มีความรู้สึกไม่ดีกับเพื่อน(รุ่นน้อง) เรารู้สึกว่าเรากับเพื่อนมีอะไรหลายๆอย่างที่เข้ากันไม่ได้ เราอยู่ด้วยแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีและรำคาญ บางครั้งเราก็รู้สึกถูกเอาเปรียบอยู่ด้วยแล้วมีแต่เจ็บตัว รู้สึกแย่มากแต่เพื่อนก็ยังขำรู้สึกแย่มากกว่าเดิม พอพูดตรงๆก็ไม่ฟังทำหูทวนลม
ชอบพูดจาแรงใส่ไม่ให้เกียรติกันเลย ที่เราเข้าหาก็เพราะสงสารเห็นว่าเป็นซึมเศร้า ไม่อยากให้อยู่คนเดียว
แต่พอนานๆก็เริ่มพูดจาด้านลบใส่เรา เรียกร้องความสนใจจะให้เราอยู่ด้วยจะให้เรามาตามใจนั่นนี่พอไม่ได้ดั่งใจก็จะฆตต.เราเองก็รู้สึกแย่อยากออกมาแล้ว ตั้งแต่โดนพูดจาแย่ๆใส่ สำหรับเรามันไม่ได้เป็นคนในครอบครัวจะมาให้ดูแลปานนั้นมันก็ไม่ได้ เพื่อนเริ่มดึงเราไปอยู่กับตัวเองพอเราจะไปทำงานอยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้นก็มาบอกว่าเราเพ้อฝันไม่เจียมตัว บอกว่าอยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว (ตอนแรกที่เราเข้าไปจุดนั้นทุกคนก็บอกว่าเราเป็นคนมีเงินแต่ไม่ถือตัวเลยที่จะมาคลุกคลีอยู่ในที่แบบนี้)พออยู่ด้วยกันนานๆเพื่อนก็เปลี่ยนไป ชอบว่าเราว่าใฝ่สูงฝันเกินตัวบ้างอะไรบ้าง(ทั้งๆที่เราก็ใช้ชีวืตามปกติในแบบของเรา)เหมือนพยายามดึงเราไปอยู่ในสังคมของตัวเองพอเราจะออกมาก็หาเรื่องว่าเรา จนตอนนี้เรารู้สึกไม่สงสาร ไม่เห็นใจ และไม่อยากจะสนใจเลยด้วยซ้ำ
เรากำลังออกมาจากจุดนั้น ตอนนี้เราเห็นแก่ตัวเองมากขึ้น เพราะอยู่ที่นั่นมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย มีแต่จะดึงกันไปล่มจม เราคิดนะว่าเราเห็นแก่ตัวมันผิดด้วยหรอวะ
ถ้าเราจะสงสารใครก็ควรสงสารและเห็นใจให้ถูกคนเพราะถ้าเราสงสารผิดคนแล้วเอาตัวเองไปอยู่จุดๆนั้นมันมีแต่จะแย่มากขึ้น