วันนี้เป็นวันที่เราตัดสินใจว่า เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว ทำไมถึงเป็นวันนี้อ่ะหรอ เราอายุ 24 เป็นหนี้มากมายเลย เราหาทางออกไม่ได้แล้วไม่อยากเป็นภาระครอบครัวไปมากกว่านี้ คิดว่าการจากโลกนี้ไปคงดีกว่า ไม่เป็นภาระใครทั้งสิ้น แต่เราก็แอบเสียดายชีวิตตัวเองมาก เราถูกเลี้ยงโดยการตามใจมาตั้งแต่เด็ก อยากได้อะไรเราก็ได้ อยากเรียนที่ไหนเราก็เลือกได้ อยากกินอะไร อยากไปเที่ยวไหนเราก็ได้ไป เรามีครอบครัวและญาติพี่น้องที่ดีกับเรามาก เรามีแฟนเป็นนักเรียนนายร้อยคบกันมา 4 ปีแล้ว แฟนเราอยู่ข้างเราตลอด แม้ในวันที่เค้ารู้ว่าเราติดการพนัน เค้าก็ยื่นมือเข้ามาช่วย ช่วยให้เราเลิกเล่น ช่วยให้เงินเรามาใช้หนี้ ทั้งๆที่เค้าก็ไม่ได้เงินเดือนมากมาย เราพึ่งเรียนจบพยาบาลมา และพึ่งทำงานได้ 2 เดือน เพื่อนร่วมงานดีมาก สอนงานเราอย่างใจเย็น หัวหน้างานก็ดีมากๆ วันที่เราเครียดเพราะเลิกซึมเศร้าที่เราเป็นกำเริบ เค้าก็ให้เราลาโดยที่เข้าใจเรามากๆ เราเป็นซึมเศร้ามาตั้งแต่เรียนมหาลัยปีแรก เพราะโดนแฟนเก่าทำร้ายร่างกาย + นอกกาย นอกใจเป็นสิบๆครั้ง เราเลยต้องรักษามาต่อเนื่อง พอผ่านมาช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา เราเลิกกินยาเพราะคิดว่าตัวเองอาการดีขึ้นมากแล้ว เราเข้าไปรู้จักการพนัน นั้นแหละคือจุดเปลี่ยนชีวิตเรา เราเป็นหนี้ 300000 ภายในเวลา 6 เดือน ทั้งหมดเป็นหนี้นอกระบบ ที่ไม่สามารถเจรจาได้เลย เราพยายามคุยแล้ว ตั้งใจจะทำงานมาผ่อนคืนให้เค้า แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่ยอม วันนี้เป็นวันที่เราต้องหาเงินมาคืนเค้าให้ได้ 200000 บาท แต่ตอนนี้ทั้งตัวเรามี 2000 บาท ใครๆอ่านก็คงคิดว่าชีวิตเราดีมากๆ ทำไมเอาตัวเองเข้าไปอยู่จุดนี้ได้ เราก็ยังถามตัวเองเหมือนทุกๆคน เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา เราได้กลับไปเจอญาติพี่น้องทุกคน หลานๆที่น่ารักของเรา เมื่อคืน เราได้กินอาหารที่เราชอบมากๆเป็นครั้งสุดท้าย เรารู้ว่าการตายแบบไหน จะทำให้เราตายได้แบบทรมานน้อยที่สุด เราตัดสินใจว่าจะไปคืนนี้จริงๆ เราไม่มีทางออกแล้ว เราเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว ที่เรามาตั้งกะทู้วันนี้เพราะเราอยากให้ทุกคนอย่าพาตัวเองเข้าไปอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุดแบบเราเลย ถ้าชีวิตพวกคุณมันดีอยู่แล้ว จงพอใจในสิ่งที่มี การพนันไม่เคยทำให้ใ หรือมีชีวิตที่ดีได้เลย เรามาคิดได้ตอนสายไปแล้ว แล้วเราไม่อยากเป็นภาระใครจริงๆ ขอบคุณทุกคนที่อ่านกะทู้ของเราจนจบ ถ้าเรายังไม่จากไป พรุ่งนี้เราอาจจะมาตอบกลับทุกคน