นิยายที่แต่งมา แต่งเพื่อเตือนกันและกัน
เพราะมองการเขียนนิยาย หน้าจะทำให้วัยรุ่นเข้าถึงง่าย
อาจจะถูกหรือผิด ขออภัยด้วยนะคะ!
ณ หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งในอินโดนีเซีย อาดัมเติบโตมาในครอบครัวมุสลิมที่เคร่งครัด บิดาของเขาเป็นอิหม่ามประจำมัสยิด ส่วนมารดาเป็นครูสอนศาสนา ด้วยพื้นฐานครอบครัวที่เข้มแข็ง อาดัมจึงถูกปลูกฝังให้ปฏิบัติตามหลักอิสลามตั้งแต่วัยเยาว์
แต่เมื่ออาดัมเติบโตขึ้น ความทะเยอทะยานก็ผลักดันให้เขามุ่งหน้าเข้าสู่เมืองใหญ่ เขาอยากหลุดพ้นจากชีวิตที่เรียบง่ายและใฝ่ฝันจะเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ อาดัมเรียนจบมหาวิทยาลัยด้านการเงินและได้รับโอกาสทำงานในบริษัทชั้นนำแห่งหนึ่ง ด้วยความมุ่งมั่นและฉลาดเฉลียว เขาสามารถก้าวขึ้นเป็นผู้บริหารในเวลาอันรวดเร็ว
แต่ในขณะที่อาดัมไล่ตามความฝัน ศาสนากลับกลายเป็นเพียงเงาจางๆ ในชีวิตของเขา เขายุ่งเกินกว่าจะและหมาดให้ครบห้าเวลา ซะกาตที่เคยบริจาคเป็นประจำก็ถูกลดความสำคัญลง เขาเริ่มใช้ชีวิตหรูหรา ทานอาหารราคาแพง และคบค้าสมาคมกับคนที่เห็นความสำเร็จทางวัตถุเป็นที่ตั้ง
จนกระทั่งวันหนึ่ง อาดัมได้รับข่าวว่ามารดาของเขาล้มป่วยหนัก ด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่ได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่มานาน เขาจึงรีบเดินทางกลับบ้านเกิดทันที
เมื่อถึงบ้าน มารดาของเขานอนอยู่บนเตียง ดวงตาอ่อนล้าแต่ยังเปี่ยมด้วยความเมตตา มือของเธอจับมือเขาแน่น "ลูก... เงินทองที่เจ้าหามา มีค่ามากกว่าศรัทธาหรือไม่?"
คำพูดของมารดาสะท้อนอยู่ในใจของอาดัมตลอดคืน เขามองไปรอบๆ บ้านที่เรียบง่ายของครอบครัว และเห็นความสงบสุขที่ตนเองเคยมองข้ามไป แม่ของเขาอาจไม่มีทรัพย์สินมากมาย แต่เธอกลับมีหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยศรัทธาและความสุขที่แท้จริง
หลังจากแม่จากไป อาดัมตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชีวิต เขาลาออกจากงานใหญ่โต และนำเงินที่สะสมไว้กลับมาพัฒนาหมู่บ้าน เขาสร้างโรงเรียนสอนศาสนา มัสยิด และศูนย์ช่วยเหลือผู้ยากไร้ ทุกวันเขาละหมาดอย่างครบถ้วน ศึกษาอัลกุรอาน และช่วยเหลือเด็กๆ ให้ได้รับการศึกษาที่ดีขึ้น
เสียงอะซานที่เคยเป็นเพียงเสียงผ่านหู กลับกลายเป็นเสียงที่เติมเต็มหัวใจของเขา อาดัมเรียนรู้ว่า ความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้วัดจากจำนวนเงินในบัญชี แต่คือการดำเนินชีวิตตามทางนำของอัลลอฮ์ และการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
สุดท้าย อาดัมค้นพบความสุขที่แท้จริง ไม่ใช่ในเมืองใหญ่ ไม่ใช่ในโลกธุรกิจ แต่ในความสงบของศรัทธา และการใช้ชีวิตเพื่ออัลลอฮ์
"ทางนำแห่งศรัทธา" (นิยายศาสนาอิสลาม)
เพราะมองการเขียนนิยาย หน้าจะทำให้วัยรุ่นเข้าถึงง่าย
อาจจะถูกหรือผิด ขออภัยด้วยนะคะ!
ณ หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งในอินโดนีเซีย อาดัมเติบโตมาในครอบครัวมุสลิมที่เคร่งครัด บิดาของเขาเป็นอิหม่ามประจำมัสยิด ส่วนมารดาเป็นครูสอนศาสนา ด้วยพื้นฐานครอบครัวที่เข้มแข็ง อาดัมจึงถูกปลูกฝังให้ปฏิบัติตามหลักอิสลามตั้งแต่วัยเยาว์
แต่เมื่ออาดัมเติบโตขึ้น ความทะเยอทะยานก็ผลักดันให้เขามุ่งหน้าเข้าสู่เมืองใหญ่ เขาอยากหลุดพ้นจากชีวิตที่เรียบง่ายและใฝ่ฝันจะเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ อาดัมเรียนจบมหาวิทยาลัยด้านการเงินและได้รับโอกาสทำงานในบริษัทชั้นนำแห่งหนึ่ง ด้วยความมุ่งมั่นและฉลาดเฉลียว เขาสามารถก้าวขึ้นเป็นผู้บริหารในเวลาอันรวดเร็ว
แต่ในขณะที่อาดัมไล่ตามความฝัน ศาสนากลับกลายเป็นเพียงเงาจางๆ ในชีวิตของเขา เขายุ่งเกินกว่าจะและหมาดให้ครบห้าเวลา ซะกาตที่เคยบริจาคเป็นประจำก็ถูกลดความสำคัญลง เขาเริ่มใช้ชีวิตหรูหรา ทานอาหารราคาแพง และคบค้าสมาคมกับคนที่เห็นความสำเร็จทางวัตถุเป็นที่ตั้ง
จนกระทั่งวันหนึ่ง อาดัมได้รับข่าวว่ามารดาของเขาล้มป่วยหนัก ด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่ได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่มานาน เขาจึงรีบเดินทางกลับบ้านเกิดทันที
เมื่อถึงบ้าน มารดาของเขานอนอยู่บนเตียง ดวงตาอ่อนล้าแต่ยังเปี่ยมด้วยความเมตตา มือของเธอจับมือเขาแน่น "ลูก... เงินทองที่เจ้าหามา มีค่ามากกว่าศรัทธาหรือไม่?"
คำพูดของมารดาสะท้อนอยู่ในใจของอาดัมตลอดคืน เขามองไปรอบๆ บ้านที่เรียบง่ายของครอบครัว และเห็นความสงบสุขที่ตนเองเคยมองข้ามไป แม่ของเขาอาจไม่มีทรัพย์สินมากมาย แต่เธอกลับมีหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยศรัทธาและความสุขที่แท้จริง
หลังจากแม่จากไป อาดัมตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชีวิต เขาลาออกจากงานใหญ่โต และนำเงินที่สะสมไว้กลับมาพัฒนาหมู่บ้าน เขาสร้างโรงเรียนสอนศาสนา มัสยิด และศูนย์ช่วยเหลือผู้ยากไร้ ทุกวันเขาละหมาดอย่างครบถ้วน ศึกษาอัลกุรอาน และช่วยเหลือเด็กๆ ให้ได้รับการศึกษาที่ดีขึ้น
เสียงอะซานที่เคยเป็นเพียงเสียงผ่านหู กลับกลายเป็นเสียงที่เติมเต็มหัวใจของเขา อาดัมเรียนรู้ว่า ความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้วัดจากจำนวนเงินในบัญชี แต่คือการดำเนินชีวิตตามทางนำของอัลลอฮ์ และการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
สุดท้าย อาดัมค้นพบความสุขที่แท้จริง ไม่ใช่ในเมืองใหญ่ ไม่ใช่ในโลกธุรกิจ แต่ในความสงบของศรัทธา และการใช้ชีวิตเพื่ออัลลอฮ์