สวัสดีค่ะ พอดีเราทำร้านอาหารอยู่ที่เชียงใหม่มาได้ 4 ปีที่ทำเพราะที่บ้านเปิดคาเฟ่อยู่แล้วเลยเปิดร้านอาหารด้วยโดยอยู่ในพื้นที่เดียวกัน ซึ่งตอนแรกที่เราต้องมาดูแลโดยไม่มีความรู้ด้านอาหารเลยทำไม่เป็นสักอย่าง ไม่ได้อยากทำด้วยแต่ไม่มีคนดูแลก็ต้องทำ แต่ได้ลูกน้องที่มีฝีมือทำอาหารเก่งมาเป็นแม่ครัวหลักของร้านและมีพี่อีกคนนึงที่พอทำได้บางอย่าง(มาตอนแรกทำไม่เป็นเลยแต่ก็ให้แม่ครัวสอนจะได้ช่วยๆกัน) โดยเราทำหน้าที่หน้าร้านรับแขก เสิร์ฟอาหาร คิดเงิน ปัญหาคือหลังๆแม่ครัวหลักชอบทำสิ่งที่ไม่น่าทำ บางทีมีธุระส่วนตัวก็กลับไปบ้านที่อยู่ใกล้ๆแหละ ออกไปทั้งๆที่เป็นตอนกลางวัน ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำทุกคนน่าจะรู้อยู่แล้ว เวลาจะถามว่าไปไหนก็ตอบแบบหงุดหงิด ดึงหน้าเลยไม่ค่อยอยากถาม แต่ก็ไม่ได้บ่อย เหมือนเราต้องง้อเขาแบบไม่มีกูก็ลำบาก แต่สูตรอาหารมีอยู่ในมือ จะให้พี่อีกคนขึ้นมาแทน แต่มันก็อยู่ที่ฝีมือคนทำอีก เป็นทุกคนจะทำยังไง ลำบากใจบางทีอยากพูดไรก็คิดว่าจะพูดดีไหม เดี๋ยวไม่พอใจละใส่อารมณ์ประชดอีก แต่เรื่องดีก็มีคือสั่งนู้นนี้ก็ทำ แต่มองระยะยาวแล้วเราไม่รู้ว่าควรเก็บเขาไว้ไหม เพราะบางทีมันหลายครั้งแล้วมันไม่ควรทำก็ทำ จริงๆก็ไม่อยากให้ออกเพราะน้องก็ช่วยเรามาตั้งแต่แรก อีกอย่างแรกๆคงลำบากแน่ๆ ต้องหาคนใหม่มาแทนอีก ทำไงดี น่าเบื่อเจอแต่ปัญหา ร้านอาหารก็ไม่ได้อยากทำตั้งแต่แรกอยู่และงานที่ต้องพึ่งคนอื่นนี่มันลำบากจริงๆ เราควรให้พี่อีกคนขึ้นมาแทนดีไหม ถ้าไม่ไหวกับพฤติกรรมจริงๆ เป็นทุกคนจะทำยังไง