จากที่ตามมาตั้งแต่ยุค 7 เซียน สมัยโค้ชอ๊อดช่วงแรกยึดติด 7 เซียนจริงทุก tournament ใหญ่เล็กจัดเต็มผู้เล่นหลักตลอด ตัวสำรองเปลี่ยนยากมาก

แต่พอมาลองคิดดีๆไม่รู้ว่าสถานการณ์ช่วงนั้นจริงๆแล้วเป็นเพราะตัวโค้ชอ๊อดยึดติดผู้เล่น หรือสำรองมือไม่ถึงจริงๆ

เพราะถ้าสังเกตดีๆการทำทีมของแกก็พยายามดันเด็กผู้เล่นใหม่ตลอดทั้งบิ๋มบีมหรือแม้กระทั่งย้อนกลับไปมือเซตกมลพร สนทยา ​หรือแม้แต่สายไหม วนิชยา ​คือสำรองดาวรุ่งเริ่มจะมีแววแต่เสียดายที่นำมาบาดเจ็บซะก่อน

​ขณะที่ 7 เซียนเองก็ร่างกายแข็งเกินเล่นโหดขนาดนั้นแต่แทบจะบาดเจ็บน้อยมาก อรเพิ่งมาเจ็บหนักจริงๆ เอาตอนเล่นลีกญป. แบกเจทีจนกระดูกหน้าแข้งร้าว

ไม่แปลกหากโค้ชไม่ไว้ใจสำรอง เพราะฝีมือห่างเกิน​

ตัดภาพกลับมาที่ยุคปัจจุบันสมัยโค้ด ด่วนผู้เล่นหลักและผู้เล่นสำรองถือว่าพร้อมกว่ายุคโค้ชอ๊อดมาก สำรองสามารถทดแทนช่วยใช้งานได้จริงเลย

เห็นได้ว่ามีการเปลี่ยนตัวสำรองบ่อยๆในขณะเดียวกันผู้เล่นชุดหลักปัจจุบันก็ร่างกายอ่อนแอกว่ายุค 7 เซียนมากบาดเจ็บบ่อยมากและดูไม่แข็งเท่า

มาถึงยุคโค้ดโค้ชอ๊อด 2 น่าสนใจมากว่าแกจะทำทีมยังไงจะยึดติดผู้เล่นจริงๆไหมหรือจะกล้าเปลี่ยนตัว

เพราะถ้ามองปัจจุบันวิทยาศาสตร์การกีฬาของไทยก็พัฒนามาไกลมากแล้ว ผู้เล่นชุดสำรองเองก็ไม่ได้ห่างชั้นกับผู้เล่นชุดหลักมากขนาดนั้นเทียบกับสถานการณ์สมัย 7 เซียน


อ๊อดเองก็ดูมีแพลนที่จะปั้นเด็กดาวรุ่งขึ้นมาจริงๆซึ่งความน่าสนใจอยู่ตรงที่ว่ายุคนี้เด็กรุ่นใหม่สูงมากจริงๆสูงแบบสามารถสู้ยุโรปได้อยู่ที่ฝีมือคนแล้วว่าจะปั้นได้หรือเปล่า