​เราไม่รู้ทำยังไง แม่เรา เวลาพูดอะไรด้วยตอบไม่ตรงคำถามเลย ตอบเราคุนกับแม่คุยไม่รู้เรื่องเลยค่ะ😥 เช่นแกใช้ให้เราไปเอาของ เขาจะพูดประมาณว่า 'เอาเกงยีนส์สีฟ้าให้แม่หน่อย' ​แล้วเราถามเขาไปว่า "อยู่ไหน"   'สีฟ้า'  "อยู่ตรงไหน"  'สีฟ้า ข้างบน'  "แล้วอยู่ตรงไหนอ่ะ"  '...  หน้าห้องน้ำนั้น สีฟ้า'  แบบ😭 เป็นแบบนี้ทุกคนรั้ง ต้องถาม ต้อง​ย้ำ เครียดมากต้องพูดหลายๆรอบ ​แล้วเราเปนคนขี้รำคาญด้วย แต่จะเมินก็รู้สึกแย่ แต่เอาจริงถึงเมินไปก็พูดอยู่อย่างนั้น เวลาอยากจะเคลียเรื่องอะไรซักอย่าง จะชอบหาเรื่องอื่นคุยแทน เปลี่ยนเรื่องไรเรื่อย หรือาจเพราะเราหรอ😥 แล้วแกเป็นคนอารมณ์ร้อน  ครั้งนึงตอนนั้นเราทำหนังสือหาย แกรู้แกวีนมาก ดังทั่วบ้าน โทรไปถามเพื่อนเผื่อเพื่อนเจอหรือเห็น แล้วทำเหมือนโยนความผิดให้เพื่อน สรุปครูเราเอาไปตรวจ เราอายมาก😭 แกเป็นคนเสียงดังอยู่แล้ว แบบคนใต้อ่ะ พูดทีนึกว่าคุยกับคนข้างบ้าน ดังมาก🥲 เราชอบอยู่เงียบๆ แต่แกพูดไม่หยุด เรื่องอื่นไม่ว่าไรเลย แต่นี่พูดแต่เรืองเสียหายๆ แล้วเราเป้นคนได้ยินไรแล้วชอบคิดตาม เครียดมาก​ พูดอะไรไม่คิด ​กินอะไรไม่เก็บ ตั้งเอาไว้  ชอบซื้อของถูกลดราคา ที่ใกล้หมดอายุมาใว้เยอะๆ แล้วกินไม่หมด แล้วกินอะไรไม่ดูวันหมดอายุ ฮือ แล้วเป็นคนที่เก็บตังค์ไม่อยู่เลย มีแล้วต้องใช้ เงินแล้วต้องหยิบ (แบ้งค์เท่านั้น) เอาตังเราไปหลายรอบมาก😭 เคยเอาเงินที่เราสะสมไว้พันกว่าๆ🥲 เราเสียใจมาก ​โคตร​เสียความรรู้สึกอ่ะ อ้างว่าขอเอาไปใช้ก่อนเดี๋ยวคืน ตอนนี้นถึงตอนนี้ยังไม่ได้คืนซักบาทเลยค่ะ😭 ชอบหยิบเงินไปเลย ไม่ขอ ไม่ถาม ไม่สน จิ๊กไปเลย เราควรโกรธแม่ดีมั้ย เราไม่เป็นไรตลอด เหมือนแม่ไม่แคร์ความรู้สึกเราเลยค่ะ🥲​ ชอบผลัดวันประกันพรุ่งเราด้วย นัดกันจะไปหัดขับมอเตอร์ไซค์หลายรอบแล้ว ไม่ได้ไปสักที หว่าจะได้ได้ขับน่าจะ18ก่อนดูแล้ว เขาพูดไม่ดีกับเราสารพัดเลยค่ะ😭 เราเก็บไปคิด ไปนอนร้องไห้คนเดียวตลอดเลย หนูมันทำไม หนูขอโทษ รู้สึกเป็นภาระของแม่มาตลอดเลย แต่ก็พยายามเข้าใจ ไม่ชินสักทีเลยค่ะ คำพูดมันเหมือนมีดมีดที่แทง พอป้องกันด้วยเหล็ก ก็เอาขวานคมๆ มาจามจนเปิด หนูไม่ได้อยากตายเลย แต่หนูไม่อยากมีชีวิตแบบนี้ ฮือ😓 ขอบคุณคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ เหมือนกับคุณรับฟังเรื่องของเรา มันอัดอั้นมาเป็นปีๆแล้ว😥 ขอพื้นที่ให้เด็กคนนี้ระบายหน่อยนะคะ พี่ๆ พอจะให้คำปรึกษาอะไรกับหนูพิมพ์ได้เลยนะคะ🙏🤍