สวัสดีครับ ตอนนี้ผมเจอความมืดมนของชีวิตเล่นงานหนักมากเลยครับ เกิดมายังไม่เคยเจออะไรที่แย่เท่านี้มาก่อน 
คือ คนในบ้าน ที่เป็นแม่ของผม (อายุ 65) ตรวจเจอมะเร็งปากมดลูกครับตรวจเจอมาตั้งแต่วันที่ 22 ก.พ 68 แต่ตอนนี้ยังไม่ทราบระยะ และการกระจายตัว ทราบเพียงว่าพบเชื้อที่ยืนยันว่าเป็นมะเร็งปากมดลูกเท่านั้น ซึ่งหมอกำลังนัดตรวจละเอียดอีกรอบวันที่ 1 เม.ย 68 ที่จะถึงเพื่อเตรียมความพร้อมในการผ่าตัด ตัดมดลูก ช่วงกลางเดือนเมษายนครับ และรอคิว MRI กับ TC scan ก็ราวๆ ปลายเดือนเมษายนเลยครับ ที่บ้านไม่ได้มีรายได้มากหาเช้ากินค่ำทั่วไปครับก็เลยมีแค่ สิทธิบัตรทอง 30 บาทครับ แต่อย่างน้อยผมก็ดีใจที่ตอนนี้แม่ยังแข็งแรงปกติกินอิ่มนอนหลับ น้ำหนักไม่ลด ไปตลาดซื้อของทำกับข้าว หัวเราะเฮฮาใช้ชีวิตปกติได้ ไม่ท้อจิตใจแข็งแกร่งมากๆ แต่ก็มีบ่น ปวดท้องแสบท้องน้อยบ้างเป็นบางที ปวดเมื่อยที่ก้นบ้างเป็นบางครั้ง แต่ตอนนี้ผมเครียดมากทั้งการงานและการใช้ชีวิตประจำวันพังทลายไม่สู้ดีเลยครับ แอบร้องไห้ตลอด ทำไมจังหวะชีวิตของคนเรามันช่างโหดร้ายแบบนี้ ผมควรปฏิบัติตัวหรือวางตัวยังไงกับเรื่องนี้ครับไม่ไหวท้อแท้หมดกำลังใจมากๆแล้ว ทั้งชีวิตมีแค่แม่คนเดียวแม่ผมเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวพี่เลี้ยงดูลูกคนหนึ่งมาด้วยความลำบาก แต่ทำไมโชคชะตาถึงกำหนดให้เขามาเจอเหตุการณ์แบบนี้ครับ
ทุกวันนี้ผมนั่งเหม่อลอยนั่งคิดว่าเวลาเหลืออีกเท่าไหร่กันนะผมอยากหลุดพ้นจากช่วงเวลานี้สักทีมันทรมานมากๆ
ใครพอจะทราบแนวทางลำดับการรักษาของแพทย์ บ้างไหมครับว่าลำดับต่อไปเค้าจะทำอะไรอีกบ้างครับ
หรือใครมีประสบการณ์คนรอบข้างของตัวเองรอดพ้นโรคมะเร็งจากการรักษาของโรงพยาบาลของรัฐ มาแชร์ให้อ่านเพื่อเพิ่มความหวังบ้างไหมครับ
หรือ ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องไปพบจิตแพทย์