เช้าวันนี้ขับรถมาทำงานปกติ พอใกล้จะถึงตึก อีกแค่ 200 เมตรเท่านั้น ตรงนั้นเป็นทางม้าลายหน้ามหาลัยดังย่านอโศก ปกติตอนเช้าจะมีพี่ๆ ตำรวจจราจรมาช่วยโบกรถให้คนข้ามถนน คนก็จะขับไม่เร็วเพราะรถบางคันก็ชะลอเลี้ยวเข้ามหาลัย เราก็ขับช้าๆ ตามรถคันหน้าในเลนซ้าย เพราะเดี๋ยวก็ต้องเลี้ยวเหมือนกัน สักพักได้ยินเสียง ปุ้ก! ด้านท้าย มองกระจกเห็นมอเตอร์ไซค์ชนประตูหลังรถเราคาอยู่ ก็เลยต้องจอดลงมาดูแผล ลูกรักได้แผลยาวเป็นฟุตเลย ดีหน่อยที่ไม่ลึก พี่คนขี่ถามว่ามีรอยมั้ย เราก็บอกว่ารอยยาวเลยค่ะ ก็เงียบไปแป๊กนึง หายใจเข้าออกยาวๆ แล้วบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวเราเคลียร์ประกันเอง

ไม่ได้ใจดีหรือมีเงินถึงไม่เอาเรื่องนะ แค่ไม่อยากเสียเวลา อยากจะฝากถึงคนขี่มอเตอร์ไซค์นะคะ ขี่ให้ระวังๆ หน่อย พอเกิดอะไรขึ้นรถใหญ่เค้าไม่ได้รับได้หรอก เค้าแค่ไม่อยากเสียเวลา มากกว่านั้นคือชีวิตพวกคุณเอง ลองคิดดูนะ ถ้ารถที่คุณไปชนไม่ใช่รถเก๋งแต่เป็นรถบรรทุกล่ะ โอกาสล้มไปใต้ท้องรถเค้าแล้วโดนเหยียบมีมากกว่า เพราะช่วงตัวรถมันมีช่องว่างเยอะและสูงด้วย และรถใหญ่ไม่ได้รู้สึกถึงแรงกระแทกนิดหน่อยจึงจะได้รอให้คุณลุกได้ก่อนแล้วค่อยไปต่อนะ จะปาดจะเบี่ยงอะไรถ้าไม่นึกถึงคนอื่นที่ร่วมใช้ถนนด้วยก็ให้นึกถึงตัวเองให้มากๆ เพราะถ้าแค่เจ็บเล็กน้อยก็ยังไม่เท่าไร ถ้าเกิดตายคนข้างหลังก็แค่ต้องทำมาหากินเลี้ยงปากท้องตัวเองต่อไป แต่ถ้าพิการล่ะ นอกจากครอบครัวจะต้องหากินเลี้ยงปากท้องตัวเองแล้ว ยังต้องมีภาระค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นจากตัวคุณด้วย กรณีของเราถ้ารถใหญ่เอาเรื่อง นั่นคือคุณผิดคนเดียวเต็มๆ ต่อให้เค้าแจ้งประกันแต่บริษัทประกันก็ไปเรียกเก็บกับคุณอีกทีค่ะ

จะซิ่งจะอะไรก็ให้นึกถึงครอบครัวและเงินในกระเป๋าให้มากๆ
อย่าคิดว่ารถใหญ่จะใจดีได้ตลอดนะคะ