สวัสดีค่ะเรามีพี่น้องทั้งหมด 3 คน เราเป็นน้องคนเล็กสุด พ่อเราเสียเมื่อเราใกล้จะเรียนจบ พี่ทั้ง2คนเราไปทำงานที่กรุงเทพไม่มีใครอยากกลับมาอยู่บ้าน เราตอนนั้นใกล้เรียนจบเลยกลับมาอยู่บ้าน แม่เราเอาแต่บอกว่าอยู่คนเดียวไม่ได้ต้องมีลูอยู่ด้สวยทำให้เราต้องหางานทำใกล้บ้าน(ไปกลับทุกวัน) พี่เราคนแรกเป็นพี่ชายคนโต แม่ช่วยตัดค่าบ้าน+มีรถยนต์ ส่วนคนที่2 ทำงานพนักงานราชการเงินเดือน18,000 บาทแต่ต้องเช่าคอนโดอยู่ 7,000 บาท เราน้องเล็กทำงานอยู่ใกล้บ้านเงินเดือน 18,000 เช่นกัน ปัญหามันอยู่ที่เราไม่มีอิสระจะไปไหนก็ไม่ได้ จะไปแค่ตอนเย็นหาไรกินกับเพื่อนตอนเลิกงานโทรบอกน้ำเสียงก็ไม่พอใจ มีแก็เจอเเแฟนทุกอาทิตย์ไม่ได้ ให้เจอ2อาทิตย์เคยเกือบให้กลับก่อนฟ้ามืด เราเคยกลับตอน1 ทุ่มคือโกรธเรามากเพราะเรากลับฟ้ามืดไม่พูดกับเราเลย เรากับแฟนไม่เคยได้ไปเที่ยวด้วยกันไม่เคยค้างคืนกัน คือชีวิตเรามันรู้สึกแย่มาก คนที่บ้านเรา(ยายและน้า บ้านเครอบครั้งวใหญ่)ป่วยก็ต้องเป็นเราที่ต้องพาไปหาหมอ พี่ๆเราไม่ค่อยกลับบ้านเท่าไร ยิ่งโตยิ่งไม่สนิทกัน ไม่เคยเข้าข้างกันมีแต่ยิ่งนินทากับแม่สนุกผากเวลาพูดถึงเรา เราอยากไปทำงานที่อื่นก็ไม่ให้ เล่าหอก็ไม่ให้ ไปเที่ยวก็ไม่ให้ยิ่งกับแฟนยิ่งไม่ได้ ไปได้แค่เที่ยวกับครอบครัว ปัจจุบันเราอายุ26 แม่อายุ61 อยู่บ้านด้วยกัน2คน พอจะมีวิธีหลุดพ้นจากตรงนี้หรือให้พี่ๆคิดได้อยากกลับมาอยู่บ้านมั้ยคะ เราทนอยู่มากรู้สึกไม่เป็นตัวเองเลยกลัวจะเป็นบ้าไปเสียก่อนเพราะแม่พยายามคุมเราทุกอย่างเราเหนื่อยมากๆ