มีใครเคยเจอเหตุการณ์ในชีวิตทั้งของตัวเองหรือคนใกล้ชิดที่ทำให้สงสัยบ้างไหมว่า มันคือเรื่องบังเอิญหรือมันคือกฎแห่งกรรมกันแน่ มีประสบการณ์ตรงของผมเองเรื่องหนึ่งคือตอนที่ผมยังเด็ก อายุประมาณ 7 ปี ตอนนั้นพ่อจะไปส่งที่โรงเรียนแต่เช้ามากเพราะพ่อต้องเข้างานเช้า ก็เช้าประมาณ 7 โมงเช้าน่ะ เด็กที่ไปถึงโรงเรียนตอนนั้นก็ยังไม่เยอะ มีแค่ 4-5 คนเองมั้งเท่าที่จำได้ แล้วพอไปถึงเช้ามาก กิจกรรมอะไรให้ทำก็ไม่มี อย่างมากก็นั่งเล่นทอยเส้นมั่ง อ่านการ์ตูนมั่ง แต่ผมกะเพื่อนบางคนไปเล่นแผลง ๆ อย่างอื่นแทนซะงั้น

ตอนนั้นที่โรงเรียนมีสนามกว้างหน้าโรงเรียน ริมรั้วมีแปลงปลูกดอกไม้ และพอมีดอกไม้มันก็มีผีเสื้อมาเยอะ (สมัยนั้นคือเกือบ 50 ปีแล้วนะ) แล้วกิจกรรมที่ผมกะเพื่อนทำคือ จับผีเสื้อมาเล่น เอาถุงพลาสติกมาทำโป่ง ๆ ผูกกับกิ่งไม้แล้วค่อย ๆ ครอบมัน ตอนแรกก็แค่จับ แล้วก็ปล่อย ตอนหลังก็หาด้ายมาผูกมันไว้แล้วปล่อยมันบินแบบมีเชือกผูก แต่ตอนหลังเหมือนจะเบื่อ ตอนนั้นไม่รู้ผมคิดยังไง จับมันมาฉีกท้องมันออกแล้วเอาก้านทางมะพร้าวเสียบ แล้วมันก็ดิ้น ๆ บิน ๆไปสักพักแล้วก็นิ่งตายไป

ผมจำไม่ได้แล้วว่าเล่นแผลง ๆ แบบนั้น ทรมาณผีเสื้อไปกี่ตัว หรือนานแค่ไหน แต่สักพักก็ลืมไปนานมากแล้ว จนถึงช่วงเรียนม.ปลายผมก็เริ่มมีปัญหาเกี่ยวกับลำไส้ ตอนแรกมันก็เหมือนริดสีดวง แต่น่าจะเป็นภายใน แล้วก็เริ่มมีถ่ายเป็นเลือด (ไม่ใช่แค่มูกเลือด) แล้วก็เป็นเรื้อรังมาเรื่อย จนทำงาน แล้วก็พัฒนาไปเป็นลำไส้แปรปรวน แล้วช่วงประมาณเกือบยี่สิบปีมานี้ที่ไปหาหมอบ่อย ๆ หมอก็สรุปว่ามีพังผืดในลำไส้ช่วงปลายซึ่งยังไม่ใช่มะเร็ง และก็ทำให้ลำไส้ตีบไปทำให้เวลาถ่ายบางทีมันอึดอัดมาก บางทีต้องบิดตัว ต้องใช้นิ้วล้วง จะผ่าก็ไม่ได้เพราะตำแหน่งมันใกล้หูรูด ถ้าพลาดอาจจะต้องใช้ทวารเทียมไปตลอดชีวิตที่เหลือ

สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมคิดว่ามันจะใช่กฎแห่งกรรมไหม หรือมันแค่บังเอิญกันแน่ ทำไมมันต้องเป็นปัญหาที่ลำไส้ ทำให้หลายครั้งทรมาณมากเวลาเข้าห้องน้ำ (แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว เพราะพยายามใช้การควบคุมอาหาร กินผักผลไม้และออกกำลังกาย ให้ลำไส้มันมีการเคลื่อนไหว) แต่เวลาที่ออกกำลังกาย บิดตัวไปมามันทำให้คิดถึงสภาพของผีเสื้อพวกนั้น

แล้วคุณคิดยังไงกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันบังเอิญหรือมันมีจริงกันแน่ บางทีผมก็สงสัยว่าถ้ามีจริง กลไกมันจะเป็นยังไง