สวัสดีค่ะเราอยากจะปรึกษาเรื่องแฟนเก่าซึ่งเป็นแฟนคนแรกเป็นรักแรกของเรารักแรกของทุกคนอาจจะอยู่ในชุดนักเรียนใช่ค่ะเหมือนกับเราเลยส่วนตัวเราอายุ 13 ส่วนแฟนเก่าซึ่งเป็นแฟนคนแรกอายุ 16 พี่เขาทักมาจีบเราแล้วบอกว่าขอ IG เรามาจากเพื่อนพอเราไปถามเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าใช่พี่เขามาขอ IGช่วงนั้นเป็นช่วงที่หนูไม่ค่อยสบายเลยไม่ค่อยอยากคุยกับใครพี่เขาทักหนูมาช่วงนั้นหนูก็คุยแบบห่างเหินนิดนึงคุยแบบพอหวานๆแต่ตอนนั้นหนูรู้สึกแบบไม่สบายตัวเลยไม่ได้จับโทรศัพท์เลยประมาณอาทิตย์นึงพ่อหนูรู้สึกว่าพี่เขาทักมาบ่อยขึ้นอาจจะไม่ได้บ่อยขนาดนั้นด้วยความที่หนูเป็นคนที่ขี้รำคาญนิดนึงก็เลยไม่ค่อยได้ตอบจนวันนึงหนูหายหายไปเรื่อยๆก็เลยเลิกคุยกับพี่เขาไปผ่านไปประมาณ 8 วันหนูหายดีเลยได้ไปโรงเรียนปกติพี่เขาเดินมากับเพื่อนแล้วทักหนูไม่เชิญทักแต่เป็นพูดชื่อลอยๆแล้วก็หันมามองแล้วก็ยิ้มหนูก็สงสัยว่าพี่เขาเรียกหนูหรือเปล่าก็เลยทักไปถามตอนเย็นหลังกลับบ้านว่าพี่ได้เรียกหนูหรือเปล่าพี่เขาก็พูดเชิงประมาณว่าไม่รู้แล้วก็พิมพ์ว่าเศร้าว่ะโดนเด็กทิ้งหนูก็เข้าใจแหละว่าเขาหมายถึงหนูแต่หนูก็เชิงถามกวนๆไปว่าใครก็บอกว่าแถวนี้แหละจากนั้นก็ได้คุยกันมาเรื่อยๆหนูกับเขาอยู่โรงเรียนเดียวกันนะคะตอนเย็นเนี่ยพี่เขาจะมารับหนูด้วยรถส่วนตัวที่ขับมาโรงเรียนตอนแรกเขาก็ไม่กล้าชวนหรอกค่ะแต่แบบแค่ไปนั่งเล่นเฉยๆไม่ได้ทำอะไรแบบจีบใหม่แรกๆหนูก็ได้ไปนั่งเล่นกับเขาที่สวนสาธารณะนึงใกล้ๆโรงเรียนเขาจีบหนูประมาณ 2-3 วันซึ่ง 2-3 วันนี้เขาพาหนูไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะทุกวันคือหมายความว่าตอนเย็นเนี่ยมารับเลยเลิกเรียนเสร็จมารับเลยจนวันนึงพี่เขาก็ได้ของหนูเป็นแฟนด้วยความที่หนูไม่เคยมีแฟนมาก่อนเพราะว่าคนนี้คือคนแรกหนูก็เลยตัดสินใจคบกับเขาโดยที่จีบกันได้แค่เพียงสองสามวันหลังจากนั้นหนูก็ได้รู้จักความเป็นตัวตนพี่เขามากขึ้น 1 เลยคือพี่เขาเป็นเชิงสไตล์วัยรุ่นประมาณว่าพ่อแม่ปล่อยแล้วอยู่ม 3 แบบตี 1 ตี 2 ก็ยังอยู่กับเพื่อนนอนบ้านเพื่อนบ้านไม่ค่อยกลับอยู่กับเพื่อนดึกๆประมาณนี้ค่ะหนูไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะว่าเข้าใจว่ามันเป็นช่วงวัยรุ่นหลังจากนั้น 2-3 อาทิตย์เป็นกิจกรรมปัจฉิมของพี่ม. 6 และม. 3 ซึ่งปัจฉิมก่อนสอบหนูได้ซื้อของปัจฉิมให้เขาเยอะมากต้องหมดไปเยอะเกือบ 2,000 บาทโรงเรียนหนูเนี่ยเขาจะให้ม. 6 กับม. 3 ปิดเทอมก่อนมออื่น(เป็นโรงเรียนมัธยมนะคะ)เพื่อให้เตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยหรือม. ปลายถึงพี่เขาจะปิดเทอมไปแล้วก็เหมือนเดิมทุกวันพี่เขามารับหนูตอนเย็นไปนั่งเล่นอีกที่นึงที่ไม่ใช่สวนสาธารณะที่เดิมก็นั่งเล่นปกติไปๆเริ่มมีการจับเนื้อต้องตัวอย่างเช่นโอบกอดแก้มชนกันหอมแก้มนิดหน่อยซึ่งมันค่อยๆเลื่อนขึ้นเรื่อยๆไม่ได้ปุ๊บปั๊บทีเดียวประมาณเกือบ 2 อาทิตย์เราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเริ่มเข้าใจกันมากขึ้นจนวันหนึ่งหลังเลิกเรียนพี่เขาพาหนูไปหลังมอซึ่งหลังมอเนี่ยส่วนมากจะมีพวกร้านเหล้ารีสอร์ทหรือพวกโต๊ะสนุ๊กที่แบบเป็นแหล่งมั่วสุมของนักเรียนพี่เขาก็พาหนูไปสักพักนึงไปเข้ารีสอร์ทที่นึงซึ่งก่อนหน้านี้หนูถามเขาว่าจะพาหนูไปไหนพี่เขาบอกว่าพาไปหาเพื่อนแต่เขาพาหนูไปรีสอร์ทซึ่งในห้องที่เป็นรีสอร์ทมีเพื่อนเขาจริงๆสักพักนึงเขาบอกว่าให้เพื่อนเขาออกไปข้างนอกก่อนสักชั่วโมงนึงจนในห้องนั้นเหลือหนูกับแฟนหนู 2 คนขอย้อนกลับไปก่อนนะคะช่วงที่เราคบกันเรามีโทรคุยกันบ้างซึ่งตอนโฟกัสก็คุยกันทั่วไปมีคาสายเป็นทั่วไปจนเริ่มพูดเรื่องทะลึ่งขึ้นมานิดนึงแต่พี่เขาก็ไม่ได้พูดตรงๆหรอกค่ะอย่างเช่นหนูเห็นเพื่อนเล่นสนุ๊กกันหนูอยากเล่นเป็นเหมือนคนอื่นบ้างก็เลยถามพี่เขาว่าเล่นสนุ๊กเป็นไหมสอนหนูหน่อยพี่เขาก็บอกว่าเป็นแค่ก้มแล้วแทงแต่พี่ก็แทงอย่างอื่นเป็นนะมันก็เริ่มเข้าเรื่องประมาณนี้ค่ะกลับไปที่รีสอร์ทนะคะตอนแรกเขาบอกนอนกอดเฉยๆเพราะว่าไม่ได้เจอกันช่วง 2-3 วันพี่เขาไปค่ายหลังปิดเทอมเป็นค่ายเลี้ยงส่งม. 3 ห้องพิเศษเชิงกินเลี้ยงค่ะตอนที่เราอยู่ในห้องด้วยกันก็มีกอดกันสักพักเขาดึงหนูไปนั่งตักพ่อหนูบอกว่าหนูเมื่อยหนูก็เลยนอนพักเพราะว่าหนูเพิ่งเรียนเสร็จแล้วเขาก็เอามากอดหนูขึ้นคอมแล้วก็มีล้วงนิดหน่อยซึ่งหนูก็คิดอยู่แล้วว่าถึงหนูจะเป็นคนทะลึ่งหรือว่าจะอยากมากแค่ไหนหนูก็ไม่ยอมอยู่ดีเพราะว่ามันไม่ใช่วัยของหนูซึ่งหนูรู้ตัวดีว่าถึงเขาจะขอหนูก็ไม่ให้อยู่ดีจนหนูลุกออกจากที่นอนแล้วบอกว่าพี่สาวจะมารับที่โรงเรียนค่ะไปส่งหน่อยเพราะหนูกลับไปทุกอย่างก็ยังเป็นเหมือนเดิมค่ะยังคุยกันเหมือนเดิมโทรเหมือนเดิมสักพักนึงพี่เขาเริ่มหายไปเรื่อยๆจนเราแทบไม่ได้คุยกันเลยเป็นช่วงปิดเทอมพอดีด้วยเพราะปิดเทอมไปได้ไม่กี่วันเขาหายไปเลยหนูร้องไห้เสียใจเพราะว่ามันเป็นรักครั้งแรกเลยคือตอนนั้นเราไม่ได้มีอะไรกันเลยนะคะแค่เกือบเฉยๆแต่หนูก็ไม่ให้ถึงจะใส่ถุงป้องกันหนูก็ไม่ให้พี่เขาหายไปแชทไม่ตอบหนูถามว่าหนูทำอะไรผิดหรือเปล่าพี่ลบไฮไลท์แท็กหน้า bioไบโอรูปโปรไฟล์ที่เป็นรูปหนูลบทิ้งหมดเลยหนูก็เลยพิมพ์ไปหาเพื่อนว่าหนูควรทำยังไงดีเพื่อนเลยแนะนำให้พิมพ์ว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้  หนูก็ทนไม่ไหวเพราะพี่เขาไม่ตอบสักทีทั้งที่เขาเพิ่งลงสตอรี่ไม่ถึง 1 นาทีและยังออนอยู่ สถานะใช้งานอยู่ หนูก็เลยรอเขาตอบไม่ได้ก็เลยพิมพ์ไปว่าหนูพอแค่นี้แล้วนะเลิกกันเถอะหลังจากนั้นไม่นานแชทไม่ได้ถูกขึ้นว่าอ่านแล้วแต่พี่เขาบล็อกหนูทุกช่องทางการติดต่อ IG ติ๊กต๊อกเบอร์โทร facebook แม้กระทั่งเกมก็ไม่เหลือให้หนูติดต่อเขาเลยหนูก็เลยแอบเสียใจร้องไห้แต่ไม่ได้บอกใครนอกจากเพื่อนสนิทหนูก็เลยออกไปขับรถเล่นกับเพื่อนๆอยู่กับเพื่อนๆให้เวลากับตัวเองจนหนูรู้สึกว่าเราก็แบบอยู่ได้นะแต่พอนึกไปนึกมาเราก็คิดถึงเขาและลืมเขาไม่ได้สักทีอย่างที่หนูบอกไปว่าหนูไปนั่งสวนสาธารณะกับเขาเกือบทุกวัน จนทุกวันนี้เราเลิกกันไปแล้วแต่หนูยังไปที่ที่เดิมทุกวันไปคนเดียวไปนั่งที่เราเคยนั่งด้วยกันทุกวันไปถ่ายรูปที่เดิมมุมเดิมๆถ่ายรูปเดียวแล้วกลับบ้านเหมือนจะไปเช็คอินประจำวันเหมือนกับว่าถ้าหนูไม่ได้ไปแล้วหนูจะนอนไม่หลับซึ่งมันอยู่ไกลบ้านหนูมากแต่หนูก็สู้ออกไปทุกวันเพื่อไปนั่งตรงนั้นที่ที่หนูกับพี่เขาเคยนั่งด้วยกันก่อนหน้านี้มีเพื่อนหลายคนเตือนหนูแล้วว่าพี่เขาไม่ค่อยดีแต่หนูก็ไม่ได้ฟังเขาเพื่อนบอกว่าไม่เป็นไร ถือว่าเราได้รู้แล้วทุกวันนี้หนูก็เลิกกับเขาไป 2 อาทิตย์แล้วแต่หนูก็ยังรู้สึกเสียใจอยู่แต่ไม่ได้ร้องไห้ออกมายังใช้ชีวิตได้ปกติไม่ได้ร้องไห้เหมือนคนปกติทั่วไปแต่ข้างในใจยังคิด ยังไปสวนสาธารณะทุกวันตลอด 2 อาทิตย์ทุกอย่างที่อยู่ที่นั่นยังเหมือนเดิมแม้กระทั่งขยะที่หนูเคยทิ้งน้ำที่หนูเคยซื้อให้พี่เขาแล้วพี่เขาทิ้งตรงนั้นก็ยังอยู่จนมองกลับไปแล้วรู้สึกเหมือนอยากเก็บมันกลับบ้าน