ขอถามทุกคนที่เขามาอ่านถ้าเจอแบบเราจะทำไง เราทำงานอยู่ร้านอาหารเป็นร้านเล็กๆที่รับทำข้าวส่งโรงงานหรือโรงเรียน ต้องตื่นตี3ทุกวันไปทำงานกลับเที่ยง แรกๆกลับเที่ยงหลังเจ้านายมักจะให้อยู่กลับ บ่ายบ้างบ่ายสองบ้างแต่ก็ได้ค่าจ้างเท่าเดิมคือ300 บ้างครั้งก็โทรมาเรียกไปช่วยงานต่อตอนดึกแต่ก็ไม่ได้ค่าแรงเลย แรกๆที่ไปเพราะงานนี้น้าของแฟนเป็นคนหาให้เกรงใจตลอด พอนานเข้าเราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรากำลังโดนเอาเปรียบเพราะกับคนอื่นเขาไม่เรียกใช้เลยเรียกแต่เราเขาบอกคนอื่นก็มีหน้าที่ของเขา ในร้านเรามีหน้าที่เตรียมของไว้ทำกับข้าวช่วยตักพัดกับข้าวนิดหน่อย เก็บแล้วก็ล้างของเก็บร้านหลังเลิกงานซึ่งทั้งหมดเราทำคนเดียว เราต้องอยู่กับเจ้านายตลอดอะไรทำไม่ทันก็จะโดนบ่นซึ้งบ้างทีเวลาเจ้านายสั่งก็จะสั่งที่เดียวพร้อมกันพอเราทำไม่ทันก็มาบ่นมาด่าบ้างครั้งโดนตีก็มีเราเป็นเด็กอายุแค่23.แล้วยังเพิ่งมาทำไม่นานคนอื่นเขามาทำเป็นปีๆแล้วเขาก็ต้องทำเป็นเป็นธรรมดา บ้างครั้งโดนบ่นโดนว่าบ่อยๆมันมีอารมณ์แบบเรามาทำอะไรอะเราทำไม่ถูกใจขนาดนั้นเลยหรอแล้วทำไมไม่ใช้คนอื่น
บ้างครั้งเราก็ทนไม่ไหวมีเถียงกับไปบ้างแต่กายเป็นว่าเขากับยิ่งว่าเราหนักว่าเดิม เอาจริงรู้สึกเสียสุขภาพจิตมากเลยคะเพราะบ้างเรื่องเราไม่ได้ผิดหรือเราไม่ได้ทำเขาก็จะมาโทษใส่เราหมดแล้วอ้างว่าเราเป็นคนเก็บร้านเราเป็นคนอยู่ร้านต้องรับผิดชอบทุกอย่างตอนนั้นในใจเราคิดรวมถึงความผิดคนอื่นด้วยหรอมันใช่หรอ ตอนนี้เครียดแค่คิดว่าต้องลุกไปทำงานเจอแบบนี้ซ่ำๆก็ไม่อยากลุกไม่อยากไปเลย ที่ทนทำอยู่เพราะคิดว่า
1 เกรงใจน้าของแฟนที่เขาอุตส่าห์หางานมาให้ทำ
2 ไม่มีงานรองรับถ้าเกิดออกขึ้นมาจริงๆ
3 เราไม่อยากให้คนมองว่าเราทำงานไม่ทนทำได้แปปก็ออก😢😢😢😢😥  ทั้งเหนื่อยทั้งเครีย