สวัสดีค่ะทุกคน คือตัวเราอายุ14ปีนะคะ พี่สาวเราทำงานอยู่กรุงเทพ ตอนแรกๆทาก็ไม่อยากอยู่ที่นี่นานๆ ชอบความศิวิไลซ์ ในใจลึกๆ ก็คิดถึงบ้านค่ะ คิดถึงคนที่บ้าน คิดถึงพ่อแม่ปู่ย่าตายายพี่น้อง แต่ทีนี้พอได้มาฟังเพลงๆหนึ่งนะคะ เป็น ของ รร สังขะค่ะ ลองไปฟังกันได้นะคะ เพลงเมือบ้านแหน่เด้อ คือไม่อยากให้ทุกคนคิดว่าเราแต่งเรื่องมาโปรโมทนะคะ อันนี้คือไปฟังเองค่ะแล้วทีนี้น้ำตาแตกเลยค่ะ คือเป็นห่วงคนที่บ้านมากไม่รู้เพราะอะไร แล้วก็คิดถึงอนาคตว่าถ้าจากบ้านไปทำงานที่ไกลๆ เขาจะอยู่ยังไงเขามีความสุขมั้ย เราว่าบ้านคือจุดที่มีความสุขที่สุดในชีวิตแล้วค่ะ
คนที่มาอ่านกระทู้นี้นะคะ บางทีคนที่บ้านอาจจะรอวันที่เรากลับบ้านไปหาเขาไปเล่นกับเขาอยู่นะคะ ช่วงเทศกาล เช่นสงกรานต์ที่กำลังจะถึงนี้อย่าลืมกลับบ้านนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ❤️