เราคุยกันมาจะเข้าเดือนที่เจ็ดแล้วค่ะ เรารู้จักกันจากผับ เลยขอคอนแทคไว้กะจะฟอลกันเฉยๆแต่เขาเป็นฝ่ายเข้าหาก่อนเลยได้คุยกันมาเรื่อยๆ ส่วนตัวเราเป็นคนชอบเที่ยวกลางคืนเขาก็รู้นะคะเลยมักจะชวนไปที่ห้องเขาบางครั้งก็มารับหลังจากเที่ยวเสร็จ แล้วเราก็มีอะไรกันทุกครั้งที่ไปหากันค่ะ เราอยู่ในเวลากลางคืนตลอดจนถึงบ่ายไม่ก็เย็นของวันนั้น หลังจากเสร็จอะไรกันเราก็นอนกอดกันไม่ก็หาอะไรดูหยอกล้อกันตามประสาเราสองคน แต่เรารู้สึกอึดอัดมากเลยค่ะมามองๆย้อนหลังดูเจ็ดเดือนที่เจอกันแค่ในห้องทำอะไรกันเสร็จก็แยกย้าย แต่ทุกคนคะคือเราไม่เคยเจอกันข้างนอกหรือทำกิจกรรมอย่างอื่นด้วยกันข้างนอกเลย แม้แต่กินข้าวหรือไปเดินเล่นอะไรแบบนี้ก็ไม่มีเลยค่ะ จนเรารู้สึกว่ามีกันไว้แค่เอาเฉยๆอ่ะค่ะ ไม่ใช่ว่าไม่เคยชวนนะคะเคยชวนค่ะ แต่เราว่างไม่ตรงกัน พอเป็นแบบนั้นเราทั้งสองฝ่ายก็คงคิดว่าอาจจะไม่มีโม้เม้นแบบที่คู่ใครๆเขาเป็นกัน แต่ฝ่ายนั้นเขาไม่ได้แย่อะไรนะคะหลังจากแยกย้ายเรากลับบ้านเราก็คุยแชทกันปกติส่วนน้อยที่จะโทรค้างสายกัน รู้สึกเหมือนเป็นแฟนกันมากเลยค่ะแต่ยังไม่เปิดตัว เราบอกคนรอบข้างหมดว่าเราคุยกับเขาและไปหาเขาอยู่บ่อยๆ เราอยากถามทุกคนว่ามันดูแย่มั้ยคะหรือมันแปลกมั้ยที่เราไม่เคยทำอย่างอื่นด้วยกันเลย จนตอนนี้ถ้าเขาจะไปส่งที่บ้านหรือชวนออกไปไหนเราไม่กล้าที่จะไปด้วยเลยค่ะ ไม่รู้เพราะอะไรแต่กลายเป็นว่ารู้ตัวอีกทีสิ่งที่อยากกับเขาดันไม่อยากทำแล้วไม่กล้าเลย