กระทู้นี้ผมขอระบายเฉยๆนะครับ คือบ้านผมเป็นฐานะไม่ดีตั้งแต่ไหนแต่ไร ผมมีพี่ชายหนึ่งคน ทำตัวเละเทะติดหนี้พนันสร้างปัญหามากมาย แม่ผมเป็นหนี้หัวโตมากมายตั้งแต่ผมเล็กจนตอนนี้ผมโต ผมเห็นแม่ผมเครียดทุกอย่างเพราะแม่อยู่บ้านเดียวกับผม ซึ่งพี่ชายอยู่บ้านย่า ผมเห็นทุกอย่างครับแม่ผมเครียดแอบร้องไห้หนี้สินมากมายตั้งแต่ผมเล็กๆจนผมโตขึ้นผมกลายเป็นคนกลัวไปเลย กลัวที่จะทำอะไรทุกอย่าง กลัวที่จะทำให้แม่ผมต้องเสียใจแบบที่พี่ผมมันทำ และด้วยความที่พี่ชายผมมันสร้างหนี้มากมายให้แม่ตามเช็ดตามจ่ายให้ ผมกลับรู้สึกว่าตั้งแต่เล็กจนโตผมผิดพลาดอะไรไม่ได้เลยครับ กลัวไปหมดทุกอย่าง กลัวจะมีหนี้กลัวแม่ผมจะเสียใจ ผมกลับผิดพาดไม่ได้เลยครับแม้กระทั้งชีวิตวัยรุ่นผมแทบจะไม่ได้มีชีวิตแบบคนอื่น หรือสิ่งใดที่ผมจะอยากได้แบบชีวิตชายผมผมกลับต้องนึกต้องคิดก่อนเลยว่าแม่ผมเหนื่อยมาเยอะแล้ว ตลอด เหมือนมันฝังใจตั้งแต่เด็กไปแล้ว ผมควรทำยังไงดีครับ (พี่ๆช่วยพูดแทงใจแรงๆให้ผมกล้าทำกล้าคิดอะไรสักอย่างได้มั้ยครับ ) ผมมีที่ระบายได้แค่ในนี้เท่านั้นครับผมพูดแบบนักับแม่ผมไม่ได้ ตอนนี้อายุ 25 แล้ว กำลังทำงานอยู่ครับ เป็นปมหลักในชีวิตผมไปส้ะแล้ว
เหนื่อยจังเลยครับ ลูกคนเล็กไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นเลย