แมลงตัวน้อยสีขาวๆฟูๆ
.
ถูกจัดอยู่ในประเภทของศัตรูพืช ไม่เป็นไรนะครับ ท่านใดจะฆ่ามันด้วยเหตุผลทางการเกษตรผมก็ไม่ว่า แค่เล่าให้ฟัง
.
หลังบ้านผมมีต้นไม้อยู่ชนิดนึงครับชื่ออะไรก็ไม่รู้แหละ รู้แค่ว่ามันมีความสำคัญอย่างมากต่อแมลงประเภทนึงคือเพลี้ยไก่แจ้ หรือที่คนเหนือ คนเมืองเรียกว่าแมงข้าวตอก มันจะมาวางไข่เพาะตัวอ่อนที่ต้นไม้ชนิดนี้ทุกปี และมันจะขยายอาณาเขตออกไปสู่ต้นไม้อื่นๆ มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่สภาพของแต่ละปี
.
ที่เห็นขาวๆนี่เป็นแค่ตัวอ่อนนะครับ มันยังมีร่างแปลงอีกร่างซึ่งตอนนี้ผมตามถ่ายรูปยังไม่ได้เป็นผีเสื้อปีกกลมๆสั้นๆสีเขียว เมื่อถึงเวลามันก็จะลอกคราบสุดท้ายกลายเป็นตัวเต็มวัย
.
ในร่างนี้คือขาวๆฟูๆ คนเมืองเอาไปคั่วกินเป็นอาหารได้ แต่ผมไม่เคยกิน
.
ในปีที่มันมีจำนวนมากมันจะมากจริงๆ ขนาดที่ว่าต้นลิ้นจี่ต้นนึงแหงนหน้าขึ้นไปดูท้องใบจะรู้สึกว่าต้นไม้กลายเป็นสีขาว
.
บ้านที่ผมอยู่ ด้านหน้าติดถนน อีกสามด้านเป็นสวน มีการพ่นสารเคมีทางการเกษตรอยู่เสมอๆ เป็นไปได้ยากที่จะมีแมลงทั้งที่มนุษย์คิดว่าอยู่ในประเภทดีและประเภทที่มนุษย์คิดว่าไม่ดีจะมีโอกาสใช้ชีวิตหรือขยายพันธุ์ได้ เหลือบ้านของผมเป็นป่าผืนสุดท้าย เป็นที่พักพิงของแมลง
.
ผมปล่อยให้มันอยู่ตรงนั้น เวลาเราเข้าไปใกล้หรือจับใบไม้ขึ้นมาดูมันจะกระโดดหนีเสียงดังเกรียวกราว เป็นอาณาจักรเล็กๆของหมู่แมลง ผมอยู่ที่นี่มา 23 ปี พวกมันก็มาทุกปี เป็นเหมือนปฎิทินหรือตัวแทนของช่วงเวลา เป็นคำทักทายแห่งฤดูกาล
.
มันอาจจะไม่มีประโยชน์หรือเรียกได้ว่าไร้ค่าในสายตาของผู้คนโดยทั่วๆไป ผมก็ยอมรับในจุดนี้แหละ แต่มันก็มีชีวิต มีวิญญาณเหมือนพวกเรา มันอยากจะรอดเพื่อตัวมันเอง เพื่อพวกพ้องและเผ่าพันธุ์ มันขอโอกาสเล็กๆในการดำรงอยู่ ถ้าไม่หนักหนาเกินไปก็หยิบยื่นพื้นที่เล็กๆให้มันบ้าง
.
ในวันหนึ่งทั้งเราและเหล่าแมลงพวกนี้ก็จะดับสูญไปด้วยกัน