พี่สาวชอบหงุดหงิดใส่มาตั้งแต่เรายังเด็ก แม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆเขาก็ชอบตะคอกใส่เรา เวลาไม่พอใจอะไรจะชอบเดินกระแทกเท้าเสียงดัง บางครั้งก็ไปลงที่ข้าวของวางของกระแทกพื้นบ้าง ปาของบ้าง
ทั้งหมดนี้เขาเป็นแค่กับเรา ส่วนคนอื่นอย่างเพื่อนหรือคนรู้จักเขาจะใช้เสียงหวานๆพูดด้วย แต่เวลาคุยกับเราขอบใช้เสียงแข็งตลอด เราไม่เคยว่าหรือด่าเขาเลยที่เขาทำตัวแบบนี้ใส่เรา
แต่พอนานๆไปเราก็เริ่มคิดแล้วว่าไม่ใช่เราไม่ใส่ใจคำพูดหรือการกระทำของพี่เขาหรอก เราแค่เก็บกด เราทนอยู่กับนิสัยเขามาตั้งแต่เด็กจนจู่ๆวันนึง พี่เขาก็อารมณ์เสียใส่เราอีกแล้ว ตอนนั้นรู้สึกอยากง้างมือไปตบพี่ของตัวเอง แล้วตะโกนใส่หน้าเขาว่าหัดควบคุมอารมณ์ซะบ้าง แต่เราก็ทำได้แค่คิด เพราะอยู่กับพี่สาวมาตั้งแต่เด็ก เวลาเห็นพี่ทำพฤติกรรมอะไรที่เราไม่ชอบ เราก็จะไม่ทำตาม เราจะไม่สติแตกแบบพี่เราเวลาอารมณ์ไม่ดี หรือไปตะคอกใส่ใคร ทั้งที่สามารถคุยดีดีได้
แต่ก็ไม่รู้ทำไมเราไม่กล้าพูดกับเขาแบบจริงๆจังๆสักที