"นักปฏิบัติทั้งหลาย ที่ไม่ค่อยได้หลัก
ได้เกณฑ์ โลเลไป  สุดท้าย...
ก็เสียไปๆ

เพราะไม่มีใครผู้แนะนำสั่งสอน
ที่แน่นอน นี่ผมสั่งสอนที่เรียกว่าแน่นอน
ถอดออกมาจากหัวใจ ที่ได้บำเพ็ญมาแล้ว
ทั้งผิด ทั้งถูกถือเป็นครูเป็นอาจารย์ มาแนะนำสั่งสอนเพื่อนฝูงให้ถูกต้องดีงามโดยถ่ายเดียวเท่านั้น

เพราะผิดพลาด เราก็เคยผ่านมาแล้ว
สอนตั้งแต่สิ่งที่ถูกที่ดี ประกอบความพากเพียร คือสติ...การตั้งสตินี้ตั้งแต่พื้นๆ
ขึ้นไป จนกระทั่งถึงมรรคผลนิพพาน
ถึงขั้นอรหัตบุคคล ก็มีมหาสติมหาปัญญา
ติดแนบ อยู่...ในนั้น จึงเรียกว่า...
มหาสติ มหาปัญญา นี้เป็นธรรมสุดยอดที่จะสังหารกิเลสอวิชชา ให้ขาดสิ้นลงไปจากใจ
มีมหาสติ มหาปัญญาเป็นสำคัญ

สตินี้ เป็นพื้นฐานตั้งแต่ต้น
ผู้ใดตั้งสติได้ดี ผู้นั้น...ความเพียรจะสืบต่อ
เป็นลำดับลำดาไป การประกอบหน้าที่การ
งานใด ก็ตามไม่จำเป็นไม่ยุ่ง
มีตั้งแต่การตั้งสติพินิจพิจารณาภาวนา อยู่...
ภายในจิตใจของตน โดยสม่ำเสมอ

ใครอยู่ในฐานะใดแห่งการประกอบ
ความพากเพียร เช่นผู้เริ่มฝึกหัดเบื้องต้น
ต้องมีคำบริกรรมภาวนามากำกับจิตเรา
เพื่อ...จิตได้ยึด ได้เกาะคำบริกรรมนั้น
และคำบริกรรม ก็ต้องมีสติเข้าควบคุมตลอด
เวลานี้ เรียกว่า...ความเพียรที่ชอบธรรม

ถ้าขาดสติเสียเมื่อไร ความเพียรขาดเมื่อนั้น...
สติ เป็นพื้นฐานติดต่อสืบเนื่องของความเพียร
ไปโดยลำดับ จากผู้ที่ไม่เผลอสติ
ถ้าเผลอสติเมื่อไร ความเพียรก็ขาดเมื่อนั้นๆ ให้พากันจำเอาไว้ นักปฏิบัติทั้งหลาย."
_______________________________________
องค์หลวงตามหาบัว  ญาณสัมปันโน.
เทศน์อบรมพระวันเข้าพรรษา ณ วัดป่าบ้านตาด
๒๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ (ค่ำ) www.luangta.com
#พระมหาเจดีย์ศรีแสงธรรมวิสุทธิมงคล