จขกท.ในฐานะเด็กจะขึ้นม.3 คนนึงพอมองย้อนไปตัวเองในตอนเด็กก็รู้สึกผิดมาตลอด
- มีครั้งนึงตอนป.3 แม่ส่งไปเรียนพิเศษ พี่ที่สอนเขาใจดีมากและสอนดีสุดๆ แต่วันนึงจขกทเขียนคำตอบผิดแล้วพี่เขาให้แก้ แล้วจขกท.ก็ร้องไห้งอแง-ชักดิ้นชักงอกลางพื้น หลังจากนั้นก็ลืมความทรงจำตรงนี้ไปเลยว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ได้ขอโทษพี่ติวเตอร์ไหม? แล้วก็ลืมไปเลยว่าต่อจาหนั้นได้ไปเรียนต่อไหม แต่มันทำเอารู้สึกแย่มาก อยากย้อนกลับไปตีตัวเองตอนเด็กมาก อยากขอโทษแต่ว่าที่สอนพิเศษย้ายที่ไปแล้วแล้วก็ไม่รู้แล้วว่าเขาไปเปิดที่ไหน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ส่วนที่ว่าทำไมเราลืม ก็ไม่แน่ใจว่าระหว่างเพราะว่าเรารู้สึกผิดมากจนสมองมันสั่งให้ลืม หรือ เพราะมันเป็นตั้งแต่ตอนเราเด็กมากเราเลยจำไม่ได้ก หรือทั้งสอง
- ตอนป.4 รร.ที่เคยอยู่ปิดเพราะมีนร.น้อย พอป.5 เลยต้องย้ายรร. ตอนนั้นโควิดพอดีเลยต้องเรียนออนไลน์ ไม่ได้รู้จักเพื่อนในห้อง พอขึ้นป.6 ไปเรียนที่รร. เราก็ไม่สนิทกับใครเลย แล้วคราวนี้ดันไปชอบเพื่อนคนนึงในห้องแต่ไม่สนิทก็พยายามเรียกร้องความสนใจหลายอย่างจนครั้งนึงที่รู้สึกผิดที่สุด ก็คือ เราเอาสมุดมาเป็นสมุดจดการบ้านกับไดอารี่แต่เราตัดสินใจเขียนนิสัยของเพื่อนแล้วเขียนแบบแย่ๆมีแค่ตัวเขากับไม่กี่คนในห้องที่เราเขียนดีๆ แล้วมีเพื่อนคนนึงในห้องเห็นจขกท.เขียนแล้วแย่งไปอ่าน แล้วพอเห็นว่าเนี่ยเขียนแย่ๆก็เลยเอาไปให้เพื่อนดูจนทุกคนได้อ่านหมด โดยบอยคอตต์ไปวันนึง หลังจากนั้นก็เคลียร์กับทุกคน ทุกคนก็กลับมาปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่มันทำให้รู้สึกผิดสุดๆยิ่งคิดไป นี่ทำไปทำไม ทำไปเพื่ออะไร เขียนเรียกร้องความสนใจไปเพื้ออะไร ทำตัว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สันดานเสีย
- ม.1 ช่วงที่เรียนแรกๆได้อยู่ห้องเดียวกับเพื่อนที่มาจากห้องเดียวตอนป.6 นั่งด้วยกัน แต่วันนึงมันมีสอบท่อง แล้วมันบอกว่าครูเขาเรียกเราไปสอบ ตอนนี้ก็ยังงงและจำไม่ได้เลยว่าทำไมถึงทำอย่างงั้น แต่เผลอไปตบหน้าเพื่อน นั่นคือสิ่งที่hiaสุดๆ โคตรรู้สึกว่าตัวเองอารมณ์ร้อน, ทำร้ายเพื้อนโดยไม่มีเหตุผล(ถึงมีเหตุการณ์-เหตุผลก็ไม่ควรทำ), ฯลฯ ตอนนั้นได้แต่รู้สึกแย่กับตัวเอง ร้องไห้เพราะรู้สึกผิด-เสียใจ มันก็ตึงใส่เราไปหลายอาทิตย์แล้วดันนั่งด้วยกันอีก แล้วแม่มันเคยชมรมเราว่าเราวาดรูปสวยยิ่งรู้สึกผิดที่ไปทำลูกเขาทั้งที่ลูกเขาไม่ได้ผิดแล้วก็ดีกับเราด้วย หลังจากนั้นก็ค่อยๆกลับมาปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นเวลาครูแนะแนว ครูสังคม หรือครูสุขจะชอบสอนเรื่อง "ความรุนแรง" ในบางครั้ง ถึงแม้มันจะไม่ได้พูดอะไรแต่ก็ยิ่งทำให้เรารู้สึกผิด-รู้สึกแย่กับสิ่งที่เคยทำในอดีต

ตอนเด็กๆรู้สึกว่าตัวเอง toxic เหมือนไม่ได้รับการสั่งสอน ทั้งที่ครอบครัวก็เต็มไปด้วยความรักความอบอุ่น ครอบครัวเราไม่เคยทำร้ายร่างกายกัน ไม่ได้ toxic แต่หลายๆเหตุการณ์มันก็ทำให้เรารู้สึกผิดและสอนให้เราใช้สติกับเหตุผลเยอะๆ และกลายเป็นคนที่ดีขึ้น (อย่างน้อยก็กล้าพูดได้เต็มปากว่าเป็นคนที่ดีกว่าตอนเด็กๆเยอะสุดๆๆ) ถึงมันจะผ่านมาแล้วและไม่มีใครพูดถึงมัน หลายๆคนเขาก็ลืมเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นไปนานแล้วแต่ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องความรุนแรง, คน toxic หรือ เด็กเอาแต่ใจ มันจะแทงใจดำเราเสมอ ไม่รู้เหมือนกันบางครั้งก็อยากลืมมันให้พ้นๆไป ไม่อยากจำแล้ว เราใช้ชีวิตได้ปกติแต่หลายๆอย่างตอนจะนอน มันจะชอบแฟลชแบ็กเหตุการณ์หลายๆอย่างที่เคยทำตอนเด็กจนนอนไม่หลับบางครั้ง บางทีก็อยากมี time machine จะได้ย้อนอดีตไปแก้ได้