ไม่รู้จะระบายกับใคร ขออนุญาตระบายความรู้สึกในนี้นะคะขอกำลังใจหน่อยค่ะ รู้สึกเหมือนแตกสลายอยู่ซ้ำๆไม่รู้จบ อยู่ที่ทำงานก็เป็นสนามอารมณ์รองรับอารมณ์เจ้านาย แต่ก็ต้องเหมือนสบายดีให้พ่อแม่สบายใจ ไม่สามารถอธิบายความเจ็บปวดนี้ให้ใครฟังได้เลย ชีวิตรักก็ไม่ค่อยดีนักกลับบ้านมาก็เจอแต่หัวข้อtoxicรายวัน พยายามเข้าอกเข้าใจว่าเขาคงเหนื่อยเลยเผลอทำสีหน้าและคำพูดที่ไม่น่ารักออกมา แต่เราเองก็เจ็บเหมือนกัน แต่ก็ต้องแกล้งทำเป็นเหมือนไม่เป็นไร ต้องเข้มแข็งและแอบไปร้องไห้คนเดียวอยู่บ่อยๆ