เหมือนมองตัวเองจากมุมมองบุคคลที่ 3 มองมือแล้วไม่เข้าใจว่านี่คืออะไร ทุกอย่างมันเอื่อย ๆ และช้าไปหมด ที่สำคัญคือคุมร่างกายตัวเองลำบาก แสดงอารมร์ยาก ได้แต่คิดเท่านั้น เหมือนเรามีหน้าที่แค่มองแต่ไม่สามารถควบคุม เหมือนคนอื่นควบคุมอยู่ทั้งที่ความจริงก็เป็นเรานี่แหละที่กำลังสั่งให้ร่างกายขยับ แต่ถึงงั้นก็ไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้ยังไง เพราะเราเหมือนจะไม่ได้ควบคุมมันค่ะ

ง งงไหมคะ เราก็งงตัวเองเหมือนกัน อะไรแบบนี้ควรทำไงหรอคะ มันคืออะไรและมีทางแก้ไหม หรือต้องตั้งสติอย่างเดียว คือเราก็อยากทำเหมือนกันค่ะแต่ถ้าทำได้เราคงทำไปนานแล้ว ควรทำยังไงดีคะ🥺