หากเป็นคุณที่มาเจอคนที่เรียกว่าตัวเองว่าเป็น "แม่"ทำแบบนี้กับคนในครอบครัว คุณจะรู้สึกอย่างไร ???
ครอบครัวผมปัจจุบัน มีกัน 6 คน ประกอบด้วย พ่อ แม่ ผม น้องชาย น้องสะใภ้ และ น้องสาว
แม่เนี่ยจะลำเอียงรักลูกชายคนกลางมากที่สุด
ซึ่งสำหรับส่วนตัวผม ผมว่า แม่ก็ไม่ได้ผิดเพราะความรู้สึกมันรัก ไม่รัก ชอบ ไม่ชอบ แต่ละคนไม่เท่ากันอยู่แล้ว แล้วคนเป็นลูกอย่างผมและน้องๆๆก็รู้ดีว่าแม่เป็นคนอย่างไร เลยไม่ค่อยถือสา หรือ คิดอะไรมาก **ย้ำว่า ผม และน้องๆ ไม่มีปัญหากันเพราะเบื้องหลัง เราคุยกัน และช่วยเหลือซึ่งกันเสมอ** แต่ปัญหามักจะเกิดขึ้นจากแม่ เสมอโดยการที่คุยกับลูกคนอื่นแต่ออกตัวแทนลูกคนกลาง เป็นแบบนี้ตลอด ทำให้ลูกคนอื่นๆรู้สึกว่า จะทำแบบนี้ทำไม ??
เช่น เหตุการณ์ล่าสุด น้องชายจะแต่งงาน พ่อไม่เห็นด้วยกับแม่ที่จะเอาที่ดินไปประเคนให้น้องชายทั้งหมด แต่พอแม่มีปัญหากับ ก็โทรตามผมลงไป บอกว่า จะขอความคิดเห็น
พอผมแสดงความคิดเห็นว่า ให้พอสมควรอะไรบางอย่างที่เก็บไว้ได้ก็เก็บไว้ เพราะ ยามพ่อแม่แกเผื่อมีเรื่องฉุกเฉินค่ารักษาพยาบาล จะได้มีเงินจ่าย สุดท้ายแล้วพ่อกับแม่จะยกใครก็แล้วแต่ เพราะเป็นชื่อพ่อกับแม่ พอผมพูดจบสิ่งที่ผมได้กลับมาคือ แกอิจฉาน้องหรอ?? แกไม่อยากให้น้องมันได้หรอ ?? ความคิดผมตอนนั้นคือ กูออกความเห็นอะไรผิด ถ้ากูเออออตามแม่ ก็ขัดกับความเห็นเรา แต่พอเราพูดในสิ่งที่เราคิด แม่ก็ไปตีความอย่างนั่น ปวดหัวเนอะ!!!!
เรื่องพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันยังไม่เท่าไหร่ สิ่งที่แย่กว่านั้นคือ การที่คนเป็นแม่ ทำดีพูดดี กับคนนอกบ้าน แต่ทำแย่พูดแย่ๆกับคนในบ้าน
คนไม่เจออาจจะนึกไม่ออกว่าเป็นยังไง เช่น เวลามีเงินมีทอง ออกไปรับเพื่อนไปกินข้าว เพื่อนมีกี่กลุ่มกูไปหมด แต่พอผมจะไปทำธุระอะไรสักอย่าง เช่น ไป รพ. บอกว่า ไม่ว่าง หรือ โยนภาระไปให้พ่อ ที่จี้ดที่สุดน่าจะเป็นเรื่องสงกรานต์ที่ผ่านมา
ผมได้บ้านพักพูลวิลลา ที่พัทยามา 3 วัน 2 คืน จริงๆผมเลือกจะไปกับเพื่อนก็ได้นะ แต่เวลามีอะไรผมจะเอามาให้ครอบครัวก่อนเสมอ ก็นัดกันปกติไม่มีอะไร มีครอบครัวผม และ ป้าๆลุงๆที่เค้ามีรถและสามารถดูแลตัวเองได้ ซึ่งเป็นขาประจำที่ไปเที่ยวด้วยกัน วันนึงแม่เดินมาหาผมและบอกว่า แม่จะเอาเพื่อนไปอีก 2 คนจะได้ไหม ?? สำหรับผมมองว่า เพื่อน 2 คนที่เพิ่มเข้ามานิสัยดีไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ด้วยห้องนอนมันมีจำกัด ผมเลยตอบแม่ไปว่า "ผมไม่ติดถ้าน้าสองคนเค้านอนข้างนอกได้ เพราะห้องมันเต็ม"
**ข้างนอกหมายถึงบริเวณห้องรับแขกซึ่งใหญ่โตหรูหรามาก มันนอนได้สบายๆแค่เอาที่นอนไปเพิ่มก็พอ** ซึ่งในวันนั้นแม่ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่คงไปชวนแล้ว ก่อนไป 1 วัน แม่เอารูปบ้านพักมาดูแล้วถามผมว่า ผมจะเอาห้องไหน ?? ผมตอบว่า เอาห้องสีน้ำตาล แม่บอกว่า ห้องมันใหญ่แกจะนอนกันแค่ 2 คนได้ไง "มันเห็นแก่ตัว" ผมเลยของขึ้นเลย ก็บอกไปแต่แรกแล้วไม่ใช่หรอว่า ถ้าเค้านอนข้างนอกได้ ผมก็ไม่ติด แต่การที่มาบอกกับเราซึ่งเป็นคนเอาบ้านมา แล้วบอกว่า เราเห็นแก่ตัว ผมเลยรู้สึกว่า อันนี้มันไม่ใช่แหละ เลยทะเลาะกันหนัก !!!
ว่าผมต่างๆนาๆ ว่า อิจฉาหรอที่ฉันไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างหละ !!!! หาว่า ผมเห็นแก่ตัว ไม่เสียสละบ้างหละ !!! จะเอาพ่อออกมานอนนอกห้องแล้วให้เพื่อนตัวเองไปนอนในห้องบ้างหละ !!! และอีกหลายๆประโยคที่ฟังแล้วรู้สึกว่า ทำไมคนคนๆนึงถึงเลือกคนนอกบ้านมากกว่าคนในบ้านทแม้กระทั่งเช้าวันที่ไปพัทยา พ่อเอารถไปล้าง แล้วพบว่า รถมีปัญหา เลยมาบอกแม่ว่า อย่ารถคนนี้ไปเลย เอาคันอื่นไปดีกว่า แม่ก็พูดกระแทกกระทั้นพ่อ พูดประชดว่า แล้วยังไง จะให้ฉันโทรยกเลิกไหม จะได้ไม่ต้องไป ??? สุดท้ายแม่ก็รั้นที่จะเอารถไป วันกลับต้องรถไปซ่อมก่อนถึงจะขับรถเข้า กทม.ได้...
ระหว่างที่อยู่ที่พัทยา แม่ไม่เคยถามผมกับน้องเลยว่า อยากกินอะไร อยากไปไหน แต่กลับทิ้งผมกับน้องไว้ที่บ้าน แล้วเอารถออกไปเที่ยวกับเพื่อน ให้ผมกับน้องดูแลตัวเอง
อุ่นกับข้าว ให้เพื่อนหมดยกเว้นลูกกับผัวตัวเอง
หรือแม้กระทั่งไปงานศพป้าคนนึง แทนที่จะต่างคนต่างไป แล้วครอบครัวเราเอารถไปคันเดียว แต่กลายเป็นว่า แม่ขอแยกไป เพื่อไปรับเพื่อนไปงานศพ....
เพื่อนแม่เค้าก็ไม่ได้ผิด แต่คนที่ผิดน่าจะเป็นแม่ที่วางตัวไม่ดี
อันนี้เป็นแค่ส่วนนึงที่เกิดล่าสุดที่แม่ทำกับคนในครอบครัว......
อยากแชร์ และอยากถามว่า คนเป็นแม่สมควรทำแบบนี้หรือไม่ ?? แล้วจะรับมือยังไง ??? ผมเบื่อกับคนแบบนี้ แม้กระทั่งวันที่ทะเลาะกันเค้ายังไม่รู้เลยว่าตัวเองผิด !!! อ้างสารพัดต่างๆ เช่น เวลาแม่ด่าผม แม่บอกว่า จะถือสาทำไม ฉันเป็นแบบนี้ ในอดีตฉันมีบุญคุณกับแกเท่าไหร่ ?? ผมเลยคิดว่า ลูกไม่ได้ขอคุณมาเกิดนะ และผมก็ไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ใคร ไม่ว่าจะลูกคนไหนก็มีจิตใจ แล้วจะให้ปล่อยผ่าน มันก็คงจะมีคำถามในใจขึ้นมาแหละว่า ลูกคนนี้ทำผิดอะไร ??
ขอความเห็นจากพี่ๆชาวพันทิปด้วยครับ
ถ้าคุณมี แม่ แบบนี้ คุณจะรับมือยังไง ???
ครอบครัวผมปัจจุบัน มีกัน 6 คน ประกอบด้วย พ่อ แม่ ผม น้องชาย น้องสะใภ้ และ น้องสาว
แม่เนี่ยจะลำเอียงรักลูกชายคนกลางมากที่สุด
ซึ่งสำหรับส่วนตัวผม ผมว่า แม่ก็ไม่ได้ผิดเพราะความรู้สึกมันรัก ไม่รัก ชอบ ไม่ชอบ แต่ละคนไม่เท่ากันอยู่แล้ว แล้วคนเป็นลูกอย่างผมและน้องๆๆก็รู้ดีว่าแม่เป็นคนอย่างไร เลยไม่ค่อยถือสา หรือ คิดอะไรมาก **ย้ำว่า ผม และน้องๆ ไม่มีปัญหากันเพราะเบื้องหลัง เราคุยกัน และช่วยเหลือซึ่งกันเสมอ** แต่ปัญหามักจะเกิดขึ้นจากแม่ เสมอโดยการที่คุยกับลูกคนอื่นแต่ออกตัวแทนลูกคนกลาง เป็นแบบนี้ตลอด ทำให้ลูกคนอื่นๆรู้สึกว่า จะทำแบบนี้ทำไม ??
เช่น เหตุการณ์ล่าสุด น้องชายจะแต่งงาน พ่อไม่เห็นด้วยกับแม่ที่จะเอาที่ดินไปประเคนให้น้องชายทั้งหมด แต่พอแม่มีปัญหากับ ก็โทรตามผมลงไป บอกว่า จะขอความคิดเห็น
พอผมแสดงความคิดเห็นว่า ให้พอสมควรอะไรบางอย่างที่เก็บไว้ได้ก็เก็บไว้ เพราะ ยามพ่อแม่แกเผื่อมีเรื่องฉุกเฉินค่ารักษาพยาบาล จะได้มีเงินจ่าย สุดท้ายแล้วพ่อกับแม่จะยกใครก็แล้วแต่ เพราะเป็นชื่อพ่อกับแม่ พอผมพูดจบสิ่งที่ผมได้กลับมาคือ แกอิจฉาน้องหรอ?? แกไม่อยากให้น้องมันได้หรอ ?? ความคิดผมตอนนั้นคือ กูออกความเห็นอะไรผิด ถ้ากูเออออตามแม่ ก็ขัดกับความเห็นเรา แต่พอเราพูดในสิ่งที่เราคิด แม่ก็ไปตีความอย่างนั่น ปวดหัวเนอะ!!!!
เรื่องพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันยังไม่เท่าไหร่ สิ่งที่แย่กว่านั้นคือ การที่คนเป็นแม่ ทำดีพูดดี กับคนนอกบ้าน แต่ทำแย่พูดแย่ๆกับคนในบ้าน
คนไม่เจออาจจะนึกไม่ออกว่าเป็นยังไง เช่น เวลามีเงินมีทอง ออกไปรับเพื่อนไปกินข้าว เพื่อนมีกี่กลุ่มกูไปหมด แต่พอผมจะไปทำธุระอะไรสักอย่าง เช่น ไป รพ. บอกว่า ไม่ว่าง หรือ โยนภาระไปให้พ่อ ที่จี้ดที่สุดน่าจะเป็นเรื่องสงกรานต์ที่ผ่านมา
ผมได้บ้านพักพูลวิลลา ที่พัทยามา 3 วัน 2 คืน จริงๆผมเลือกจะไปกับเพื่อนก็ได้นะ แต่เวลามีอะไรผมจะเอามาให้ครอบครัวก่อนเสมอ ก็นัดกันปกติไม่มีอะไร มีครอบครัวผม และ ป้าๆลุงๆที่เค้ามีรถและสามารถดูแลตัวเองได้ ซึ่งเป็นขาประจำที่ไปเที่ยวด้วยกัน วันนึงแม่เดินมาหาผมและบอกว่า แม่จะเอาเพื่อนไปอีก 2 คนจะได้ไหม ?? สำหรับผมมองว่า เพื่อน 2 คนที่เพิ่มเข้ามานิสัยดีไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ด้วยห้องนอนมันมีจำกัด ผมเลยตอบแม่ไปว่า "ผมไม่ติดถ้าน้าสองคนเค้านอนข้างนอกได้ เพราะห้องมันเต็ม"
**ข้างนอกหมายถึงบริเวณห้องรับแขกซึ่งใหญ่โตหรูหรามาก มันนอนได้สบายๆแค่เอาที่นอนไปเพิ่มก็พอ** ซึ่งในวันนั้นแม่ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่คงไปชวนแล้ว ก่อนไป 1 วัน แม่เอารูปบ้านพักมาดูแล้วถามผมว่า ผมจะเอาห้องไหน ?? ผมตอบว่า เอาห้องสีน้ำตาล แม่บอกว่า ห้องมันใหญ่แกจะนอนกันแค่ 2 คนได้ไง "มันเห็นแก่ตัว" ผมเลยของขึ้นเลย ก็บอกไปแต่แรกแล้วไม่ใช่หรอว่า ถ้าเค้านอนข้างนอกได้ ผมก็ไม่ติด แต่การที่มาบอกกับเราซึ่งเป็นคนเอาบ้านมา แล้วบอกว่า เราเห็นแก่ตัว ผมเลยรู้สึกว่า อันนี้มันไม่ใช่แหละ เลยทะเลาะกันหนัก !!!
ว่าผมต่างๆนาๆ ว่า อิจฉาหรอที่ฉันไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างหละ !!!! หาว่า ผมเห็นแก่ตัว ไม่เสียสละบ้างหละ !!! จะเอาพ่อออกมานอนนอกห้องแล้วให้เพื่อนตัวเองไปนอนในห้องบ้างหละ !!! และอีกหลายๆประโยคที่ฟังแล้วรู้สึกว่า ทำไมคนคนๆนึงถึงเลือกคนนอกบ้านมากกว่าคนในบ้านทแม้กระทั่งเช้าวันที่ไปพัทยา พ่อเอารถไปล้าง แล้วพบว่า รถมีปัญหา เลยมาบอกแม่ว่า อย่ารถคนนี้ไปเลย เอาคันอื่นไปดีกว่า แม่ก็พูดกระแทกกระทั้นพ่อ พูดประชดว่า แล้วยังไง จะให้ฉันโทรยกเลิกไหม จะได้ไม่ต้องไป ??? สุดท้ายแม่ก็รั้นที่จะเอารถไป วันกลับต้องรถไปซ่อมก่อนถึงจะขับรถเข้า กทม.ได้...
ระหว่างที่อยู่ที่พัทยา แม่ไม่เคยถามผมกับน้องเลยว่า อยากกินอะไร อยากไปไหน แต่กลับทิ้งผมกับน้องไว้ที่บ้าน แล้วเอารถออกไปเที่ยวกับเพื่อน ให้ผมกับน้องดูแลตัวเอง
อุ่นกับข้าว ให้เพื่อนหมดยกเว้นลูกกับผัวตัวเอง
หรือแม้กระทั่งไปงานศพป้าคนนึง แทนที่จะต่างคนต่างไป แล้วครอบครัวเราเอารถไปคันเดียว แต่กลายเป็นว่า แม่ขอแยกไป เพื่อไปรับเพื่อนไปงานศพ....
เพื่อนแม่เค้าก็ไม่ได้ผิด แต่คนที่ผิดน่าจะเป็นแม่ที่วางตัวไม่ดี
อันนี้เป็นแค่ส่วนนึงที่เกิดล่าสุดที่แม่ทำกับคนในครอบครัว......
อยากแชร์ และอยากถามว่า คนเป็นแม่สมควรทำแบบนี้หรือไม่ ?? แล้วจะรับมือยังไง ??? ผมเบื่อกับคนแบบนี้ แม้กระทั่งวันที่ทะเลาะกันเค้ายังไม่รู้เลยว่าตัวเองผิด !!! อ้างสารพัดต่างๆ เช่น เวลาแม่ด่าผม แม่บอกว่า จะถือสาทำไม ฉันเป็นแบบนี้ ในอดีตฉันมีบุญคุณกับแกเท่าไหร่ ?? ผมเลยคิดว่า ลูกไม่ได้ขอคุณมาเกิดนะ และผมก็ไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ใคร ไม่ว่าจะลูกคนไหนก็มีจิตใจ แล้วจะให้ปล่อยผ่าน มันก็คงจะมีคำถามในใจขึ้นมาแหละว่า ลูกคนนี้ทำผิดอะไร ??
ขอความเห็นจากพี่ๆชาวพันทิปด้วยครับ