สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากปรึกษาทุกคน

ผมเป็นครูในโรงเรียนชั้นนำที่พูดชื่อ ทุกคนก็รู้

พอดีแม่ผมพึ่งจะรู้ว่าเป็นครูที่นี่ไม่มีบำนาญครับ แกเลยบ่นผมว่าเป็นครูที่นี่ทำไม!
ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรหรอก เพราะสอนที่นี่ก็สนุกดี นักเรียนน่ารัก สอนเรื่องยากๆแป๊ปเดียวก็เข้าใจ เพื่อนร่วมงานช่วยเหลือกันไม่มีการเมือง
ขออะไรหัวหน้าได้หมดไม่ขัด งบประมาณเยอะถ้ามีเหตุผลดีซื้ออะไรก็ได้ เงินเดือนจะพอๆกับอ.มหาลัย ได้งานที่ท้ายทายตลอดเวลาและนั่นทำให้ตัวเองเก่งขึ้นเรื่อยๆ และไม่มีเอกสารประเมินแบบครูสพฐ.ทั่วไป โดยรวมผมค่อนข้าพอใจกับศักยภาพตนเองที่ก้าวหน้ามากขึ้น และได้ทำในสิ่งที่ชอบมากๆในโรงเรียนนี้

มีข้อเสียบ้างคืองานเยอะ ในกรณีผมเดือนนึงมีเสาร์อาทิตย์เฉลี่ยคือ1.5ครั้ง และอย่างที่พูดไม่มีบำนาญ

ที่ผมกังวลก็คือเรื่องบำนาญนี่แหละ

ช่วงนี้แม่ผมพึ่งเข้าโรงบาล บิลเป็นหมื่น แต่แม่เป็นข้าราชการเกษียน ทำให้จ่ายจริงไม่ถึงพัน
ผมตกใจมาก พลันคิดถึงตัวเองตอนอายุเท่าท่านว่าเราอาจไม่มีเงินมาดูแลตัวเองแบบแม่ที่มีเงินเดือนเข้าเกือบสี่หมื่นทุกเดือน

การเป็นครูที่นี่นั้นดี เป็นความภาคภูมิใจของผม แต่พอคิดถึงเรื่องเกษียนขึ้นมาทำให้ผมเริ่มไม่แน่ใจ

แผนเกษียนที่ผมวางไว้หากเป็นครูที่นี่ต่อคือ เงินเกษียนก้อนที่จะได้คือประมาณ 4 ล้าน ถ้าจะอยู่ถึง 80 ไม่พอแน่ ต้องสอนพิเศษ และ เปิดร้านทำงานเฉพาะทาง (ด้วยทักษะที่ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ) น่าจะได้รายได้ประมาณสองหมื่นต่อเดือน แต่ต้องมานั่งกังวลว่าจะเป็นไปตามที่คิดไหม แถมผมยังไม่มีประกันสุขภาพแต่ถ้าไปเป็นครูสพฐ. ความกังวลนี้หายไปทันที ผมสามารถใช้ชีวิตอย่างสบายใจได้

สำหรับข้อเสียของการเลือกเป็นครูสพฐ.คือ งบประมาณเบิกยาก, ระบบประเมินที่แสนจะเหนื่อยยาก(ฟังเขามา) และ
ต้องไปเริ่มต้นที่เงินเดือนน้อยกว่าเดิมสามเท่า มีภาระผ่อนบ้าน(แต่พร้อมจะปล่อยกลับไปอยู่บ้านแม่ และยังไม่มีครอบครัว)

ผมอายุ 38 และคิดว่ามาถึงทางแยกของชีวิตแล้ว
จึงอยากขอข้อมูลและความเห็นของทุกท่านประกอบการตัดสินใจว่าควรอยู่ที่เดิมหรือไปสพฐ.ดีครับ