เราเป็นนักเรียนค่ะ ทำงานพาร์ทไทม์ร้านขายของกิน ทำมาได้ 1 ปีนิดๆ แล้วค่ะ ช่วงแรกๆ มีความสุขค่ะ หลังๆ มาขี้เกียจ ยิ่งช่วงต้นปีสังเกตชัดเจนมากว่าขี้เกียจมากๆ ถึงขั้นลาเอาๆ จนได้สังเกตว่าสาเหตุมาตากอะไร สรุปคือ เพื่อนร่วมงานค่ะ เพื่อนร่วมงานเราอายยุเยอะกว่าเรามาก 26+ (เราอายุน้อยสุดในร้าน) ตอนแรกเราไม่ได้สังเกตพฤติกรรมพวกเขาเท่าไหร่ค่ะ จนรู้สึกเหนื่อย ขี้เกียจ เลยสังเกตทุกๆ อย่าง คือพวกเขาเอาเปรียบเราค่ะ เอาเปรียบหลายอย่าง หลายแบบเลย บางทีก็แอบกลับที่พักก่อน ทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาเลิก กลับก่อนประมาณ ครึ่งชม.- 1 ชม. (เราทำตอนดึกๆ เจ้าของร้านจะนอนก่อนแล้ว ถึงเวลาใครเลิกก็กลับเลย) (กะเรามีทั้งหมด 3 คน รวมเราซึ่งสองคนนั้นเขาเป็นแฟนกัน อาศัยด้วยกัน) บางทีไปห้องน้ำนานๆ ให้เราขายคนเดียว ตอนทำงานก็ไม่ยอมกวาดร้าน ทำความสะอาด เรารับจบตลอด กลับบ้านช้าตลอดเพราะทำเอง ไม่ได้ทำแล้วรู้สึกไม่กล้ากลับ ตอนแรกเราไม่สังเกตเลยไม่รู่ค่ะว่าเขาเอาเปรียบ เพราะเขาเป็นแบบนี้มานานมากๆ แล้ว เราเองไม่เคยสังเกต เพิ่งมาสังเกตเดือนที่แล้วนี้ ยิ่งรู้ยิ่งไม่อยากไปทำงาน ไม่อยากโดนเอาเปรียบ ไม่กล้าบอกเจ้าของร้านด้วย รู้สึกจะเป็นลูกรักด้วยแหละ
อยากได้วิธีจัดการความรู้สึกค่ะ เหนื่อย อยากทำงานที่นี้ต่อ เจ้าของร้านดูแลดีนะ แต่ตอนนี้เหนื่อยกับเพื่อนร่วมงาน รู้สึกอคติไปแล้ว
ไม่อยากไปทำงานเพราะเพื่อนร่วมงาน
อยากได้วิธีจัดการความรู้สึกค่ะ เหนื่อย อยากทำงานที่นี้ต่อ เจ้าของร้านดูแลดีนะ แต่ตอนนี้เหนื่อยกับเพื่อนร่วมงาน รู้สึกอคติไปแล้ว