อยู่กินกับสามีเข้าปีที่9แล้วมีลูกกัน1คน ใช้ชีวิตผ่านมาดีบ้างไม่ดีบ้างสลับกัน ล่าสุดค่ะเมื่อวานตำรวจมาที่บ้าน เป็นคดีค้างเก่า เนื่องจาก4ปีที่แล้วสามีโดนจับคดีเสพยา ต้องรายงานตัวที่คุมประพฤติ แต่รายงานตัวไม่ครบเพิ่งมีหนังสือมาเมื่อ2เดือนก่อน ใบแรกเป็นหมายเรียกครั้งที่1 ใบที่2หมายเรียกครั้งที่2 ครั้งที่2เราชวนเค้าแล้วค่ะให้ไปรายงานตัวที่โรงพัก เค้าไม่ไปบอกเราว่าไม่เป็นไรหรอก เราก็เออช่างแม่_
พอเมื่อวานตำรวจมาเดือดร้อนกันใหญ่ทั้งผัวทั้งแม่ผัว แม่ผัวรีบหาทนาย เค้าจะเอา5000แม่ผัวบอกเอาไปหมื่นนึงเลยอย่าให้ลูกฉันติดคุกก็พอ เราเฉยๆค่ะ ไม่เดือดร้อนเพราะถือว่าฉันเคยชวนแล้วไม่ไปเอง พอรอบ3โดนหมายจับทำมาเดือดร้อนกัน พอตกกลางคืนแม่ลูกเค้านั่งคุยกัน พูดไปพูดมาบอกว่าถ้าไปรายงานตัวแล้วโดนจับแล้วจะมำไง หรือจะหนีไปให้ไกล ไปกันให้หมด สามีเรา เรา แล้วก็ลูก ซึ่งเรามีงานทำอยู่นะคะ ผัวไม่ได้ทำงานเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้าน แล้วรุ่งเช้าลูกเราจบ อ.3 ต้องรับบัณฑิตน้อย แม่ผัวพูดออกมาเราอึ้งค่ะ บอกผัวก็ผัวมึ_ ลูกเราเหมือนกัน จะโดนจับได้ไง งานหาใหม่เอา ลูกเราก็ไม่ต้องไปรับบัณฑิตหรอก ค่อยไปเอาย้อนหลังเอา ทุกคนค่ะ อึ้งจนร้องไม่ออกค่ะ รักลูกตัวเองพอเข้าใจได้ค่ะ แต่ตัวฉันยังมียายที่ต้องดูแล หน้าที่การงานกำลังไปได้ดี และมีลูกที่ต้องมีอนาคต มาตัดปัญหาให้ฉันพาลูกฉันหนีไปกับลูกคุณทั้งๆที่ฉันกับลูกไม่ได้ทำอะไรผิด ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่ผัวก็ดีนะคะไม่ได้เลวร้ายอะไร กระทบกระทั่งกันบ้างตามประสาแม่ผัวลูกสะใภ้ แต่เจอคำพูดนี้เข้าไปเมื่อคืนเราไปไม่ถูกเลยค่ะ