันตัวเองว่าจะต้องลืมให้ได้ แต่ให้ค่อยๆ ฝึกอยู่กับความรู้สึกนั้นให้ได้แทน ยอมรับว่ามันยังอยู่ แล้วค่อยๆ สร้างพื้นที่ใหม่ให้ตัวเอง ถึงจะเล็กน้อยแต่ขอให้มันเป็นของเรา

แล้ววันหนึ่งที่คุณหันกลับไปมองความรู้สึกนี้ มันอาจจะยังอยู่ แต่จะไม่เจ็บเท่าเดิมแล้วครับ มันจะกลายเป็นแค่ความทรงจำสวยๆ ที่คุณผ่านมันมาได้

ขอให้คุณใจดีกับตัวเองเยอะๆ นะครับ เพราะคนที่ยังรักได้ขนาดนี้ แปลว่าเป็นคนมีหัวใจที่สวยมากเลยจริงๆ